ေသတမ္းစာ မင္းခိုက္စိုးစန္ (စတိုင္သစ္၊ၾသဂုတ္၊၁၉၉၇)

လြန္ခဲ့ တဲ့ ၂၀၀၀ ၊ ၂၀၀၁ ေလာက္တုန္းက စတိုင္သစ္မွာ ဖတ္ခဲ့ ဖူးတဲ့ စာ ကို စာအုပ္ထဲ ခ် ကူးေနတဲ့ က်ေနာ္ဟာ ၂၀၀၇ မွာ mmcpcommunit.net ဆိုတဲ့ Forum မွာ ျပန္ရိုက္တင္ေပးခဲ့ပါတယ္ ။ မေန႔က စာအုပ္ဆိုင္မွာ မင္းခိုက္စိုးစန္ရဲ႕  ေသတမ္းစာ ဆိုတဲ့ စာအုပ္ကေလးကို ၀ယ္ခဲ့တယ္ အဲ့စာအုပ္ထဲမွာ စတိုင္သစ္က ဒီ ေသတမ္းစာ ေလး ပါေနတယ္ ။ အခု FB မွာ ျပန္လာသိမ္းတယ္ ။


nelay

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ေသတမ္းစာ
မင္းခိုက္စိုးစန္ (စတိုင္သစ္၊ၾသဂုတ္၊၁၉၉၇)



တေစၧေတြဟာ သူတို႕ရဲ႕ မွတ္ပုံတင္ကဒ္ျပားေတြကို လႊင့္ပစ္လိုက္ၾကတယ္။
သိပ္ေၾကကြဲဘို႕ေကာင္းတယ္ . . .၊ ၾကည့္စမ္း . . .၊တေစၧေတြတစ္ေကာင္နဲ႕တစ္ေကာင္
ဆုံမိတဲ့အခါမ်ားဆိုရင္ ကိုယ့္မ်က္ႏွာကိုယ္လက္ညိႈးထိုးၿပီး
'ငါ ... ဘာေကာင္လဲ' ၊'ငါ ...ဘာေကာင္လဲ' လို႕အခ်င္းခ်င္းေမး ေမးေနၾကတာ။

မည္းေမွာင္ေအးစက္ေနတဲ့ေခ်ာက္ျခားမႈေတြ တဝုန္းဝုန္းၿပိဳက်၊
က်ပ္ညပ္ေနေအာင္ပိတ္ဆို႕ပစ္လိုက္သလိုခံစားေနရ၊
ေဆာင့္ႀကီးေအာင့္ႀကီးဖြာရိုက္လိုက္တဲ့စီးကရက္လိုမ်ိဳ းေပါ့

တေစၧေတြရဲ႕ဘဝေတြတရွဲရွဲတိုဝင္သြား၊
မီးရဲရဲေတြ ဘဝေတြ . . . ဘယ္ေတာ့အစီခံေရာက္ေလမလဲ...
သတၲိရွိရွိေၾကာက္လန္႕ေနရရွာ . . .
တေစၧေတြ ...
တကယ္ေျပာတာပါ။တေစၧေတြဟာ သူတို႕ကိုသူတို႕လိုက္လံရွာေဖြေနၾကရဲ႕။

ဒီေနရာမွာ ... တေစၧေတြဘာျဖစ္သြားတာလဲဆိုတာမေျပာခင္လူႏွစ္ေယာက္အေၾကာ င္း
အရင္မိတ္ဆက္ေပးထားဘို႕ေတာ့လိုမယ္ထင္တယ္
တစ္ကယ္ပါ။တေစၧေတြရဲ႕အိပ္မက္ကိုဂ်ဴတီလဲေပးခဲ့တာသူတို႕ႏွစ္ေယာက္ ေပါ့။
ဒါေၾကာင့္ဒီဇာတ္လမ္းမွာ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ကသိပ္အေရးႀကီးတယ္။
အင္း ...မေတာ္တဆ အေရးႀကီးသြားလိုက္ပုံမ်ားမေတာ္တဆထက္ေတာင္မွ
ပိုၿပီးမေတာ္တဆျဖစ္ေနေသးရဲ႕။

သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ကဘယ္လိုကဘယ္လိုေတြဆုံၿပီးမိတ္ေဆြျဖစ္ လာခဲ့ၾကသလဲ
ဆိုတဲ့ေမးခြန္းကိုေတာ့မေမးနဲ႕။မသိဘူး ...
ဟုတ္တယ္ . . . သူတို႕နဲ႕ပတ္သက္လို႕အေစာပိုင္းက အျဖစ္အပ်က္ေတြကို
သိတဲ့သူတစ္ေယာက္မွမရွိပါဘူး။

သူတို႕ဆိုတာ ... ေပၚဦးနဲ႕ဘဒုတ္။


။ ။ ဝ)(ဝ ။ ။

ေျပာရဦးမယ္။ေပၚဦးကသိပ္ကိုေခါင္းေကာင္းတဲ့အေကာင္၊စဥ္းစားေတြးေခၚ တတ္တာကို
ေျပာတာပါ။ဘယ္လိုကိစမ်ိဳးနဲ႕ပတ္သက္လို႕မဆို၊သူေကာင္းေကာင္းႏွံ႕ စပ္တယ္ ...
ကြၽမ္းက်င္တယ္။ေတြးတတ္ေခၚတတ္ဆင္ျခင္တတ္တယ္။ သူသုံးသပ္လို႕ရတဲ့အေျဖ၊
ခ်လိုက္တဲ့ဆုံးျဖတ္ခ်က္ဆိုတာဘယ္ေတာ့မွမွားတယ္လို႕မရွ ိဘူး။အဲ ... စဥ္းစားတဲ့အခါ
နည္းနည္းပါးပါးအခ်ိန္ေတာ့ယူရတာေပါ့ေလ။
တစ္ခုပဲ ... ဝမ္းနည္းစရာေကာင္းတာက . . . သူဟာမ်က္စိေကာနားပါပ်က္စီးေနတဲ့
ဒုကိၡတ တစ္ေယာက္ျဖစ္ေနရတာပါပဲ။ဟုတ္တယ္ ...
ေပၚဦးခင္ဗ်ာ မ်က္စိကန္းေနရွာရဲ႕။ နားကေတာ့လုံးလုံးမၾကားရုံတမယ္ပဲ
အေတာ္ႀကီးေအာ္ေျပာႏိုင္မွၾကားရတာ။

။ ဝ)(ဝ ။



ေနာက္တစ္ေယာက္က ... ဘဒုတ္။

ဟာ . . . ဒီေကာင္ကေတာ့ မ်က္စိေကာ နားေကာေကာင္းသလားမေမးနဲ႕။
ေအးေလ ... ေကာင္းလို႕လည္းသူကဦးေဆာင္ၿပီး တြဲသြားတြဲလာေခၚႏိုင္တာေပါ့။
ႏို႕မဟုတ္ရင္ ႏွစ္ေယာက္စလုံးဒုကၡေရာက္ရခ်ည္ရဲ႕။အင္း . . .
အခုလည္းတစ္ခါတစ္ခါနည္းနည္း ပါးပါးေတာ့ဒုကၡေရာက္တာပါပဲ။

ဟုတ္တယ္ . . . ဘာျဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ့ ... ဒီ . . . ဘဒုတ္ဆိုတဲ့ေကာင္က
ဦးေႏွာက္ဆိုလို႕ တစ္ေရြးသားမွရွိတာမဟုတ္ဘူး။ လုပ္လိုက္မွျဖင့္
အကုန္လုံးတလြဲခ်ည္း။သူမ်ားေျပာရင္ ... ေျပာသမွ်ယုံတယ္။ခိုင္းသမွ်လုပ္တယ္။
ကဲ . . . ဒီလိုေကာင္ကလည္းေလာကမွာရွိေသးရဲ႕။

တစ္ခုေတာ့ရွိတယ္။ဒီေကာင္က ေပၚဦးကိုေတာ့အားကိုးရေကာင္းမွန္းသိသား။
ေပၚဦးကိုေျပာျပတုိင္ပင္တယ္။ေပၚဦးအႀကံေပးတဲ့အတိုင္းလိုက္နာတယ္။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေပၚဦးကျဖဴရင္ျဖဴပဲ။ေပၚဦးကမည္းရင္မည္းပဲ။

ေပၚဦးကလည္း ဘာမွမျမင္ရ ... မၾကားရရွာေလေတာ့အဲဒီေကာင္ဘဒုတ္ကိုပဲ
လက္ကေတာင္ေဝွးလုပ္ၿပီး ဟိုနားသည္နားသြားလာလုပ္ကိုင္ေနရတာ
ဘဒုတ္ျမင္သမွ်ၾကားသမွ်ေျပာျပ။ေပၚဦးနားေထာင္ၿပီးအေျဖထုတ္။
သြားခ်င္လာခ်င္ရင္ဘဒုတ္ကေပၚဦးကိုတြဲေခၚ ... အင္း ....။
သူတို႕ႏွစ္ေယာက္အဘို႕အဆင္ကေတာ့ေျပသား။

အင္းပါ။ဥပမာေျပာျပမယ္ေလ။
ဒီလို . . .။


။ ။ ဝ)(ဝ ။ ။

တစ္ည ...ေပၚဦးနဲ႕ဘဒုတ္လမ္းေလွ်ာက္လာၾကတယ္။ေပၚဦးရဲ႕လက္ကိုဘဒုတ္ဆြဲလို႕။
ေပၚဦး ခင္ဗ်ာလည္းစမ္းစမ္း . . . စမ္းစမ္း။ ဘဒုတ္ကဟိုၾကည့္သည္ၾကည့္
သည္ၾကားထဲ ... ေပၚဦးကေမး။ သူကျပန္ေျဖရေသး။ ႏွစ္ေယာက္စလုံးအဘို႕
မသက္သာရွာပါဘူး။ အဲ . . . အဲဒီအခ်ိန္မွာဘဒုတ္က

'' ေဟ့ေကာင္ ေပၚဦး ... ငါတုိ႕ဆီကို သတၲဝါတစ္ေကာင္ ေျပးလာေနတယ္ကြ''
ေပၚဦး စဥ္းစားရၿပီး။ အင္း ဍ အခ်က္အလက္ စုံလင္ေအာင္ဘဒုတ္ကိုျပန္ေမးရမွာပဲ

'' ဘယ္လိုအေကာင္မ်ိဳးလဲကြ၊ ေျပးလာတာေတာ္ေတာ္ျမန္လား ''
'' ေအး၊ ျမန္သားကြ။ဒီေကာင္ကကြာ ... ဟိုဒင္း ... သိပ္အေကာင္ႀကီးႀကီးေတာ့
မဟုတ္ဘူး ... ခပ္ရြယ္ရြယ္ပဲ။ အေရာင္ထြက္ေနတဲ့မီးလိုအလုံးႀကီး ႏွစ္လုံးကုိင္လာ
တယ္ ''

ေပၚဦးအဘို႕ေတာ့ေတြးေလ ... နက္ရႈိင္းေလျဖစ္ေနၿပီ။
'' အဲဒီအလုံးႏွစ္လုံးက တစ္ညီတည္းတစ္ရြယ္တည္းပဲလား၊
ေနာက္ၿပီးဘာအေရာင္ရွိလဲ ''
'' တစ္ညီတည္းပဲကြ၊ အေရာင္ကအဝါေရာင္ ''
ေပၚဦးကဆက္ေမးေလရဲ႕။
'' အခုလိုေျပးလာတုန္း ဒီအလုံးႏွစ္လုံးရဲ႕အခ်င္းခ်င္းအကြာအေဝးကေျပာင္းလဲမႈရ ွိလား
အရင္က အကြာအေဝးအတိုင္းပဲလား။ ''
'' အရင္အတိုင္းပဲကြ။ ေဟာ ... ငါတုိ႕ဆီတည့္တည့္ေျပးလာေနၿပီ ''
'' ဒီမယ္ဘဒုတ္၊ ငါေမးတာကိုေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားၿပီးေျဖစမ္း
အဲဒီေကာင္က ေအာ္တတ္ အသံျမည္တတ္သလား ''
'' ေအး၊ အခုေအာ္ရင္းေျပးလာတာကြ၊ ေဟာ ... ငါတို႕ဆီတည့္တည့္လာေနၿပီး ''
'' ဘယ္လိုေအာ္သလဲကြ ''
'' တဗ်ီးဗ်ီးနဲ႕ ေအာ္လာတယ္။ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္မွာလည္း တီတီ ..ပြမ္ပြမ္ လို႕ထ
ေအာ္ေသးတယ္ ''

ေပၚဦးလန္႕သြားၿပီး ငယ္သံပါေအာင္ ႀကဳံးေအာ္လိုက္ေလရဲ႕ ။
'' ဟိုက္ !!!! ဘဒုတ္ . . . ေရွာင္ . . . ေရွာင္၊ နင့္ေမကလႊား . . . အဲဒါ
ေမာ္ေတာ္ကားဟဲ့ ''
ေဆာရီးပဲ၊ နည္းနည္းေလးေနာက္က်သြားတယ္။ ေတာ္ေသးတာေပါ့ . . . ကားသမားကအေရွာင္ျမန္
လို႕တည့္တည့္ႀကီးမတိုက္ဘဲ ေမာ္ေတာ္ကားနဲ႕ပြတ္ရုံေလးပြတ္မိသြားတာ။
ႏွစ္ေယာက္သား . . . လမ္းေဘးမွာေခြေခြေလး . . . လဲေနၾကရွာေလရဲ႕။

။ ။ ဝ)(ဝ ။ ။

ဘဒုတ္ကမ်က္စိေကာ နားေကာေကာင္းတယ္။သိပ္ေကာင္းတယ္။ေသခ်ာတယ္။
ေပၚဦးကလည္းသိပ္ကိုဦးေႏွာက္ေကာင္းတဲ့ေကာင္ပါ။မယုံမရွိနဲ႕။
ဒါေပမဲ့ . . . အဆက္အသြယ္ေတြအျပန္အလွန္လုပ္၊ ဆန္းစစ္ခ်က္ေတြထုတ္ေနရတာနဲ႕ပဲ . . .
အဲဒီလိုေနာက္က်သြားခဲ့ရေပါင္းမနည္းေတာ့ဘူးေလ။


။ ။ ဝ)(ဝ ။ ။


ကံၾကမၼာဟာ အိပ္မက္ကိုဂ်ဴတီလဲေပးတတ္တယ္။
ဟုတ္တယ္ . . . စိတ္ကူးယဥ္ခ်င္စရာ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ကံဆုိးတာလား။
ပိုးဆုိးပက္စက္ ကံေကာင္းတာလား မေျပာႏိုင္တဲ့ေန႕တစ္ေန႕ဟာ . . တေစၧတစ္ေကာင္ကိုဖမ္းစားလိုက္ေလရဲ႕။

. . . အဲဒီေန႕ဟာ အဲဒီတေစၧဟာလူႏွစ္ေယာက္ကို ေျခာက္လွန္႕ဖို႕ခြဲတမ္းခ်တာဝန္နဲ႕
သစ္ပင္တစ္ပင္ကိုတြဲ ေလာင္းခိုၿပီးေစာင့္ဆုိင္းေနခဲ့တာ။


လမ္းေပၚမွာ . . . တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္တဲြၿပီးစမ္းတဝါးဝါး လာေနတဲ့လူႏွစ္ေယာက္ကို ေတြ႕
လုိက္ရေတာ့ တေစၧဟာ သိပ္ၿပီးဝမ္းသာသြားေရာ . . .။
ဒါေပါ့ . . .။ လူတစ္ေယာက္ခ်င္စီကိုေစာင့္ၿပီးႏွစ္ခါေျခာက္ေနရမွာ ထက္စာရင္ . . .
တစ္ခါတည္းနဲ႕ ကိစၥၿပီးေအာင္ အခုလာေနတဲ့ လူႏွစ္ေယာက္ကိုေျခာက္လုိက္တာ ပိုအဆင္ေျပမွာပဲ။
သက္သက္သာသာနဲ႕ျမန္ျမန္ဂ်ဴတီၿပီး မွာပဲလို႕တေစၧကေတြးတာေပါ့။

ဒါနဲ႕ . . .၊ တေစၧ ဟာျဗဳန္းဆို လူႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ေရွ႕ကိုခုန္္ခ်လိုက္ၿပီးေတာ့ သူ႕ရဲ႕ေၾကာက္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ အေမႊးအမွ်င္ေတြထူပြ ရွည္လ်ားေနတဲ့လက္ကို ဆန္႕ထုတ္္လိုက္တယ္။
အဲဒါကိုျမင္တဲ့ဘဒုတ္က . . .

'' ေဟ့ေကာင္ . . .ေပၚဦး ငါတုိ႕ရဲ႕ေရွ႕မွာ လူတစ္ေယာက္လက္ျပၿပီးရပ္ခိုင္းေနတယ္ ''
'' ေဟ့ . . . ဟုတ္လား၊ အကၤ်ီအျဖဴဝတ္ထားသလား၊ သူ႕အကၤ်ီမွာအိတ္ကပ္ႀကီးႀကီး ပါသလားလို႕
ၾကည့္စမ္းကြာ၊ ပါတယ္ဆိုရင္ေတာ့ အဲဒါ ဟိုဒင္း . . . ယာဥ္ထိန္းရဲပဲ''
'' ဟင့္အင္း . . . မပါဘူးကြ၊ အကၤ်ီေတာင္ဝတ္မထားဘူး၊ အေတာ္ဆင္းရဲပုံပါဘဲ၊ တစ္ကိုယ္လုံးလည္း အေမႊးအမွ်င္ၾကမ္းၾကမ္း ေတြရႈပ္ပြလို႕

... . .. ေဟာ . . . ေဟာ . . . အစြယ္ႀကီးႏွစ္ေခ်ာင္း ထုတ္ျပေနျပန္ၿပီ အစြယ္ေတြကလည္း ျပဴးေနတာပဲ ''

ေပၚဦးကစဥ္းစားလိုက္တယ္။ ၿပီ . . . .
'' အင္း . . .ဆင္းရဲခ်င္ေယာင္ လည္းေဆာင္ထားတယ္၊ အစြယ္လည္းရွိတယ္ဆိုရင္ေတာ့ . . .
ဒါကြန္ျမဴနစ္ပဲ ''

'' ဟာ ..မ်က္လုံးႀကီးျပဴး ေနၿပီ၊ ေဟာေဟာ လ်ာပါထြက္ေနၿပီေဟ့ ''

'' ေၾသာ္ . . .ဝန္ထမ္းျဖစ္မွာေပါ့ကြာ . .''

တေစၧကေတာ့ ေမာေနၿပီ ၊ အေတာ္လည္းစိတ္ပ်က္လာၿပီေလ။ ဒါနဲ႕ . . .

'' ေဟ့ လူေတြ၊ က်ဳပ္တေစၧဗ် ၊ ခင္ဗ်ားတို႕ကို တေစၧေျခာက္ေနတာ၊ ေၾကာက္ၾကေလဗ်ာ ''
ဘဒုတ္ ကေပၚဦးဘက္လွည့္ၿပီး တေစၧဆိုတာဘာလဲကြ လို႕လွမ္းေမးတယ္။
ေပၚဦးကေတာ့ ေမးေစ့ကိုပြတ္ၿပီး စဥ္းစားရင္း . . .

'' အင္း . . . တေစၧဆိုတုိင္း အရမ္းယုံလို႕ေတာ့ မျဖစ္ဘူးကြ၊ ဒီေခတ္ႀကီးမွာ လူလိမ္ေတြကအေပါသား။ ကိုင္းကြာ . . .မင္း တေစၧျဖစ္ေၾကာင္းဘာ အေထာက္အထားျပမလဲ ''

တေစၧကေၾကာင္သြားတယ္။တေစၧ ေျခာက္တာအေထာက္အထားျပၿပီးေျခာက္ရတယ္လို႕ သူတစ္ခါမွ မၾကားဖူးတာ . . . ။ ဒါေပမယ့္ . . . ေပါက္တဲ့နဖူးမထူးဘူး ဆိုၿပီး သူ႕ရဲ႕တေစၧ မွတ္ပုံတင္ကဒ္ကို ထုတ္ျပတယ္။ ။


။ ။ ဝ)(ဝ ။ ။

ဘဒုတ္က ယူၾကည့္ၿပီး ေပၚဦးကိုျပန္ေျပာေတာ့ . . . ေပၚဦးက
'' ဟာဘယ္ျဖစ္မလဲ . . . ငါကိုယ္တုိင္လည္းျမင္ရတာ မဟုတ္ဘူး၊ ေနာက္ၿပီးမွတ္ပုံတင္ကဒ္ဆိုတာလည္း အတုလုပ္လို႕ရတာပဲ၊ ဝန္ထမ္းကဒ္လည္း ဒီလိုပဲ၊ ဝန္ထမ္းကဒ္အတုနဲ႕ လိမ္ေနတဲ့လူ ေတြတပုံႀကီး . . .။
အင္း . . . ဘဒုတ္ေရဒီေကာင္ကို ၾကည့္ရတာသိပ္မသကၤာဘူး ။ မင္းသူ႕ကို ဝင္လုံးၿပီးမလႈပ္ႏိုင္ေအာင္ခ်ဳပ္ထားလိုက္စမ္းကြာ ''

ဒီလိုေနရာမ်ိဳးက်ေတာ့ ဘဒုတ္တို႕ကသိပ္အားကိုးရတယ္။ ဖ်ပ္ဆိုညာေျခတစ္လွမ္းတက္ တေစၧရဲ႕ေနာက္ဘက္ေရာက္တာနဲ႕ တၿပိဳင္နက္တေစၧရဲ႕ လက္ကိုေနာက္ျပန္လိမ္ဆြဲၿပီး သူ႕ကုိယ္နဲ႕အတင္းဖိကပ္ခ်ဳပ္ထားလိုက္ေရာ။

တေစၧကေတာ့ ယက္ကန္ယက္ကန္နဲ႕ ဘဒုတ္လက္ထဲမွာ . . .။မ်က္ႏွာငယ္ေလး ......
'' မလုပ္ပါနဲ႕ဗ်ာ၊ လႊတ္ပါ၊ ေၾကာက္ပါတယ္၊ေတာင္ပန္းပါတယ္ဗ်ာ၊ လႊတ္ေပးပါေနာ္'' စုံေနတာပဲ
တတြတ္တြတ္နဲ႕ ခခယယေျပာရွာလိုက္တာေလ . . . .။

ေပၚဦးကေခါင္းကို ျဖည္းျဖည္းခါ လိုက္ၿပီးေတာ့ . . .
'' ေကာင္းၿပီမင္းကိုေမးမယ္ ၊ မွန္မွန္ေျဖ . . .၊ၿဗိဟဒ္-အာရညကဥပနိသွ်ဒ္က်မ္းထဲမွာ ယညဝါက်ေျပာခဲ့သလို လူတစ္ေယာက္ေသသြားတဲ့အခါမွာ ဣေျႏၵနဲ႕ဝိညာဥ္ဟာ အတၲလို႕ေခၚတဲ႕ေနာက္ဆုံးအေၾကာင္းတရားထဲမွာ ငုပ္လွ်ိဳးသြားတယ္ ဆိုတာဟုတ္သလား၊ အဲဒီထဲမွာ မင္းလို တေစၧကေကာ . . . ဘယ္လို ပါဝင္ပက္သက္သလဲ ''

တေစၧကေတာ့ အေတာ္ကိုေၾကာင္စီစီျဖစ္သြားပုံပဲ
'' ဗ်ာ . . . ယညဝါက် ဟုတ္လား . . . ဟိုဒင္း . . က်ေနာ္မသိပါဘူး ခင္ဗ်ာ ''

ေပၚဦးကဆက္ၿပီး ေတာ့
'' ဒါဆို အႏၷမယအတၲ၊ ျပာဏမယအတၲ၊ မေနာမယအတၲ၊ ဝိညာဏမယအတၲ၊ အာနႏၷမယအတၲ ဆိုတဲ့ အဆင့္ ငါးဆင့္ထဲမွာ တေစၧဟာဘယ္အစိတ္အပုိင္းထဲမွာ ပါလဲ ''

'' ခင္ဗ်ာ . . . ဟို. . . ေလ . . . .က်ေနာ္ . . . .မသိ . .''

ေပၚဦးက ေတာက္တစ္ခ်က္ျပင္းျပင္း ေခါက္လုိက္တယ္ . . .၊ ၿပီးေတာ့ . . .

'' နာမိေကတကို ေသမင္းက ေဟာတဲ့ေဒသနာထဲ မွာႏွလုံးအိမ္ပတ္လည္ မွာ အေၾကာ (၁ဝ၁) ေၾကာရွိတဲ့အထဲက ဦးေခါင္းထဲ ထုိးတက္ေနတဲ့ အေၾကာတစ္ေၾကာရွိတယ္။ လူေသတဲ့အခါအဲဒီ အေၾကာအတုိင္းအသက္ထြက္သြားတယ္လို႕ဆိုတယ္ . . .။

ကိုင္း . . . မင္းသာ တေစၧဆိုရင္ . . . မင္းေသဘူးတာပဲ၊ အဲဒီကိစၥကိုသိရမွာေပါ့၊ ဘယ္လိုလဲ၊ ဟုတ္သလား ''

'' ဗ်ာ . . . .ဗ်ာ . . . အဲဒါကလည္း . . . ဟိုဒီလိုရွိပါတယ္ . . . က်ေနာ္ ေသေသခ်ာခ်ာေတာ့မသိ ''

ေပၚဦး ရႈးရႈးရွားရွား ျဖစ္သြားၿပီး
'' ေဟ့ေကာင္ . . .ဘဒုတ္၊ အဲဒီေကာင္ကို မင္းနာနာတီး လႊတ္လိုက္စမ္း၊ ဒီေကာင္ တေစၧမဟုတ္ဘူးကြ . . . ၊ လူလိမ္ . . .ငါေမးေနတာ ေတြဒီေကာင္ဘာမွမသိဘူး ''

ဘဒုတ္ကလည္းဒီလိုကိစၥမ်ိဳးဆို သြက္လိုက္တာမွ၊ စကားေတာင္မဆုံးေသးဘူး။
ေျဖာင္း . . . ေျဖာင္း . . . ေျဖာင္း ဆိုၿပီး တေစၧကိုနားရင္းသုံးခ်က္ ေလာက္ဆင့္ရုိက္ပစ္လိုက္ၿပီးေနၿပီ။
ေနာက္ . . . . သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ဆက္ေလွ်ာက္သြားၾကသေပါ့ . . . .။
တေစၧကေတာ့ . . . လမ္းေပၚမွာေခြေခြ ကေလးလဲၿပီးက်န္ရစ္ခဲ့ေတာ့တယ္ . . .။


။ ။ ဝ)(ဝ ။ ။

အဲဒီေန႕ကေတာ့ တေစၧေတြရဲ႕ေလာကကိုပြက္ေလာရိုက္သြားေစတဲ့ေန႕ပါ။
ဒီအေၾကာင္းက တစ္ေယာက္စကားတစ္ေယာက္နားနဲ႕ တေစၧေတြအားလုံးရဲ႕ ၾကားမွာျပန္႕သြားၿပီေလ . ၊
အခုဆိုတေစၧအားလုံးက ေပၚဦးေမးသြားတဲ့ေမးခြန္းေတြကို စဥ္းစားေနၾကၿပီ။
တေစၧတစ္ေကာင္နဲ႕တစ္ေကာင္ေမးခြန္းထုတ္ေနၾကၿပီ။
လုပ္ၾကဍဍ စဥ္းစားဍဍ ထုတ္စမ္းေမးခြန္းေတြဘာျဖစ္မလဲ . . .ဘာမွမျဖစ္ဘူး . . ဒီေမးခြန္းေတြကိုဘယ္သူမွမေျဖ ႏိုင္ၾကဘူး။

ကိုယ့္မ်က္ႏွာကိုယ္လက္ညိႈးထိုးၿပီး '' ငါဘာေကာင္လဲ '' ၊ '' ငါဘာေကာင္လဲ ''
လို႕ေမးေမးေနၾကတာ။

မည္းေမွာင္ေအးစက္ေနတဲ့ ေခ်ာက္ျခားမႈေတြ တဝုန္းဝုန္းၿပိဳက်၊ က်ပ္ညပ္ေအာင္ပိတ္ဆို႕ပစ္လိုက္သလို
ခံစားရသလိုပဲ . . .

တေစၧေတြခမ်ာေလ . . .၊ ၾကည့္ . . .စိတ္ဓါတ္ေတြေသြးခုန္ႏႈန္းစမ္းမရေတာ့ဘူး။

သူတို႕အထဲက အသက္ႀကီးႀကီးတေစၧအဖိုးႀကီးတစ္ေကာင္ကေတာ့က်န္တဲ့အေကာင ္ေတြအားလုံးေခၚၿပီး ညိွပါေသးတယ္ . . .။ ဟာ . . .၊ ဒါ . . . ဒီလိုပါပဲ .. ..ေပါ့၊ ငါတို႕ကေတာ့တေစၧေတာ့တေစၧပါပဲ ဘာညာေပါ့ေလ၊
ဒါေပမဲ့မရေတာ့ဘူး၊ အားလုံးကေသြးပ်က္ေနၾကၿပီ၊ ေပၚဦးေမးသြားတဲ့ေမးခြန္းေတြကို တေစၧအဖုိးႀကီးကိုဝိုင္းေမၾကျပန္ေတာ့လည္း သူကေျဖမွ မေျဖႏိုင္တာကိုး၊ မေျဖႏုိင္ဘဲနဲ႕ ငါတုိ႕ ကတေစၧေတြပါ ၊ တေစၧစစ္စစ္ေတြပါ၊ တေစၧစစ္စစ္ေတြပါလို႕ခ်ည္း ဇြတ္မွိတ္ေျပာေနတာကို က်န္တဲ့သူေတြက အယုံအၾကည္မရွိျဖစ္လာတယ္ . . .. ။

ေနာက္ေတာ့လည္း ၊ . . . အင္းသိတဲ့အတိုင္းပဲ ၊ တေစၧေတြဇာတ္ေခါင္းကြဲကုန္ၾကတာေပါ့ . . .
စိတ္ေလသြားၾကၿပီေလ . . .

-ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္၊ ေရာက္ခ်င္ရာေရာက္ဆိုၿပီး ေလွ်ာက္ေလလႊင့္တဲ့သူကလႊင့္တယ္။
-ကုိယ္ေနရာနဲ႕ ကိုယ္တည္တည္တံ့တံ့မေနဘဲ ဟုိလူ႕ဝင္ပူး၊ ဒီလူ႕ဝင္ပူး လုပ္တဲ့ေကာင္ကလုပ္တယ္။
-ႏိုင္ငံျခား ဗီဒီယိုကားထဲ ဝင္တဲ့အေကာင္ကဝင္တယ္။
-ကာတြန္းစာအုပ္ထဲဝင္တဲ့ေကာင္ကဝင္တယ္။ .. . .. .ျဖစ္ခ်င္တုိင္းကိုျဖစ္ေနေတာ့တာပဲ . . . .။


သူ႕ကိုယ္သူတေစၧ စစ္စစ္ပါလို႕ေျပာေနတဲ့အဘိုးႀကီးကေတာ့သူေသကာနီး ဆဲဆဲမွာ . . .
ေသတမ္းစာတစ္ေစာင္ေရးသြားတယ္ ။
အဲဒီေသတမ္းစာထဲမွာ၊


'' အျမင္အၾကားသာရွိၿပီး ဦးေႏွာက္မရွိတဲ့လူနဲ႕
ဦးေႏွာက္သာရွိၿပီး အျမင္အၾကားမရွိတဲ့လူ . . . အဲဒီလူႏွစ္မ်ိဳးကို ဘယ္ေတာ့မွ တေစၧသြာမေျခာက္နဲ႕၊
ကိုယ္ပဲ ပ်က္စီးတတ္တယ္'' လို႕ေရးသားေလရဲ႕။

အဲဒါေၾကာင့္မို႕ထင္တယ္ . . .။
လူ႕ေလာကမွာ . . . အရႈးနဲ႕ မ်က္စိမျမင္တဲ့ လူေတြတေစၧ ေျခာက္ခံရတယ္လို႕ ဘယ္တုန္းကမွမရွိခဲ့ဘူးဆိုတာေလ . . . .။

မင္းခိုက္စိုးစန္ (စတိုင္သစ္၊ၾသဂုတ္၊၁၉၉၇)


။ ။ ဝ)(ဝ ။ ။


10-27-2007 06:42 PM
http://mmcpcommunity.net/showthread.php?8024-aowrf-pm-rif-cdkufpdk-pef&highlight=aowrf%3Bpm