ေဆး

 

ေဆး

ဘာေတြလဲ .... ဒီေနရာမွာ စ ၿပီး .... ဒီ .... ေန ... ရာ ... မွာ ... ျပန္ ... ဆုံး .... ဘာေတြလဲ .... သစ္ပင္ ... အရုပ္ ... စကၠဴ ... ဘာေတြလဲ ... ဘာေတြလဲ .... မ်က္ .... မ .... ျမင္ ... နဲ႕ ..... ေဆး ... လိပ္ .... တို ..... ဘာေတြလဲ ... ပလုံစီ ေနတဲ့ .... လကၤာ ေတြ ... ရႈရိႈက္ ..... ဘာေတြလဲ ... ႏွာေခါင္းေပါက္ထဲက .... ၾကည္ဆံေတြ .... ဘာေတြလဲ ..... အိမ္ ..... သာ .... နံရံေပၚက ပင့္ကူေတြ .... ဘာေတြလဲ .... iNt3rNeT မသုံးဖူးလုိ႔ .... ငါ့ကိုမသိဘူး .... ဘာေတြလဲ … စာအုပ္မဖတ္ဖူးလို႔ ... သူ႕ကိုမသိဘူး …. ဘာေတြလဲ …. TV မၾကည့္ဖူးလို႔ …. ေက်ာ္သူ ဆိုတာ မသိဘူး …. ဘာေတြလဲ … ဘာေတြလဲ ….. မသိဘူး … ဘာေတြလဲ …. သူ႔မ်က္လုံး သူငယ္အိမ္ထဲမွာ….. ဘာေတြလဲ ….. ငါ့ကိုယ္ငါျပန္ျပန္ေတြ႕ေတြ႕ေနရလို႕ ….. ဘာေတြလဲ ….. ငါဆိုတာ တကယ္ရွိတယ္ဆိုတာ ….. ဘာေတြလဲ …..သိလိုက္ရတယ္ … ဘာေတြလဲ ….. သစ္ပင္မစိုက္ဘူးလို႔ ….. အျမစ္ေတြရွိတယ္ဆိုတာ မသိဘူး …. ဘာေတြလဲ …… လမ္းေပၚက ဖုန္ေတြ ေျမာက္ေျမာက္တက္သြားမွ ေလရွိတယ္ဆိုတာ ၾကိတ္မွိတ္ၿပီး ယုံလိုက္ရတယ္ …. ဘာေတြလဲ မသိဘူး …. ေနာက္တစ္ဆင့္တက္သြားၿပီလား ….. ဘာေတြလဲ ….. ဆံပင္ေတြထဲမွာ မ်က္လုံးေတြ ၀ွက္ထားတယ္ …. ဘာေတြလဲ …. ဘာေတြလဲ …. အုပ္ ….. စု …… လိုက္ …… ၾကီး ဘာေတြလဲ …. ႀတိဂံ ေတြ လား …. ဘာေတြလဲ …. လက္ငါးေခ်ာင္းပူးပူး ….. ဘာေတြလဲ ….. လိုက္တာျမင္မွ ….. ဘာေတြလဲ ….. ဘာသာတရား ….. ဘာေတြလဲ ….. ရွိတယ္ ….. ဘာေတြလဲ ….. အဲယားကြန္း က ေလေတြ ေအးကုန္ၿပီလား ….. ဘာေတြလဲ ….. အတြင္းခံ … ….. ဘာေတြလဲ ….. ထဲမွာ … ….. ဘာေတြလဲ ….. စကားလုံးေတြ …. ….. ဘာေတြလဲ ….. ၀ွက္၀ွက္ထား ….. ဘာေတြလဲ ….. အထီးနဲ႕ အမ ….. ဘာေတြလဲ ….. ကို ….. ဘာေတြလဲ ….. မယုံၾကည္ေတာ့ဘူး ။ ….. ဘာေတြလဲ ….. ။


nelay

လူရွင္ ကမာၻၾကား လူေသ

လူရွင္ ကမာၻၾကား လူေသ




ကမာၻၾကီးေပၚကို ဖိတ္စာ မပါပဲ ငါတို႔ေရာက္လာၿပီးမွ
ငါတို႔ အခ်င္းခ်င္း စားသုံးေနရတဲ့ ဧည္ခံပြဲတစ္ခုမွာ
ဘယ္သူ႔ ဧည္ခံပြဲလဲ မသိရွိရပါပဲနဲ႔
ငါတို႔ အခ်င္းခ်င္း အမုန္းပြားလိုက္ၾကတယ္
သိပ္ကိုလွပတဲ့ အခန္းအနားပါပဲ ယုန္ငယ္ …..

ေဟာဟို ေ၀းေ၀းကိုၾကည့္လိုက္တိုင္း
အရိုင္းအစိုင္းေတြ ေမြးဖြားၾကီးျပင္း
လူ႕ႏိုင္ငံအိုၾကီး ပ်က္စီးပါေစေၾကာင္း
အရိုးနန္းေဆာင္ထက္က ခန္းနားရွင္းလင္းျခင္းနဲ႕
အမိုက္ေမွာင္ခန္းမွာ သားသတ္ပြဲေတြ က်င္းက်င္းပပ …

အေရတြန္႕ေနတဲ့ လက္အိုထဲက
စစ္ပြဲေတြခင္းေနတဲ့ ဦးေႏွာက္အုိၾကီးတစ္ခုကို
ကေလးေတြက မုတ္သုန္မိုးနဲ႔ ခ်ိဳးခ်ိဳးေနခဲ့တဲ့ ရာဇ၀င္ေတြ …. အ ….

ဘယ္ဆီမွာလဲ ေငြေရာင္ အနားသတ္နဲ႔
အသြားထက္ထက္ မိန္႕ခြန္းေတာ္ေတြ

လစ္လွ်ဴရႈျခင္း အတတ္ကို တတ္ေျမာက္ခဲ့ၿပီေနာက္
သားသမီးေတြ ေျပာက္ခဲ့ပါၿပီ အေဖ …..

ဘယ္တုန္းကမွ  မ တ ခဲ့ဘူးတဲ့ ရတနာသုံးပါးမို႔
လူေတြဖြားဖြားေနတဲ့ အရပ္မွာ ျပိတၱာေတြၾကီး ျမင္ျမင္ေနရတယ္

ဘာစကားကိုစစ္ထုတ္ မန္းမႈတ္ စ်ာန္ေလွ်ာ
လူအုိၾကီးေတြ လစ္လွ်ဴရႈထားလို႔
လူမိုက္သြားတဲ့ ကေလးငယ္ ကေလးေတြ
ျပန္ျပန္ သတ္လို႔ ေသသြားတဲ့ လူအိုၾကီးေတြ

ပရိုမီးသီရပ္ လက္ထဲက မီးဒုတ္ကိုဆြဲလုမိမွေတာ့
ရန္ကုန္ျမိဳ႕ ေနျပည္ေတာ္ရုံမွာ အျပာကားျပသလိုျဖစ္ေနမွာေပါ့

ငါ့ကမာၻေပၚမွာ ငါ့ကိုယ္ငါ လွမ္းေခၚလို႔
ျပန္မထူးႏိုင္ေတာ့ပါဘူး

လူကိုလူေတြျပန္ျပန္လုယက္
စိတ္ကို စိတ္ေတြျပန္ျပန္လုယက္
လူကိုလူေတြျပန္ျပန္စားသုံး
စိတ္ကို စိတ္ေတြျပန္ျပန္စားသုံး

မရွင္ႏိုင္

မၾကားႏိုင္

မေသႏိုင္





nelay


 

ပုံျပင္ေပၚမွာ ဇီဇ၀ါ

ပုံျပင္ေပၚမွာ ဇီဇ၀ါ


ဒီလိုပုံစံနဲ႔ေတာ့
ငါ့အလြန္က
ဖိတ္စာေတြအား ၾကည္လင္ေအးျမ
အေရာင္ခၽြတ္ထားတဲ့ နံနက္ခင္းအလွနဲ႕
မလြတ္လပ္ခ်င္ဘူး

လက္သည္းခြံေပၚက
ခရုကမာနဲ႔ ပြတ္သတ္ရယ္ေမာ
ေႏွာင္ကမာၻမအိုခင္ အခါက
ေျခရင္းမွာ ၀တ္ဆင္းသြားမဲ့
အလုံပိတ္ နံရံေတြ

ငါ့လမ္းကေလး ေအာ္ေနတုန္းကမ်ား
ရင္ဘတ္ေပၚတင္ထားတဲ့ လက္ကုိျဖဳတ္ၿပီး
အဆံမပါတဲ့ အံစာတုံးေတြ ပစ္ၾကဲအုံးမယ္

ဘာေတြပဲျဖစ္ျဖစ္လို႔ ဘယ္ေလာက္ေ၀းေ၀း
အရိပ္ေတြ မျမင္ႏိုင္တဲ့ အရပ္ကေန
လက္ကမ္းထားတဲ့ ရိုးျပတ္ေတာကို
ေမလ အေပၚက ၾကယ္ခက္ေတြဆြဲလုိ႔
ငါ့စိတ္ကို အလ်ားလိုက္ မီးညွိလိုက္ၿပီ ဇီဇ၀ါ

တံခါးေပါက္ေတြမွာ ေသာ့ေတြငတ္ေနလို႔မ်ား
နားရြက္ႏွစ္ဖက္အေရွ႕က
အာရုံေၾကာေတြ စြန္႕အ ေနၾကသလား
ကၽြဲပခုံးထေနတဲ့ ငါ့ဗဟုိ ေက်ာလယ္ထဲက
ေဒါင္းလိုက္စီးေနတဲ့ျမစ္
အသက္ရွင္ျခင္း အထူးျပဳေတြနဲ႕ ဘာကိုမ်ားေသြးလို႔
ဓါး လုပ္ခ်င္ေနၾကသလဲ

ကိုယ္၀တ္ရုံကို ည ေတြနဲ႔ တသားထဲက်ေအာင္
စကားလုံးေတြၾကီး ခါးခါးခ်ေနရတဲ့ ငွက္မဟုတ္လား

လက္ညွိဳးထိုးၿပီး ေျခာက္လွန္႕လို႔မ်ား
ေညာင္ညိဳပင္ေအာက္က ေကာက္ရုိးရုပ္ေတြ ထကၾကအုံးမလား

ထာ၀ရဆိုတဲ့ ငါတို႔ စာအုပ္ထဲက
ငါမဟုတ္တဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြ
ငါ့အေၾကာင္းမ်ား ထထေျပာေနၾကသလား
ေဆးထိုးအပ္ထဲမွာ ထားခဲ့ပါၿပီ

ေနာင္လာမဲ့ ဇီဇ၀ါပန္းအိုပင္ၾကီး နေဘးက
ေဆးေသာက္ခ်ိန္ေမ့ေနတဲ့ နာရီအေသၾကီးလဲ
ကိုယ့္ကိုယ္ အစိမ္း၀ါးေနရတာနဲ႕
သြားေတြ မေပါက္ႏိုင္ေတာ့ဘူး

မုတ္သုန္ေနာက္က ပုံျပင္တစ္ပုဒ္
ထိုင္ခုန္ေပၚက ထလာတဲ့ ေက်ာက္ေသရုပ္ေတြနဲ႕
ဇီဇ၀ါ ပန္းခင္းၾကီးကို စကားလုံးေတြသင္ၾကား
ပုံရိပ္ေယာင္ေတြရဲ႕ အလွေမြးငါးေတြ

အေပၚႏႈတ္ခမ္းမွာ ေပက်ံေနတဲ့
အတိတ္လက္ေကာက္၀တ္က ေသြးတစ္စ ကို
အံဆြဲထဲက လွ်ာေတြထုတ္ၿပီး
အရသာခံလိုတဲ့ မိုးေသာက္ယံရဲ႕ နတ္ဆုိးေတြ





nelay

ဓာတုေဗဒ

ဓာတုေဗဒ




မ်က္ႏွာသစ္ၿပီး သြားေတြဖြင့္လိုက္ေတာ့ ျပတင္းေပါက္ေတြမရွိေတာ့ဘူး
သားေတြနဲ႔ သမီးေတြ ကိုေနလင္း မနက္ခင္းဆိုတာ ေသာ့ေတြရဲ႕အိပ္စက္ျခင္း
အိုဗာတင္းပါ ဆရာမ ကာဗြန္ဒိုင္ေအာက္ဆိုဒ္ ကို ခပ္၀၀ ဗိုက္ထဲ အတင္းေလာင္းေလာင္းထည့္ေနရ
လမ္းေပၚမွာ လမ္းေပၚမွာ ေခြးေတြမရွိေတာ့ဘူး ပလာတာပဲကြာ နာရီေတြအျမွီးညွပ္ေနလို႔လား
သစ္ေျခာက္ပင္ေပၚက ငါးေတြကိုခူးခဲ့ပါ မ်က္လုံးရႈမရေတာ့လို႔ စကားလုံးေတြနဲ႕ပဲ လိင္ဆက္ဆံေနရ
ဒါမ်ိဳးေတြၾကီးပဲလို႕ ေဒဂ်ာဗူးကိုေျပာေပးပါ က်ပ္ေစ့ေတြနင္ေနလို႔လား ေျပာင္းျပန္ စစ္ခက္ေတြနဲ႔ မုတ္ဆိတ္
အက်ားအက်ား အကြက္အကြက္ နဲနဲကေလး လြန္ေနတာကလြဲလို႔ ကိုေနလင္းရယ္ အဂၤါပါ
ျပဒါး သံ ျဖိဳး ဟီးဟီး ဟားဟား ညီမကအၾကီး က်ေနာ္က အငယ္
၀တ္စံေတြ ႏွစ္လုံးေပါက္ စံပယ္ပန္းေတြ ေပ်ာ့စိေကြး စိတ္ စိတ္မရွည္ေတာ့ဘူး
ခ်ိတ္ ဆိတ္ ဘ မ အ ကိုးကိုးကိုး ေခါင္းသုံးလုံးနဲ႕ ကိုး စိတ္ကုန္ျခင္း အရူး တန္ဖိုးရွိတဲ့ အခ်ိန္
အလကား အားအားယားယား အသစ္ အသစ္ အေဟာင္း အေဟာင္း အေသာင္းေရာ
ဖဲျပား ပဲျပား ညစ္ပတ္ေပပြ ေကာ္လံေပၚမွာ သနားပါတယ္ ငါ့အစ္ကိုၾကီး ေလးခြ ငါးခြ သုံးခြ
ေက်ာက္ဆည္ ဖရုံသီး မ်က္ႏွာသစ္ၿပီး အေဟာင္းအတိုင္း အေဟာင္းအတိုင္း ဘာမွမထူးဘူး ေစာက္ရူး
ေလးေလးစားစား ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်း ပညာတတ္ လူလိမ္ မာ အစုိးရ ဥပေဒ စာအုပ္စာအုပ္
အိုဗာတင္းပါ ဆရာမ ေသြးေတြေျခာက္သြား ေျခာက္ေတြေသြးသြား ဒါေလးမ်ား ေပါင္မုန္႕ စေတာ္ဘယ္ရီ
ငါတို႔တုန္းက ငါတို႔တုန္းက ငါတို႔တုန္းက ငါအရင္လုပ္ခဲ့တာ ငါအရင္လုပ္ခဲ့တာ ငါအရင္လုပ္ခဲ့တာ

အေရမရ အေရမရ အေရမရ အဖတ္မရ အဖတ္မရ အဖတ္မရ ရွစ္ ရွစ္ ရွစ္ ရွစ္ ရွစ္ ရွစ္ ရွစ္ ရွစ္
ဓါတ္ခြဲခန္းထဲက အၾကည္ေရာင္ အိုး အိုး အိုး အိုး အိုး အိုး အိုး အိုး အိုး အိုး အိုး အိုး အိုး အိုး အိုး အိုး ။




nelay

မီးခိုး လိပ္ျပာ

မီးခိုး လိပ္ျပာ



ေဟ့ အနက္ေရာင္ တို႔ရဲ႕သခင္မ ...
နင့္ေျခလွမ္းေတြ ျပတ္ေၾကာင္း
အရိပ္ေတြေျခြၿပီး
ဆုေတာင္းလို႔ ေလွ်ာက္

၀ိဥာဥ္ေတြ ေသာက္မဲ့ ၾကိဳးတစ္ေခ်ာင္းနဲ႔
တနဂၤေႏြေန႕ ေန႕လည္ ၂နာရီ ၉စကၠန္႕ အလြန္မွာ
က်ဳပ္စေနေကာင္ရဲ႕
အနက္ေရာင္လမ္းေတြထဲ လိပ္ျပာေတြ
ေအာ္ဟစ္ေသာင္းၾကမ္းေနတယ္

ေဟာင္းႏြမ္းဆုံး ဂူအိုကို
အနက္ေရာင္ ႏွင္းဆီတို႕နဲ႕ ဖူးေမွ်ာ္ဦးခိုက္

ရုပ္ခႏၶာ အနီသ႑ာန္နဲ႔
ႏွလုံးသားထဲက အေမွာင္ဆုံးဟန္ကို က်ဳပ္ပိုင္စုိးလို႔
နထင္ေသြးေၾကာနားက ေသြးအိပ္မက္အေၾကာင္း
က်ဳပ္ေကာင္းေကာင္းၾကားနာလိုက္ပါရဲ႕

အေျခမထူးတဲ့ ရာသီဦးတစ္ခုကုန္လြန္သြားခဲ့ရင္
ၾကက္ေျခခတ္ေတြ ႏွိပ္ၿပီး က်ဳပ္အနီေရာင္ကို ခိုးယူေျခမြ
အေမွာင္
ပ်ိဳ နတ္ဘုရားမက
က်ပ္မျပည့္တဲ့ စစ္သူၾကီးကို စီးလို႕
အငွားမယားနဲ႔ ပု၀ါပါးပါးမွာ က်ဳပ္အနီေရာင္နဲ႕ ၀င္းပပ်ိဳျမစ္
ေမတၱာေတာ္ေတြပို႕ယူျခစ္ထုတ္လို႔ ေသြးပုတ္ေတြနဲ႕
အဆိပ္ထုတ္ခဲ့ပါတယ္

အိပ္မက္ေတြ ေျပာက္ဆုံးကုန္လို႕
ေနာက္ဆုံးဆိုတဲ့
NOvEmBer အနက္ေရာင္ ပန္းဘုရင္မကေလးနဲ႕
က်ဳပ္ခူးယူလို႔ သတ္ခဲ့ပါတယ္

ပိတ္ေလွာင္ထားတဲ့ လူနာ အခန္းအိုၾကီးရဲ႕ေဘး
ရမၼက္ဆႏၵေတြနဲ႔ အနက္ေရာင္သစၥာကိုေဖါက္ခဲ့ဖူးၿပီမဟုတ္လား

၄နာရီစကားေတြနဲ႔ ျခံတံခါး၀က ကေလးတစ္ေယာက္ကို
သခင္ေရႊမိက ဘာပန္းေတြနဲ႕မ်ား ပစ္ေပါက္လိုက္ပါသလဲ
က်ဳပ္ျမင္ေနသမွ် ႏွလုံးသားထဲက နံရံေတြအလြန္မွာ
ခ်ိတ္ဆြဲထားတဲ့ သူငယ္ေတာ္ေတြ အေမွာင္စီးခ်က္နဲ႔
က ကြက္ေတြ ပ်က္ယြင္းလို႔  ၉ၾကိဳးကို တင္းခဲ့ပါတယ္

စႏၵရားသံေတြေၾကာက္လို႔ စႏၵရားေအာက္၀င္ပုန္း
ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းေတြ ပစ္ေၾကြးေနရအုံးမဲ့ နရီ
မ်က္ရည္ေတြ တည္ခင္းထားတဲ့ ပြဲေတာ္အမွီမွာ
သခင္မျပန္လာခဲ့ရင္ အနက္ေရာင္ေတြကိုသတ္လုိ႔
ဆိပ္ဖလူးပန္းေတြနဲ႔ အျမစ္ရွည္ေနရအုံးမယ္

ဘာမ်ား ခံၿပီး
က်ဳပ္ကိုေသာက္သုံး
ရာဇ၀င္ထဲက မ်က္လုံးေတြနဲ႔
ေအာင္ပြဲေတြကို ခိုးယူေနအုံးမယ့္
မီး …………… ခိုး …….. လုံး …… ေတြ …… ။





nelay



 
 artwork by nelay

မ်က္လုံးေရွ႕က အနက္ေရာင္ ပ၀ါမ်ား

မ်က္လုံးေရွ႕က အနက္ေရာင္ ပ၀ါမ်ား




ေနမင္းကို ေက်ာခိုင္း တယ္ဆိုတာ
အရပ္ေလးမ်က္ႏွာကို ေက်ာခိုင္းလိုက္တာ
ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ စကားလုံးမ်ား
အမ်ားႏွင့္သက္ဆိုင္ေသာ ပါဒမ်ား
လိုက္လံဖတ္ရႈ႕ေနရေသာ ေခါင္းတစ္လုံးကို
ကဗ်ာ
ဂ်င္းေဘာင္းဘီ ဇစ္ ပြင့္ေနတဲ့ စာအုပ္မ်ားနဲ႕
ေအာက္သုိးသိုး အတြင္းခံ ေခတ္မွာ
အေရေဟာင္းေတြ ခၽြတ္ၿပီး
ေပၚျပဴလာျဖစ္သမွ်ကို လိုက္လိုက္လုပ္ယူေနၾက

လိင္အသားေပး ဂီတနဲ႔ အိပ္မက္မရွိတဲ့ ဂီတ
လင္ ျမန္ျမန္ရတဲ့ ေခတ္ဆိုေတာ့
ဒါနဲ႔စကားမစပ္
ပညာဆိုတာဘာလို႔ သင္ယူရသလဲဆုိတာက
ဒဏ္ရာဆုေတြအရနည္းဖို႔
ထြားၾကိဳင္းလာရင္ မိုက္ရိုင္းဖို႔
ၾကိဳတင္ သင္ၾကားျခင္း

ဒါဆို
မိဘျဖစ္နည္းနဲ႔ သားသမီးျဖစ္နည္းအတြက္ တကၠသိုလ္ေတြထားသင့္တယ္
ဒါေတာင္ ေက်ာင္းေျပးၿပီး အရက္ဆိုင္နဲ႔ ဖာခန္းေတြလိမ့္ေနရင္ေတာ့
ပထမေတြၾကီးလိမ့္လိမ့္ရေနတဲ့ ငါ့သမီးအလိမၼာေလးအတြက္
ဒုကၡ

အခုေတာ့
လူ႔ႏွံေကာင္ေတြက လိင္ဆက္ဆံၿပီးရင္
ဇာတ္တူသားကို စားပစ္ၾကတယ္
အခုေတာ့
လူ႔ေၾကာင္ေတြက ကိုယ့္သားသမီးနီတာရဲေတြကို
မီးတြင္းထဲမွာ စားပစ္ၾကတယ္

အခုေျပာေနတာ လြန္ခဲ့တဲ့ ဟိုးေရွးေရွးတုန္းက ေစာက္ရူးေတြ
ေပးအပ္လိုက္တဲ့ ေအာက္သိုးသိုး အတြင္းခံေဘာင္းဘီးေတြ
အခု၀တ္ဆင္ထားရတဲ့ လူ ဆိုတဲ့ သတၱ၀ါေတြ

တစ္ခ်ိန္က ေစာက္ရူးလို႔အေျပာ ခံရတဲ့
မင္းလဲလူ ငါလဲလူ အတူတူခ်င္း
မင္းလဲနာ ငါလဲနာ အတူတူခ်င္း ေတာင္
မင္းက ပိုနာျပေနရေအာင္ ေဆးရုံေပၚက
ကုလားမေတြ ကေလးေမြးသလို ပိုေအာ္ျပေနတာလား

တစ္သက္လုံး ဘာမွမျမင္ရတဲ့ အသိုင္းအ၀ိုင္း အေကာင္းစားၾကီးထဲမွာ
တစ္သက္လုံး ေသေနတဲ့အတြက္ ေသရင္ေတာင္ အသနားခံခ်င္ၾက
ဒီလုိ ျဖစ္မ်ိဳးက ရုပ္ရွင္ထဲမွာပဲေတြ႕ဖူးမွာေပါ့
ဒါက မင္းအတြက္ အႏုပညာ ရသတစ္ခုေပးရင္
အိမ္မွာေပါက္ေပါက္စား ဒူးနန္႕ၿပီးၾကည့္ေနလိုက္

မ်က္လုံးေတြကို အ၀တ္အမဲေတြ စည္းစည္းထားၿပီး
ရန္ကုန္ျမိဳ႕ လယ္ေခါင္မွာ လမ္းသလားေနတဲ့ သတၱ၀ါေတြက
သူတို႔အခ်င္းခ်င္းတိုက္မိၾကရင္ မျမင္မစမ္းနဲ႔
အခ်င္းခ်င္း ျပန္ျပန္ ဆဲေနတဲ့ ေစာက္ေတြပ်ံမက်ေအာင္စီးကားေနတယ္

ပ်က္စီးျခင္း အပါး တစ္သန္းေလာက္ ရြာက်ေနလဲ
ျမက္ခင္းေတြ စိမ္းလန္းပါေစ ျမက္ဖ်ားေပၚက ေရစက္ေတြၾကည္ေအးစိမ့္ေစ
ဆုေတာင္သံေတြကို ေလာ္စပီကာထဲက ငါမၾကားႏုိင္တဲ့အရပ္မွာ
ေအာ္ၾကီးဟစ္က်ယ္ လမ္းသလားေနၾကသလား

ေခတ္ကိုထင္ဟပ္ေစဖို႔တဲ့လား အေရာင္မေတာက္ေတာ့တဲ့
ေၾကးေခတ္က ေသးအိုးကို ဘယ္လိုမ်ား တိုက္ကာခၽြတ္ခၽြတ္
မကၽြတ္မလြတ္ႏိုင္တဲ့ မိတဆိုးမေလးရဲ႕ သားဆိုေတာ့
ဘုရားဖူးထြက္ဖို႔ ဘုရားကို အရင္လိမ္တတ္ရတယ္
ငါး ပါးစပ္ထဲက သြားၾကားညွပ္ေနတဲ့ ခေပါင္းထမင္းတစ္ပြဲနဲ႔
ဆပ့္ခုံကို ဖင္မပါတဲ့ ခုန္နဲ႔ထိုင္ထုိင္စား ေစ်းမဆစ္နဲ႕
ပ၀ါအုပ္ၿပီးသား အလကားရတဲ့ ငါးပါးသီလ




nelay