ငါကိုက တိမ္ေတြကိုေဖာက္ထြက္ေနမိတာ
ေခါင္းက ရွည္လြန္းတယ္ . . .
ပစ္မွတ္ေတြက ရတနာေတြေပၚ
ရ ... တာ ... နာ ခဲ့ . . .
အသိဥာဏ္ေတြက
'' ... '' ေခၚဖို႕ေတာင္မထိုက္တန္ခဲ့
ဒီေနရာေလးမွာပဲ ငါတို႕ရပ္တန္႕လိုက္ၾကမယ္
ေလးပုံပုံရင္ ငါ့ဓါတ္ပုံကို
ေျမျမွဳပ္ပစ္ ... (အၿပီးအပိုင္)
ေျမျမွဳပ္ပစ္ . . .
သိပ္လွတဲ့အသိုက္အၿမဳံေလးကို
စစတြဲသီကတည္းက ... အၿမဳံ
ရယူျခင္းေတြ ပိုင္ဆိုင္ျခင္းေတြ
အတၱႀကီးေနခဲ့လို႕ အခု ...
ေလွ်ာ့ရဲ႕ရဲ႕ ေျပရေတာ့မယ္ . . .
အပြင့္အလင္းဆုံး လမ္းမွာ
ငါတို႕ေတြရဲ႕ ေလေတြ မေလွ်ာက္ခဲ့လို႕
အနားလည္တတ္ဆုံး စိတ္ေတြ
ေလ . . . ေလ . . ေလသြားခဲ့ . .
ငါတို႕ေတြ တိုးတိုးေလးခြဲထြက္ဖို႕
တေန႕ခင္းလုံး ဝုန္းဝုန္းဒိုင္းဒိုင္း
ျခံစည္းရိုးအေသေတြ ဖ်က္စီးၾက
ေမွာင္ရီပ်ိဳေတာ့မွ တေယာက္ကိုတေယာက္
အလွမ္း ၆ဝနဲ႕ ဘဝကိုအဆုံးတိုင္ခဲ့ . . .
ထုံးစံအတိုင္းပါပဲ ျပတင္းတို႕ရယ္
ငါ့ေလညွင္းမွာ ေပ်ာ္ရႊင္စရာမရွိ
ငါတို႕ကိုယ္တိုင္အသိနဲ႕ေခါင္းတြဲႀကီးကို
ႏွလုံးေသြးေတြထုတ္ၿပီး .... ေဖာက္ခြဲ ..
ေဖာက္ ... ခြဲ ...
ေဖာက္ခြဲျပစ္ခဲ့တယ္ ... ။
nelay
No comments:
Post a Comment