ေမဦးေပါက္တဲ့ စာကေလး
မန္းၿမိဳ႕ေတာ္ ေပါက္စီဖင္မွာ ကပ္ေနတဲ့
စကၠဴစ ကို ခြာလိုက္တဲ့ အခါ အသားေတြ ပဲ့ပါသြားလို႔
ႏွေမ်ာေနတဲ့ ေလသံနဲ႕
ခင္ဗ်ားက
မႏၱေလးေတာင္ တက္လိုက္
စစ္ေတာင္းမွာ ဒိုင္ဗင္ပစ္လိုက္
ခဏခဏ ခိုးခိုးစားရလို႔
လက္မရြံ႕ေတာ့တဲ့ တရား၀င္ သခိုးၾကီးမ်ား
မူး တစ္ရာ
မတ္ တလွည့္
ဟယ္လို … တက္စ္တင္ .. ၀မ္း .. တူး .. သရီးးးး
ေလာ္စပီကာကိုပဲ အသံညိွလို႔ မၿပီးႏိုင္ဘူး
သက္တန္းကုန္သြားတဲ့ လက္မွတ္ေတြပဲ
ထိပ္ေတြျဖဲျဖဲ ေနရတယ္ …
မၾကားမွာ စိုးလို႔
ကုန္ကုန္ေအာ္ေနရတဲ့
အမွ်ေတြလဲ မရႏိုင္ဘူး …
ေတာ္လွန္ေရးကိုမွ ထမီ၀တ္ၿပီး
လုပ္လုပ္ျပေနရေတာ့
မိုးလင္းခါစ ျဖတ္သြားတဲ့ ရထားေဘးက
ေခြးေတြပဲ အူအူ အူ လို႔ မဆုံးႏိုင္ …
လက္ေခါက္ကို မႈတ္ၿပီး ေခၚေနတာလဲ မၾကား
လက္ခုပ္ကို နာနာတီးၿပီး ေခၚေနတာလဲ မၾကား
နာမည္ကို အၾကီးၾကီးေပါင္းၿပီး ေခၚေနတာလဲ မထူး
ဒါဆိုရင္ေတာ့
ခ်င္းတြင္း ေလထဲက ငွက္ေတြပဲ အသံကုန္သြားပုံရတယ္ …
ငါ့ဘုံကို ငါျပန္ရႈၾကည့္ေတာ့
မေျခာက္ေသးတဲ့ ေလာက္စာလုံးကို
ဂြေစာင္းေနတဲ့ ေလးနဲ႔ တင္မိမွေတာ့
ဘယ္ မီးငွက္ကိုမ်ား မိခ်င္ေနေသးတဲ့ …
ေသာင္ျပင္ေဖြးေဖြးေပၚက အစိမ္းေရာင္ေျခရာေတြလဲ
ေရတက္ရင္ေတာင္ ျဖတ္ခ်င္လို႔ မပ်က္ႏိုင္ေတာ့ဘူး ..
ခ်စ္လို႔ မရ
မုန္းလို႔ မရ
အဲ့ဒီ့ သူေတာင္းစား ကေလးေတြပဲ
ကမာၻကို ျပျပ ၿပီး ေတာင္းစားေနရတဲ့
ကိုယ့္ဒူးကိုယ္ခၽြန္ေခတ္ေတြလဲ ကုန္ကုန္ေနရတယ္ …
မ်က္လုံးအစုံကို ေလတိုးတဲ့ ဖက္
နဲနဲ ကေလးလွည့္ မယ္မွ မၾကံေသးဘူး
နားထဲက ေလေတြ ထြက္လုိက္တာမွ တ ဟူး ဟူး
ငါမုန္းတဲ့ သ နံ နဲ႔ ထ နံကို
ေမတၱာေတာ္ပို႔ေစဖို႔
ရန္ကုန္တက္ၿပီး ဘုရားရွာေသာ္လည္း မေတြ႕ …
ဘၾကီးေတာ္ရဲ႕ မိန္းမယုတ္ေတြ
ျပန္ျပန္စဥ္းစားတိုင္း
ငါနဲ႔ မဆိုင္တဲ့ အုတ္က်ိဳးေတြပဲ
ျပန္ျပန္စီလို႔ မကုန္ ….
အျခားဘုံက
မိန္းမ မ်ား ေတြ႕ရင္
လွည္းခင္းတစ္ရာ
ေရတစ္မႈတ္နဲ႔ ေျခေဆးဖို႔
ဖုန္လုံးေတြရႈပ္ေစခဲ့ဖို႔
အိမ္ေရွ႕အိမ္ဆီက ဇီးကြက္တုိ႔ လင္မယားကို
ေမြးရာပါ အမွတ္အသားမ်ားနဲ႔ အၾကိဳလႊတ္ရအုံးမယ္ ….
တိရစာၧန္ေမြးပါ
သစ္ပင္စိုက္ပါ
ဒါေတြက
ေသခါနီးမွ လုပ္ရမယ္လို႔
ဘယ္သူက မွားထားခဲ့လို႔
ၿပိဳေနတဲ့ မိုးကို မနက္တစ္ခင္းစာနဲ႔
ျပန္ျပန္ ေဆာက္ဖို႔
ဓါးလိုတယ္
တုတ္လိုတယ္ ပဲ ေအာ္ေအာ္ေနၾကတယ္ …
ေစာက္ကေလးေတြ
နင္တို႔ ကုိယ္တိုင္လာ လုပ္ၾကပါလား
ငါ့မွာ လက္မအားေသးဘူး …
ေမဦးေပါက္က
စာကေလးေတြ အိမ္ေရွ႕မွာ
လာလာ ေအာ္ေနၾကတာ
ေစာက္ရမ္း နားညီးလြန္းလို႔
ဘီဘီစီတို႔
အာဖက္ေအတို႔ကို
အက်ယ္ၾကီးဖြင့္ဖြင့္ ထားတဲ့ အဘိုးၾကီးက
ေလ မကုန္ေသးတဲ့ ေလသံနဲ႔
သူက အင္တာနက္ေပၚမယ္ တက္မယ္ဖြမယ္ပဲ တဂဲဂဲလုပ္ေနၾကတယ္ …
လူၾကီးၾကိဳက္နဲ႔
လူငယ္ၾကိဳက္
ဘယ္ဟာကို လိုက္လုပ္ရမယ္မွန္းမသိတဲ့
ကဗ်ာ အထီးေတြ ကဗ်ာ အမေတြပဲ
အဲ့ဒီ ေရလုံျပဳတ္ခြက္ထဲမွာ ေပၚေပၚလာတယ္ …
ဒါနဲ႔
ေခြးရူးတစ္ေကာင္ လြတ္သြားတဲ့
ေလာကထဲက ညေနခင္းၾကီးကို
ငါက သြားသြား ၾကီးျမတ္ေနရတယ္ …
ထုံးစံအတုိင္း
သူတို႔လိုေျပာခ်င္ရာေျပာေနရဖို႔
မုိက္ခြက္ၾကီးၾကီးကို ရွာရအုံးမယ္လို႔
ရြာဦးေက်ာင္းက က်ပ္မျပည့္တဲ့ ကိုရင္ၾကီးက
မက်ည္းပင္ေအာက္မွာ ေကြးရင္း ေတြးေနတယ္ …
အေရွ႕တိုင္းဆန္တာေတြ ပါရမယ္ဆိုလို႔
ပုဂံက ျဖတ္ခိုးလာတဲ့ ဘုရားေခါင္းေတြကို
သူ႕အိမ္မွာအလွဆင္ဖို႔
ငါ့ဟိုတယ္မွာ အလွထားဖို႔
လာလာလုေနၾကတဲ့
ေမဦးေပါက္က စာကေလးေတြအတြက္
ငါ့အိမ္ေရွ႕က ကြင္းျပင္မွာ
ဆန္ ေတြ ပဲ ကြဲ ကြဲ ၿပီး က်ဲ ေနရတယ္ …. ။
nelay
မန္းၿမိဳ႕ေတာ္ ေပါက္စီဖင္မွာ ကပ္ေနတဲ့
စကၠဴစ ကို ခြာလိုက္တဲ့ အခါ အသားေတြ ပဲ့ပါသြားလို႔
ႏွေမ်ာေနတဲ့ ေလသံနဲ႕
ခင္ဗ်ားက
မႏၱေလးေတာင္ တက္လိုက္
စစ္ေတာင္းမွာ ဒိုင္ဗင္ပစ္လိုက္
ခဏခဏ ခိုးခိုးစားရလို႔
လက္မရြံ႕ေတာ့တဲ့ တရား၀င္ သခိုးၾကီးမ်ား
မူး တစ္ရာ
မတ္ တလွည့္
ဟယ္လို … တက္စ္တင္ .. ၀မ္း .. တူး .. သရီးးးး
ေလာ္စပီကာကိုပဲ အသံညိွလို႔ မၿပီးႏိုင္ဘူး
သက္တန္းကုန္သြားတဲ့ လက္မွတ္ေတြပဲ
ထိပ္ေတြျဖဲျဖဲ ေနရတယ္ …
မၾကားမွာ စိုးလို႔
ကုန္ကုန္ေအာ္ေနရတဲ့
အမွ်ေတြလဲ မရႏိုင္ဘူး …
ေတာ္လွန္ေရးကိုမွ ထမီ၀တ္ၿပီး
လုပ္လုပ္ျပေနရေတာ့
မိုးလင္းခါစ ျဖတ္သြားတဲ့ ရထားေဘးက
ေခြးေတြပဲ အူအူ အူ လို႔ မဆုံးႏိုင္ …
လက္ေခါက္ကို မႈတ္ၿပီး ေခၚေနတာလဲ မၾကား
လက္ခုပ္ကို နာနာတီးၿပီး ေခၚေနတာလဲ မၾကား
နာမည္ကို အၾကီးၾကီးေပါင္းၿပီး ေခၚေနတာလဲ မထူး
ဒါဆိုရင္ေတာ့
ခ်င္းတြင္း ေလထဲက ငွက္ေတြပဲ အသံကုန္သြားပုံရတယ္ …
ငါ့ဘုံကို ငါျပန္ရႈၾကည့္ေတာ့
မေျခာက္ေသးတဲ့ ေလာက္စာလုံးကို
ဂြေစာင္းေနတဲ့ ေလးနဲ႔ တင္မိမွေတာ့
ဘယ္ မီးငွက္ကိုမ်ား မိခ်င္ေနေသးတဲ့ …
ေသာင္ျပင္ေဖြးေဖြးေပၚက အစိမ္းေရာင္ေျခရာေတြလဲ
ေရတက္ရင္ေတာင္ ျဖတ္ခ်င္လို႔ မပ်က္ႏိုင္ေတာ့ဘူး ..
ခ်စ္လို႔ မရ
မုန္းလို႔ မရ
အဲ့ဒီ့ သူေတာင္းစား ကေလးေတြပဲ
ကမာၻကို ျပျပ ၿပီး ေတာင္းစားေနရတဲ့
ကိုယ့္ဒူးကိုယ္ခၽြန္ေခတ္ေတြလဲ ကုန္ကုန္ေနရတယ္ …
မ်က္လုံးအစုံကို ေလတိုးတဲ့ ဖက္
နဲနဲ ကေလးလွည့္ မယ္မွ မၾကံေသးဘူး
နားထဲက ေလေတြ ထြက္လုိက္တာမွ တ ဟူး ဟူး
ငါမုန္းတဲ့ သ နံ နဲ႔ ထ နံကို
ေမတၱာေတာ္ပို႔ေစဖို႔
ရန္ကုန္တက္ၿပီး ဘုရားရွာေသာ္လည္း မေတြ႕ …
ဘၾကီးေတာ္ရဲ႕ မိန္းမယုတ္ေတြ
ျပန္ျပန္စဥ္းစားတိုင္း
ငါနဲ႔ မဆိုင္တဲ့ အုတ္က်ိဳးေတြပဲ
ျပန္ျပန္စီလို႔ မကုန္ ….
အျခားဘုံက
မိန္းမ မ်ား ေတြ႕ရင္
လွည္းခင္းတစ္ရာ
ေရတစ္မႈတ္နဲ႔ ေျခေဆးဖို႔
ဖုန္လုံးေတြရႈပ္ေစခဲ့ဖို႔
အိမ္ေရွ႕အိမ္ဆီက ဇီးကြက္တုိ႔ လင္မယားကို
ေမြးရာပါ အမွတ္အသားမ်ားနဲ႔ အၾကိဳလႊတ္ရအုံးမယ္ ….
တိရစာၧန္ေမြးပါ
သစ္ပင္စိုက္ပါ
ဒါေတြက
ေသခါနီးမွ လုပ္ရမယ္လို႔
ဘယ္သူက မွားထားခဲ့လို႔
ၿပိဳေနတဲ့ မိုးကို မနက္တစ္ခင္းစာနဲ႔
ျပန္ျပန္ ေဆာက္ဖို႔
ဓါးလိုတယ္
တုတ္လိုတယ္ ပဲ ေအာ္ေအာ္ေနၾကတယ္ …
ေစာက္ကေလးေတြ
နင္တို႔ ကုိယ္တိုင္လာ လုပ္ၾကပါလား
ငါ့မွာ လက္မအားေသးဘူး …
ေမဦးေပါက္က
စာကေလးေတြ အိမ္ေရွ႕မွာ
လာလာ ေအာ္ေနၾကတာ
ေစာက္ရမ္း နားညီးလြန္းလို႔
ဘီဘီစီတို႔
အာဖက္ေအတို႔ကို
အက်ယ္ၾကီးဖြင့္ဖြင့္ ထားတဲ့ အဘိုးၾကီးက
ေလ မကုန္ေသးတဲ့ ေလသံနဲ႔
သူက အင္တာနက္ေပၚမယ္ တက္မယ္ဖြမယ္ပဲ တဂဲဂဲလုပ္ေနၾကတယ္ …
လူၾကီးၾကိဳက္နဲ႔
လူငယ္ၾကိဳက္
ဘယ္ဟာကို လိုက္လုပ္ရမယ္မွန္းမသိတဲ့
ကဗ်ာ အထီးေတြ ကဗ်ာ အမေတြပဲ
အဲ့ဒီ ေရလုံျပဳတ္ခြက္ထဲမွာ ေပၚေပၚလာတယ္ …
ဒါနဲ႔
ေခြးရူးတစ္ေကာင္ လြတ္သြားတဲ့
ေလာကထဲက ညေနခင္းၾကီးကို
ငါက သြားသြား ၾကီးျမတ္ေနရတယ္ …
ထုံးစံအတုိင္း
သူတို႔လိုေျပာခ်င္ရာေျပာေနရဖို႔
မုိက္ခြက္ၾကီးၾကီးကို ရွာရအုံးမယ္လို႔
ရြာဦးေက်ာင္းက က်ပ္မျပည့္တဲ့ ကိုရင္ၾကီးက
မက်ည္းပင္ေအာက္မွာ ေကြးရင္း ေတြးေနတယ္ …
အေရွ႕တိုင္းဆန္တာေတြ ပါရမယ္ဆိုလို႔
ပုဂံက ျဖတ္ခိုးလာတဲ့ ဘုရားေခါင္းေတြကို
သူ႕အိမ္မွာအလွဆင္ဖို႔
ငါ့ဟိုတယ္မွာ အလွထားဖို႔
လာလာလုေနၾကတဲ့
ေမဦးေပါက္က စာကေလးေတြအတြက္
ငါ့အိမ္ေရွ႕က ကြင္းျပင္မွာ
ဆန္ ေတြ ပဲ ကြဲ ကြဲ ၿပီး က်ဲ ေနရတယ္ …. ။
nelay
No comments:
Post a Comment