ပညာတတ္ လူမေလး ေခြးမခန္႕
သူ႔တစ္မ်ိဳးလုံးမွာ သူ႔တစ္ေယာက္ထဲ ဘြဲ႕ရလို႔ တစ္မ်ိဳးလုံးက ဖူးဖူး မႈတ္တယ္
သူကလဲ သူ႕တစ္မ်ိဳးလုံး ကို ဖူးဖူး ျပန္မႈတ္တယ္
ငါးရာ့ငါးဆယ္ ဇာတ္နိပါတ္ေတာ္ေတြက အစ သိန္းစိန္ရဲ႕ ႏြားႏို႕အဆုံး
ျမန္မာ့သမိုင္း ကို အာဂုံေဆာင္ ႏိုင္တဲ့ အထာနဲ႔ သူ႔ကိုယ္သူ ေမာ္လို႔ၾကြားလို႔
Discovery Channel ၾကည့္ၿပီး National Geographic မွာ ပါခ်င္တဲ့ စိတ္နဲ႔
ေက်ာက္စာေတြကို တစ္ျဖဲႏွစ္ျဖဲ သူဖတ္တယ္
လူငယ္ေတြဆိုတာ သံပါတ္ရုပ္ေတြ ဖ်က္စီးဖို႔ ေမြးလာတဲ့ ကစားစရာေတြ
လူၾကီးေတြဆိုတာ ဘယ္ေတာ့မွ ျပင္မရေတာ့တဲ့ သံပါတ္ရုပ္ေတြ
သူ႔စာအုပ္ ေနာက္ေက်ာအဖုံးက စာတိုပတ္စ ကို
ကေလးေတြ ၾကားေအာင္ အက်ယ္ၾကီး ဖတ္ျပတယ္
ေႏြလည္ေခါင္ ညခင္းေတြဆီက ျပတင္းေပါက္မွာ ျဖဴးေနတဲ့ေလညွင္းကို
သူ႕ေက်ာဟင္းလင္းျပင္ေပၚက ကႏၱာရေအးေစဖို႔ သူ႔တစ္ကိုယ္စာအက်ယ္ၾကီးဖြင့္ထားတယ္
သူ႔အေမက လွမ္းေခၚရင္ မၾကားခ်င္ေယာင္ေဆာင္တဲ့ အထာကို
သူ႔စာအုပ္ထဲက ထြက္ထြက္ဆဲေနတဲ့ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေတြ မၾကားေအာင္လဲ ဖင္ခုထိုင္တယ္
တစ္ခါတေလမ်ား သူ႔ပညာတတ္ ငယ္ေပါင္းၾကီးေဖၚေတြနဲ႔ ေတြ႕ၿပီဆို
အေဖ ေသတာကိုလဲ ေမ့့ အဘုိး ေသတာကိုလဲ ေမ့ သူ႔ညီေတြ ဖာခန္းေရာက္တာကိုလဲေမ့
မနက္မနက္ ၀ရီယ ရွိရွိ က်ိဳးေနတဲ့ ေကာ္လံကို လည္ဂုတ္သားေပၚသပ္သပ္ရပ္ရပ္တင္ၿပီး
၇နာရီ မထိုးခင္ကထဲက တက္ၾကြတဲ့ ကၽြန္ စိတ္ရဲ႕ အာရုံေၾကာေတြက သူ႔ေရွးေဟာင္း ရုံးေတာ္ၾကီးဆီေခၚတယ္
ျမင္ျမင္ဖူးသမွ် ထဲမွာ သူ႔ဘ၀ ၾကီးက သိပ္ကိုလွေနတဲ့ အရာနဲ႔ လမ္းမွာ ရွိရွိသမွ် ေခြးေတြကိုသူကန္တယ္
ရုံးေတာ္ၾကီးကိုေရာက္ရင္မ်ား သူ႔ကိုယ္သူ သမၼ အလုပ္ၾကီးဆယ္မ်ိဳးေလာက္လုပ္ေနရတဲ့အထာနဲ႔
ေကာ္ဖီေဖ်ာ္လိုက္ မိတၱဴကူးလိုက္ ဖဲရိုက္လိုက္နဲ႔ ဦးႏုေခတ္က လြတ္လပ္ေရးမ်ိဳး သူ႔လူၾကီးေရွ႕မွာ သူလုပ္ျပတယ္
သူတုိ႔မ်ိဳးရုိးက အမိေျမကိုခ်စ္တယ္ ဆိုတဲ့ လူေတြၾကီးပဲဆိုၿပီ ေသလို႔ရွိရင္ေတာင္ ဒီႏိုင္ငံထဲက မထင္မရွား သင္းခ်ိုင္းကုန္းေလးမွာ လာလာ ေသၾကတယ္
မ်ိဳးၾကီးရုိးၾကီးဆိုေတာ့ သူ႔ေဘးအိမ္က ဆိုက္ကားသမားလဲ သူ႔ကိုခံမေျပာရဲ
သူ႔အေနာက္အိမ္က အေၾကာ္သည္လဲ သူ႔ကို ျပန္မပက္ရဲ
ကုန္ကုန္ေျပာမယ္ ရပ္ကြက္လူၾကီးထက္ သူ႔အေဖက ၄တန္းေလာက္ ပိုတက္ခဲ့တယ္ဆုိတဲ့အထာနဲ႔
သူ႔ကိုယ္သူ ပညာတတ္ လူမေလး ေခြးမခန္႕ အျဖစ္မခံႏိုင္ဘူးတဲ့
nelay
သူ႔တစ္မ်ိဳးလုံးမွာ သူ႔တစ္ေယာက္ထဲ ဘြဲ႕ရလို႔ တစ္မ်ိဳးလုံးက ဖူးဖူး မႈတ္တယ္
သူကလဲ သူ႕တစ္မ်ိဳးလုံး ကို ဖူးဖူး ျပန္မႈတ္တယ္
ငါးရာ့ငါးဆယ္ ဇာတ္နိပါတ္ေတာ္ေတြက အစ သိန္းစိန္ရဲ႕ ႏြားႏို႕အဆုံး
ျမန္မာ့သမိုင္း ကို အာဂုံေဆာင္ ႏိုင္တဲ့ အထာနဲ႔ သူ႔ကိုယ္သူ ေမာ္လို႔ၾကြားလို႔
Discovery Channel ၾကည့္ၿပီး National Geographic မွာ ပါခ်င္တဲ့ စိတ္နဲ႔
ေက်ာက္စာေတြကို တစ္ျဖဲႏွစ္ျဖဲ သူဖတ္တယ္
လူငယ္ေတြဆိုတာ သံပါတ္ရုပ္ေတြ ဖ်က္စီးဖို႔ ေမြးလာတဲ့ ကစားစရာေတြ
လူၾကီးေတြဆိုတာ ဘယ္ေတာ့မွ ျပင္မရေတာ့တဲ့ သံပါတ္ရုပ္ေတြ
သူ႔စာအုပ္ ေနာက္ေက်ာအဖုံးက စာတိုပတ္စ ကို
ကေလးေတြ ၾကားေအာင္ အက်ယ္ၾကီး ဖတ္ျပတယ္
ေႏြလည္ေခါင္ ညခင္းေတြဆီက ျပတင္းေပါက္မွာ ျဖဴးေနတဲ့ေလညွင္းကို
သူ႕ေက်ာဟင္းလင္းျပင္ေပၚက ကႏၱာရေအးေစဖို႔ သူ႔တစ္ကိုယ္စာအက်ယ္ၾကီးဖြင့္ထားတယ္
သူ႔အေမက လွမ္းေခၚရင္ မၾကားခ်င္ေယာင္ေဆာင္တဲ့ အထာကို
သူ႔စာအုပ္ထဲက ထြက္ထြက္ဆဲေနတဲ့ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေတြ မၾကားေအာင္လဲ ဖင္ခုထိုင္တယ္
တစ္ခါတေလမ်ား သူ႔ပညာတတ္ ငယ္ေပါင္းၾကီးေဖၚေတြနဲ႔ ေတြ႕ၿပီဆို
အေဖ ေသတာကိုလဲ ေမ့့ အဘုိး ေသတာကိုလဲ ေမ့ သူ႔ညီေတြ ဖာခန္းေရာက္တာကိုလဲေမ့
မနက္မနက္ ၀ရီယ ရွိရွိ က်ိဳးေနတဲ့ ေကာ္လံကို လည္ဂုတ္သားေပၚသပ္သပ္ရပ္ရပ္တင္ၿပီး
၇နာရီ မထိုးခင္ကထဲက တက္ၾကြတဲ့ ကၽြန္ စိတ္ရဲ႕ အာရုံေၾကာေတြက သူ႔ေရွးေဟာင္း ရုံးေတာ္ၾကီးဆီေခၚတယ္
ျမင္ျမင္ဖူးသမွ် ထဲမွာ သူ႔ဘ၀ ၾကီးက သိပ္ကိုလွေနတဲ့ အရာနဲ႔ လမ္းမွာ ရွိရွိသမွ် ေခြးေတြကိုသူကန္တယ္
ရုံးေတာ္ၾကီးကိုေရာက္ရင္မ်ား သူ႔ကိုယ္သူ သမၼ အလုပ္ၾကီးဆယ္မ်ိဳးေလာက္လုပ္ေနရတဲ့အထာနဲ႔
ေကာ္ဖီေဖ်ာ္လိုက္ မိတၱဴကူးလိုက္ ဖဲရိုက္လိုက္နဲ႔ ဦးႏုေခတ္က လြတ္လပ္ေရးမ်ိဳး သူ႔လူၾကီးေရွ႕မွာ သူလုပ္ျပတယ္
သူတုိ႔မ်ိဳးရုိးက အမိေျမကိုခ်စ္တယ္ ဆိုတဲ့ လူေတြၾကီးပဲဆိုၿပီ ေသလို႔ရွိရင္ေတာင္ ဒီႏိုင္ငံထဲက မထင္မရွား သင္းခ်ိုင္းကုန္းေလးမွာ လာလာ ေသၾကတယ္
မ်ိဳးၾကီးရုိးၾကီးဆိုေတာ့ သူ႔ေဘးအိမ္က ဆိုက္ကားသမားလဲ သူ႔ကိုခံမေျပာရဲ
သူ႔အေနာက္အိမ္က အေၾကာ္သည္လဲ သူ႔ကို ျပန္မပက္ရဲ
ကုန္ကုန္ေျပာမယ္ ရပ္ကြက္လူၾကီးထက္ သူ႔အေဖက ၄တန္းေလာက္ ပိုတက္ခဲ့တယ္ဆုိတဲ့အထာနဲ႔
သူ႔ကိုယ္သူ ပညာတတ္ လူမေလး ေခြးမခန္႕ အျဖစ္မခံႏိုင္ဘူးတဲ့
nelay
