သတိမရိုင္းရ

ဘာသာျခားခဲ့တဲ့ ငါနဲ႕ သက္တန္႕ပ်ိဳ …
ဘာသာမလိုတဲ့ သက္တန္႕ကို
ရႈ႕ခင္းအေသေပၚက ၾကည့္ရတာလွတယ္
ေရမႈန္ေတြပါပဲ ငါ့မွာသာ အလင္းယိုင္ခဲ့ရ


မလွပါဘူး။


က်ီးက ငါ့ဂုတ္ေပၚမွာ
လာမနားေတာ့တဲ့ ေျခရာ
စူး …. ခနဲ ….


ငါ့ကိုယ္ငါ ခပ္တည္တည္နဲ႕ျခိမ္းေျခာက္လိုက္တယ္
ကံတရားဆိုတာ လခစား မနက္တုိ႕ရဲ႕ ရာဇ၀င္မွာ
မနပ္မွန္တဲ့ ေသာကတပြဲကို က်ိတ္မွိတ္ေက်ာ္ျဖတ္တာ


ကေတာ္ ျဖစ္ဖို႕ ကေတာ္
ကပြဲမွာ ဂီတကို ေပ်ာ္ေတာ္ဆက္
တာ၀န္အရ ငါက ဟက္ဟက္ပက္ပက္ရီလိုက္ရတယ္


မနက္တိုင္းမ်က္ႏွာသစ္ေနရတာ ပ်င္းလာၿပီ
လက္ဖ်ံေသြးေၾကာကိုစမ္းၾကည့္ေတာ့
ပုံမွန္ဟာသေတြ ထြက္က်လာတယ္


ေတာ္သင့္ၿပီ လူ႕ေလာက
ေက်ာက္နံရံေပၚက အရိုင္းေကာင္းေတြရဲ႕
ေဆးေရးပန္းခ်ီကို အေျဖရွာတာေတာ္သင့္ၿပီ


မတန္မရာ အိပ္မက္ေတြသြားၾကားညွပ္ၿပီး
သခၤ်ဳိင္းအတုေပၚမွာ ငါမအိပ္လိုေတာ့ဘူး
ညကိုဖြင့္ခ်လိုက္ရင္ ငွက္မဲေတြ
အေတာင္ေျပာက္တဲ့အေမွာင္ထဲ
ရွန္သန္ျခင္းကိုရွာေဖြေနလိမ့္မယ္


အပိုင္းေတြ အဆက္ေတြ ခ်ဳပ္ရာေတြ
ေရာင္းကုန္မဟုတ္တဲ့ ေရပါးစကၠဴလိပ္ထဲမွာ
ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းက ေလာင္ျမိဳက္ေနတယ္


အဲဒီ့ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြဟာ ငါ့ကို မေပ်ာ္ရႊင္ေစခဲ့ဘူး
ေပ်ာ္ရႊင္မႈရဲ႕ တကယ့္အႏွစ္ဆိုတာ
ရုန္းကန္မႈရဲ႕ဒဏ္ရာ
ေတာက္ပစြာ ေသဆုံးထားတဲ့
အရႈံးေတြ အိုင္ထြန္းထားျခင္းျဖစ္တယ္ ။


ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ အူတိုင္တည့္တည့္က
ၾကယ္အရိပ္ဟာ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းကို
လွပဟန္ေဆာင္မႈနဲ႕ ေလာင္းရိပ္ခ်ထားျခင္းလို႕
ငါ့ႏွလုံးသားက ငါ့စိတ္ကို အၾကိမ္ၾကိမ္ထိုးဆြေနေတာ့တယ္ ။




nelay

အခြံ

အိမ္ ...
အိမ္ကို ျပန္လာေတာ့
အေမက မရွိေတာ့ဘူး

အိမ္ ...
အိမ္ကိုျပန္လာေတာ့
အေဖ့ကို မေတြ႕ေတာ့ဘူး

အိမ္ ...
အိမ္ကို ျပန္လာေတာ့
အမ ကထြက္သြားၿပီ

အိမ္ ...
အိမ္ကိုျပန္လာေတာ့
ငါ့ကိုမေတြ႕ေတာ့ဘူး ...

အိမ္ ...
အိမ္ကိုျပန္လာေတာ့
အိမ္
မရွိေတာ့ဘူးေလ ။








nelay



x.X.x.x.X.x.X.x.X.x.x.X.x.X.x.X.x.x.X.x.X.


shell


home
when i come back home
mother is no more ...

home
when i come back home
cant see dad anymore

home
when i come back home
my sis already left house

home
when i come back home
i cant find myself

home
when i come back home
home
which is no more




(trs by nt)
Nyi Thit

အေမ

အေမ …

သားေတာ့ မီးေလာင္ေနၿပီ

လူေတြကေတာ့ ရယ္မွာပဲ

သားရင္ထဲမွာ

ကဗ်ာ …
ကဗ်ာ …
ကဗ်ာ …

သက္သာရာ ရမလားလို႕ပါ
(ဒီတစ္ခါေတာ့ျဖင့္)

၀မ္းေရစပ္ရင္လည္း

နည္းနည္းခြင့္လႊတ္ပါအေမ

သားေတာ့ မီးေလာင္ေနၿပီ။



သွ်စ္မွဴးေက်ာ္
~ ထူးအိမ္သင္ ~

ေခတ္သစ္ ၁၉ ဂ်ဴလိုင္

အဲဒီ့ေန႕ဆို အရင္ကထက္ ငါတို႕လူငယ္ေတြပိုေမွာင္တယ္
အျပင္မထြက္ရအမိန္႕နဲ႕ ပိုေလွာင္တယ္
ေကာ့နက္ရွင္ေတြလဲေႏွးမယ္
လမ္းေဘးေစ်းသည္ေတြလဲ ရွင္းမယ္
ျမိဳ႕လယ္ေခါင္မွာ သံစူးၾကိဳးေတြထားမယ္
ဥၾသဆြဲသံဆို မီးသတ္ကားေတာင္ မအူရဘူး
ဘုရားသြားခ်င္ရင္ ေသြးေဆးကန္ဖက္မွာ လူရွင္းလို႕
ကဗ်ာေရးမယ္ဆို န ငယ္ကိုအရင္ေန႕ကထက္ေရွာင္ရတယ္
ဟိုအမၾကီးေျပာတာ ….
ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႕ ေထာင္မက်ေစခ်င္ဘူးတဲ့
ေကာ့နက္ရွင္ေတြလဲေႏွးလိုက္တာဗ်ာ
အရင္ေန႕လို ဖလန္းဖလန္းမထေတာ့ဘူး
ငါဘာေတြလုပ္ေနလဲ ငါ့အေမရင္က်ိဳးမွာစိုးလို႕
ဂ်ဴလိုင္ ၁၉မွာ ရုံးမပိတ္ဘူးလို႕ ညာရတယ္
တီဗီထဲမွာ ၾကည့္ပါအေမ လြမ္းသူ႕ပန္းေခြဆိုတာ အဲလုိမ်ိဳး
ငါ့သူငယ္ခ်င္းေတြေတာင္ ညညသြားေနၾကတဲ့ မာဆက္ကိုေတာင္
အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျပၿပီး ေရွာင္ၾကတယ္
အႏွစ္၄၀ၾကာ မိုးေတြလဲ ရြာတယ္
မနက္ျဖန္ဘာျဖစ္ျဖစ္ ငါ့သူငယ္ခ်င္းေတြ
ဂိမ္းကစားေနတာေကာင္းပါတယ္ ။





nelay

ဇီဇဝါ ဝကၤပါ

ငါ့ရဲ႕ေကြးေကာက္တဲ့ ဆံပင္ေတြၾကားမွာ
မေန႕တေန႕က ပ်က္က်လာတဲ့ ေလယာဥ္ပ်ံကိုဝွက္ထားတယ္
ငါနဲနဲခ်င္း စားသုံးေနတဲ့ စကၠန္႕ေတြထဲမွာ
ေျပာလို႕မကုန္ႏိုင္တဲ့ မြန္းၾကပ္မႈကိန္းဂဏာန္းေတြ ေျပးလႊားေနၾကတယ္

အသိတရားမ်က္ဝန္းထဲမွာ ရပ္ေနတဲ့ အရႈံးေက်ာက္စာေတြဟာ
ေလွ်ာက္လာသမွ် အနက္ေရာင္ျမိဳ႕မ်ားဆီက ကပ္ပါးပိုးေတြပဲ
ေလာကနီတိထဲက ဆံပင္အနီေရာင္နဲ႕ မိန္းမ
တခ်ိန္ကငါ့မိန္းမျဖစ္ခဲ့ရင္ ငါ့နာမည္ေျပာင္းဖို႕
ဘယ္နတ္ဘုရားဆီမွခြင့္ေတာင္းမေနဘူး

ဒီလိုထြက္သြားတိုင္းသာ ႏွင္းျဖဴေတြနဲ႕ စိုထိုင္းဆမမ်ားဘူးဆိုရင္
ငါ့အလုပ္ငါလုပ္ၿပီး နံရိုးေနာက္က ထိုးထိုးေဟာင္ေနတဲ့
သႏၶယုတ္ကိုအစာေၾကြးေနရအုံးမယ္

ယင္နားစာ မနက္ဦးဆီက
ဦးေခါင္းေျပာက္လို႕ ရွာေနတဲ့ ကတ္ေၾကးေတြ
ႏွလုံးေရာဂါနဲ႕ ဖခင္အုိၾကီးကို အသံတိတ္လုပ္ၾကံခဲ့တဲ့ သမီးက
ငါ့အရြက္ေျခာက္မ်ားၾကားမွာ တအုံတေႏြးေႏြး

ေဆးေၾကြးမွားတဲ့ အရိပ္လကၡဏာနဲ႕
ငါ့အိတ္ကပ္ေတြက ကားချပန္ေတာင္းတိုင္း
အလြမ္းေတြ ျပည့္လွ်ံေလာင္ျမိဳက္ဖူးတယ္

ဖုန္ထလို႕ေရျဖန္းလိုက္တဲ့ မ်က္ႏွာ
ငါ့ကဗ်ာထဲက ကမ္းနဖူးေပၚမွာ သိုက္တူးတဲ့ က်ီးတအုပ္ကို
ခ်ဳပ္မရတဲ့ ငါ့ရင္ဘတ္ပ်ိဳက ႏွလုံးသားေတြ လက္ေဆာင္ေပးေနပါတယ္

မေန႕က သိမ္းထားတဲ့ ငါ့ျမိဳ႕စုဗူးေလး က်န္းမာေရးမေကာင္းလို႕
သူ႕ကိုယ္သူ ျပန္ကုဖို႕ သူ႕ကိုယ္သူ ရိုက္ရိုက္ခြဲေနလိုက္တာ
သူမလိုခ်င္တဲ့ ေအာင္ျမင္မႈအတုေတြပဲ ထြက္က်လာလို႕
ေအာင္ျမင္မႈငတ္ေနတဲ့ သူ႕ျမိဳ႕ပ်ိဳမေလးကို ေခၚေပးခ်င္ေနလိုက္တာ
ဘယ္လို ........ ဘယ္ပုံ ......... ဘယ္အသံမွ မၾကား .................

တိမ္ဦးရင္ခြင္ နံနက္မွာ အစီအစဥ္အသစ္နဲ႕
မ်က္ႏွာက်က္အစိုေပၚမွာ လင္းေနတဲ့ၾကယ္ကေလးေရ
ငါေတာ့ေမာ့ၾကည့္ဖို႕ မ်က္လုံးနဲ႕ ဦးေခါင္းကို ဇလုံထဲမွာ
ေမႊေႏွာက္ အနာဂတ္ေျခာက္အိပ္မက္နဲ႕
လင္းမရဥယ်ာဥ္ထဲမွာ ပန္းဦးေတြ မပြင့္ဖူးေတာ့တာ ဆန္းသလား

ငါဟာလူေတြၾကားက ျပန္လာၿပီးတိုင္းလူညွီေစာ္ကိုႏွစ္ျခိဳက္စြာရႈရိႈက္
ငါျပန္အန္လိုက္တဲ့ အိပ္မက္ဆိုးေတြ ကမ္းပုတ္တဲ့လိႈင္းကို
အတၱ၀မ္းကြဲ သံနဲ႕ အၾကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ နားဆင္ေနရတယ္

သံေယာဇဥ္အေထြးလိုက္ေခြလိမ္ထားတဲ့ အသိုက္အျမဳံကေလးဟာ အိမ္ျဖစ္ခဲ့ရင္
ငါ့ေခတ္ငါ့အခါမွာ တမွ်င္ခ်င္းစီရွင္းထြက္သြားတဲ့ ၾကိဳးေတြက
ငါေတာ္လို႕လား …………….. ငါညံ့လို႕လား …………….
အေမကမီးဖိုေခ်ာင္ထဲမွာ သူထမ္းထားတဲ့ ေနလုံးကိုလႊတ္ခ်ၿပီး
အိမ္ေရွ႕ဧည့္ခန္းထဲမွာ သၾကားမပါတဲ့ ေမ့ေဆးခါးၾကီးတခြက္ကိုေသာက္ေနတယ္
အေဖက က်ည္ဆံကုန္ေနတဲ့ ငါ့ကို လက္ဆြဲၿပီး ဂ်ဴးေတြနဲ႕ တန္းစီခိုင္းထားတယ္
ဟစ္တလာရဲ႕ လက္ေျဖာင့္အဆိပ္ေငြ႕ေတြက ျပန္ေနၾက ငါ့လမ္းကေလးေပၚက
ေရမႈံနဲ႕ဖုန္မႈံေတြေရာထားတဲ့ ရနံ႕ေငြ႕ေတြျဖစ္တယ္
အခ်င္းခ်င္းျပန္စားၾကတဲ့ ပြဲမွာ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ရီသံေတြေမွာင္လာတယ္
အားလုံးၿပီးသြားပါၿပီ အမွန္ေတာ့ အားလုံးအစကိုျပန္ေရာက္သြားတာ

၁။ နငခေညိ်္ျံူတိေု္ူလဖခာတမနျ္ုေူိ့္ေ်ိ
၂။ နငတသမ့ေ်ုိူ္ိခလာဖထုျူျ့တူုဒုယာခထာူုျ
၃။ ုျ့ျုိုူျငကငနတငျ္ဖုူိျခလယာဖုူျ္ုူတနျုမ၍သစငိသျ္ေုူ

အေျဖရွာတဲ့လူေတြေသကုန္ၿပီ
အေမးေတြနဲ႕ ၾကိဳးတင္းေနတဲ့ ရပ္ဝန္းမွာ
ကေလးေတြကို ေခၚမလာနဲ႕ အားလုံး မီးရႈိ႕ခ်လိုက္
ငါတို႕အမွားေပၚက အျဖဴစက္ကေလးကို ေလာင္ျမိဳက္ခ်လိုက္
က်မ္းက်ိန္တယ္ဆိုတာ ေဖာက္ဖ်က္မဲ့လူေတြအတြက္ပဲလိုအပ္တာပါ

မေန႕တေန႕ကကြၽန္ဘဝနဲ႕ ဒီေန႕မနက္ျဖန္ကြၽန္ဘဝ
ငါ့ကေလး ငါျပန္ခိုးေနရတဲ့ဘဝမွာ
အစိမ္းက ငါ့ကို မ်က္ရည္က်ေစတယ္
အစိမ္းက ငါ့ကို မြဲေျခာက္ေစတယ္
အစိမ္းက ငါ့ကို ေသေစတယ္

ဆပ္ျပာပူေဖာင္းကေလးေရ ေပါ့ပါးမယ္ဆိုရင္
ဇီဇဝါဝကၤပါထဲ ငါ့ကိုလမ္းၾကဳံေခၚသြားစမ္းပါကြာ ။







nelay

ဥယ်ာဥ္၀ွက္အလြမ္း

ငါတို႕ရဲ႕အိမ္ေရွ႕ခန္း ႏွစ္ေယာက္ထုိင္ခုံေပၚမွာ
အစာအိမ္ႏွစ္ခု အစာေျခဖို႕ ေမ့ေနတဲ့ အဟုန္နဲ႕
လူသတ္သမားကို မွန္ထဲမွာ ျပဳံးျပခဲ့ၾကတယ္
ဒါကို အယုံသြင္းတဲ့ ကံၾကမၼာစက္၀န္းအတြင္းက
မ်က္ရည္စက္ေတြ ငါ့လက္ထဲ ပြင့္ေၾကြျပတ္က်
ပုန္းခိုေနတဲ့ ေတာအုပ္ထဲက အစိမ္းေရာင္ညမ်ား
ျပတင္းတံခါးမွာ ျပတိုက္မ်က္ႏွာဖုံးနဲ႕ ရီေနၾကတယ္
ဘယ္မလဲ ကေ၀ ဘယ္မလဲ
လမင္းရဲ႕ ေမွာင္ရိပ္သာ ေတာအုပ္ကို၀ါးမ်ိဳမသြားဘူးဆိုရင္
ညေန ၆နာရီ က်ိန္စာလဲ ငါေစာင့္ေနၾက ေလွကားထစ္မ်ားကို
ေရတြက္နမ္းရႈိက္ေပးလိမ့္မယ္
အတြက္အခ်က္ညံ့တဲ့ လက္ေခ်ာင္းမ်ားထဲမွာ
ငါ့ကိုသုညက လက္ညိွဳးျဖစ္ခြင့္မေပးခဲ့ဘူး
စိတ္သေဘာေတြၾကီးစိုးသြားတဲ့ အတၱမွာ
နတ္ဘုရားကိုသတ္တဲ့ ၀ိဥာဥ္က ႏွစ္ခါျပန္ေသရတယ္
တိမ္ဆိုင္ေတြ ကိုးကြယ္ရတဲ့ ကေ၀စိတ္ေတြ
နတ္ဘုရားကို သတ္တဲ့မာယာပန္းဆိပ္ေတြလဲ
ေသြးေၾကာထဲက မ်က္ရည္အပိုင္းအစမ်ားနဲ႕
ငါ့အစိမ္းေရာင္ ပန္ဒိုရာေလးထဲ ကေ၀ရယ္ အမုန္းရယ္ထိခတ္
အမိုက္တရားနဲ႕ သီက်ဴးေငြ႕ရိႈက္လို႕
အပြင့္ေတြ နီမရေတာ့တဲ့ ၀ကၤဘာ
အျပဳံးေတြဘာလို႕ ေသခ်ာခ်င္ေနခဲ့
အေရွ႕တစ္လမ္းသြား ဥယ်ာဥ္မွာ အေမွာင္က ၀တ္တြားျငိမ္သက္
အေပ်ာ္ေရာင္ေနာက္က်ိက်ိ ဘ၀ထဲမွာ
လွ်ပ္ျပက္ယုံကေလး အရသာခံဖို႕ ေက်ာင္းဆင္းေပးတဲ့ညေနတစ္ခုပါ
ငါ့ကိုက်မ္းျပဳၿပီး ေသခ်ာတယ္ဆိုတဲ့ ကံတရားကို
ဟာသမွတ္စုထဲက ကေ၀ နင့္ လက္မွတ္ထိုးဖို႕လက္ေတြ
ငါ့အိပ္ကပ္ထဲမွာ ႏွစ္ျခိဳက္ေနၾကတယ္ ။





nelay

စကားနက္

ႏွလုံးေသြးခဲ အေအးဒဏ္ကို ကာကြယ္ဖို႕
အသက္ဓါတ္ကို ခုန္မင္ေသးတဲ့ သူက
သူ႕ သက္တန္းတစ္ေလွ်ာက္ ခ်ဳပ္ေႏွာင္လာတဲ့
ျဖဴစင္မႈ အေမွာင္ကို
မီးပုံထဲ ပစ္ထည့္လို႕ သူ႕ခႏၶာအေႏြးလုံခဲ့တယ္

လက္က်န္ပန္းကန္ထဲက လက္ဖ်ံရိုးကို
စုန္းစားမွာေၾကာက္တဲ့ သိကၡာ အညစ္အႏြမ္းနဲ႕
ပု၀ါျဖဴထုတ္လို႕ အမွားကို အမွန္လုပ္ၿပီး
တစ္ဘ၀စာျငိမ္းေအးဖို႕ ယုန္ျဖဴကို သူေၾကြးအုံးမယ္

၀ွက္ဖဲထဲက ျပဳံးေနတဲ့ အညတရ ရင္ခုန္မႈမ်ိဳးနဲ႕
စိတ္ကုန္ေနတဲ့ ဂီတကို ၀တၱရားအရ သူထုတ္တီးလိုက္တယ္
စကၠဴ ေငြ စကၠဴ ေငြ စကၠဴ ေငြ စကၠဴ ေငြ စကၠဴ ေငြ

အျပဳံးေတြ ဟိုတုန္းက အခန္းငါးမွာ မွ်ားခဲ့ဖူးတဲ့ သူ
စိတ္ကူးယဥ္ အစီအစဥ္မ်ားနဲ႕ ေသြးေၾကာထဲကို
ၾကယ္တပြင့္ အဆိပ္ထိၿပီး ေၾကြက်သြားတယ္

လွလိုက္တာ ……………………….

ေလွာင္ခ်ိဳင့္ထဲက ပင့္ကူအိမ္မွာ ပန္းေတြပြင့္ေနၾကၿပီ
သူက ေငးေမာ အျမစ္ေတြေျပာတဲ့ အထဲမွာ
သမုဒၵရာေပၚက ေခြးရူးတစ္ေကာင္ ေတာင္ဥကၠလာအေမွာင္ထဲ
သူေတာ္ေကာင္း ေယာင္ေဆာင္ေနတယ္

ငါ့ကိုယ္ငါသက္ျပင္းခ်ပစ္လိုက္ရ ………………

ေ၀ခြဲမရတဲ့ ယုံၾကည္မႈနတ္ဘုရားမွာ
လိပ္ျပာအန္ခဲ့မိတဲ့ ဒီႏွလုံးသားကို
က်ိန္စာအတိၿပီးတဲ့ သံပတ္ေလွာင္အိမ္ထဲပစ္ခ်

လွလိုက္တာ ………………………………….

ဥပမာဆိုၾကပါစို႕
သူ႕မ်က္၀န္း စဥ္ တည့္တည့္က
ဒုတိယကမာၻၾကီးသာ ငါျဖစ္ခဲ့ရင္
မဖြယ္မရာညၾကီးထဲက ေျပာဖူးသမွ်ေတြ
ျပန္အန္ထုတ္တဲ့
ေျမၾကီးစား သတၱ၀ါေတြလဲ ေျမၾကီးျဖစ္လို႕

စာအိတ္ထဲက ခ်ိန္ခြင္လွ်ာက အေတြးအေခၚမရွိတဲ့
ကိုယ္ပိုင္နာမ္စားကို ေထြးထုတ္ၿပီး
နာမ၀ိေသသနေတြနဲ႕ ၾကိဳးမဲ့ ရုပ္ေသးလုပ္ေနတယ္
ငါသနားမိ …………………………………….
မဟုတ္ပါ ထုိအစီအစဥ္ညံ့ေၾကာင္း
လက္ခုပ္တီးၿပီး အားေပးအုံးမွာမို႕
ယုတ္စြအဆုံး ကန္႕လန္႕ကာခ်ၿပီး ဂုဏ္ျပဳႏိုင္ပါတယ္

ငါ့သခ်ိဳၤင္းအိုေပၚက လမင္းတစ္ရာကို
မ်က္မွန္မပါပဲ က်ိန္ဆိုလိုက္ပါရဲ႕ ….
အစဥ္လြဲ စကားနက္ေတြထဲ အလင္းႏွစ္ေတြေ၀းလို႕
သူမျမင္ရဘူး ….. ငါမျမင္ရဘူး ….
သူမျမင္ရဘူး ….. ငါမျမင္ရဘူး ….
သူမျမင္ရဘူး ….. ငါမျမင္ရဘူး ….။






nelay

လိပ္ျပာလိႈက္သံ

ထုိညဆုိးမ်ားစြာ၌ အနက္ေရာင္အိပ္မက္ပုရပိုက္ကို

မွတ္ဥာဏ္၏ ကူးလူးယွက္သြယ္ပုံအမွားျဖင့္

ႏွလုံးသား၌ သြယ္တန္းထားရ၏

အစီအစဥ္မ်ားမွာ ထိုသုိ႕လြဲေခ်ာ္သြားေသာ

ညရထား၏ ငါ့အံ၀ွက္ထဲ၌ တိက်စြာခုတ္ေမာင္းေနၾကသည္

ေလေအးမွျဖစ္ေပၚလာေသာ အသံတုိ႕စြဲငင္ရာမွ

ငါ့မ်က္ႏွာမူရာတိုင္းတြင္ လာမည့္၁၄ရက္အလြန္ကို

ညက်ိဳးအိပ္မက္ထဲမွ မွ်ား၍မရႏိုင္ေတာ့

ထိုရာဇ၀င္အျပစ္ဒဏ္မွဆြဲယူေသာအခါ

လမင္းငတ္စြတ္ပုံေနာက္ျပန္မ်က္ႏွာအားေတြ႕ရ၏

ခေရစမ္းကေလးေပၚမွာ စကၠဴေလွမ်ားႏွစ္ျမဳပ္ၾကသည္

ေပ်ာ္၀င္သြားေသာ ျပာတုိ႕၏ခိုတြယ္ျငိကပ္ပုံမွာ

လိပ္ျပာမ်က္ႏွာအား လက္ဖ်ံေသြးေၾကာေပၚ၌ျပန္ျမင္ရသူ

သူရူး၏ မဟာရက္ၾကမ္း အိပ္မက္အဆန္းၾကီးသာျဖစ္ခဲ့သည္

ထိုဆံပင္ညွပ္ဆိုင္အား ငါမေရာက္ဖူးခဲ့

ေကြးေကာက္ေသာ လက္ေခ်ာင္းမ်ားျဖင့္သာ

အဆာေျပျဖတ္ခ်ဖူးေသာ မိုက္မဲမႈအရွည္မ်ား၏ဆက္သံ

ေမ့ေလွ်ာ့ျခင္း၏ ထြက္ခြာမႈတစုံတရာကို

စကၠဴလူသားတုိင္း ျပန္တမ္းတဖို႕ သုႆန္ၾကမ္းျပင္တျခမ္း

ရထားသံလမ္းေပၚက ေအးစက္ျခင္းတစ္စုံတရာကို

နားျဖင့္ လႈိက္ခိုၿပီးေနာက္ လမ္းေလွ်ာက္ဖို႕ မီးေတာက္ၾကရသည္

ငါ့အားငါျဖင့္ ျပဳျပင္မြန္းမံ၍မရေသာ အခိုက္အတန္႕မ်ားတြင္

ေၾကာက္လန္႕တၾကား နာရီအတြင္းမွ စကားေျပာသံမ်ား၏

ခ်ိဳျမိန္မႈခါးသီးမႈ အသိတရားအတုမ်ားျဖင့္ ဆုံးမစကားဆိုဖို႕မတန္ခဲ့ေတာ့

အျဖဴေရာင္ အိပ္စက္ျခင္းမ်ိဳးျဖင့္ တိမ္ေငြ႕တို႕အားရႈပါ

ၾကည္လင္ေအးျမမႈျဖင့္ ျမက္ခင္းတို႕အားခိုတြယ္ပါ

ေတာက္ပေသာေလာင္ကၽြမ္းမႈျဖင့္ လမ္းအားထမ္းေခၚပါ

မွန္တံခါးေပၚမွ ေရေငြ႕တို႕၏ ေသဆုံးျခင္းျဖင့္

ေရစီးေၾကာင္းအား တဖန္ျပန္လည္ေမြးဖြား

ျငိမ္းခ်မ္းျခင္းရပ္၀န္းမွာ ငါ့တံခါးအားျဖဳတ္ထားခဲ့ျပီး

အနီေရာင္ျဖစ္တည္မႈမွာ ေလာင္ျမိဳက္ေတာက္ပေနရသည္။






nelay

မီးပ်ိဳး မိတၱဴ

မီးကိုသုိ၀ွက္ထားတဲ့ ရင္ဘတ္တစ္ခုက
ေအာက္စီဂ်င္နဲ႕ မတည့္ဘူး ....... ႏိုရာ
ေလေတြ တဟူးဟူးတိုက္ေနတုန္းက
ငါ့ရင္ဘတ္ကို ၾကိဳးျခည္ၿပီး
တိမ္ေတြထဲ လႊတ္တင္ခဲ့တဲ့ ႏိုရာ
တိမ္ညစ္မဲေတြ ငါေသာက္ၿပီး
အတၱေတြ ရုန္းကန္ပ်ိဳးတက္လာေတာ့
ဟိုး ေ၀း ေ၀း အစြန္းတဖက္မွာ
ဘယ္ေတာ့မွ မဆြဲယူခဲ့တဲ့ လက္ညိွဳးကေလးနဲ႕
ငါ့ကို ၾကိဳးျဖတ္ခဲ့တဲ့ ႏိုရာ
ေမွာက္လိုက္ … လွန္လိုက္
ေမွာက္လိုက္ … လွန္လိုက္
ေမွာက္လိုက္ … လွန္လိုက္
လႊင့္ …. လႊင့္ …. လႊင့္ ….

မီးကိုသုိ၀ွက္ထားတဲ့ ငါက
ေအာက္စီဂ်င္လို လူေတြကို ေရွာင္တယ္
သူတို႕ ေလာင္ကၽြမ္းသြားမွာ ငါစိုးလုိ႕
Ch3M!CaL မပါတဲ့ ၿဒပ္စင္တစ္ခုဟာ ႏိုရာေပါ့
ခ်ိဳ႕ငဲ႕မႈနဲ႕ သိမ္းပိုက္သြားတဲ့
၀ိဥာဥ္ကို ငါ့ေသြးေၾကာထဲက စုတ္ထုတ္လိုက္ ႏိုရာ
အသင့္စားသုံးဖို႕ ထုတ္ပိုးထားတဲ့
ရုပ္၀တၱဳေတြဟာ ကာဗြန္သိပ္မ်ားတယ္ ႏိုရာ
လူဆိုတာ မီးနဲ႕မေတြ႕ခင္ေတာ့ ရႈလို႕ေကာင္းတဲ့
ေအာက္စီဂ်င္ေတြပဲေပါ့ သတိထားပါ ....... ႏိုရာ
ေပါက္ကြဲတတ္တဲ့ အရာေတြထဲမွာ အႏုျမဴထက္ဆိုးတယ္
အေပၚယံ ခ်ိဳျမိန္မႈေတြဆိုတာ
မစင္ကို သကာသုတ္ထားတာပဲ ....... ႏုိရာ
၀ကၤဘာအစြန္းထဲမွာ မ်က္လုံးေတြ လမ္းေလွ်ာက္ေနၾကတယ္
ကမာၻကို မ်ိဳခ်ထားတဲ့ လူ႕ပါးစပ္ေတြဆိုတာ
အဆင့္ျမင့္လာတဲ့ ဆုတ္ယုတ္မႈ စက္ရုံေတြပဲ ....... ႏိုရာ
ပ်ံရင္းပဲေသေသ ျမက္ခင္းထဲမွာပဲ ေသေသ
နံရံရဲ႕ အျခားတစ္ဖက္မွာ ရာထူးေတြမရွိဘူး
ဂုဏ္ပကာသနေတြမရွိဘူး
ဒယ္အိုးပဲရွိတယ္ ....... ႏိုရာ
အၾကိမ္ၾကိမ္တိုက္ခၽြတ္လို႕ ေျပာင္လက္လာတဲ့ ဖိနပ္ေတြ
ငါမ၀တ္ခ်င္ဘူး သူတို႕ေလွ်ာက္မဲ့လမ္းေတြ မသန္႕ဘူး ....... ႏိုရာ
ျဖဴစင္မႈကို အပ်ဳိစစ္မစစ္နဲ႕ တိုင္းတာဖို႕နဲ႕
စိတ္ဓါတ္ေတြ စစ္ထုတ္ဖို႕ဆိုတာ မုန္းတိုင္းထဲက
အလြန္ရွားပါးတဲ့ တြယ္ကပ္သြပ္မိုးကေလးပါပဲ ....... ႏိုရာ
မိုးၾကိဳးနဲ႕အလင္းတန္းကို ငါ ခို၀င္နမ္းရႈိက္
ၾကိဳးတန္းလန္းနဲ႕ ငါ မိုက္တယ္ ဆိုတာ
ငရဲသြားမဲ့ မင္းကို မမွီပါဘူး ....... ႏိုရာ
လူ႕က်င့္၀တ္ကို သင္ၾကားပို႕ခ်ၿပီး လူ႕က်င့္၀တ္ခ်ိဳးေဖာက္တဲ့ ဆရာက
တပည့္ငမိုက္သားေတြၾကား သူေတာ္ေကာင္းလုပ္ေနၾကၿပီ ....... ႏိုရာ

ငါဘယ္ေလာက္ထိ လႊင့္ ရအုံးမွာလဲ
မီးခိုးေခါင္းတိုင္းေတြ အလြန္ထိ
လယ္ကသင္းရိုးေတြ အလြန္ထိ
အင္တာနက္ အေႏွးျပကြက္ေတြ အလြန္ထိ
အိမ္တြင္းအၾကမ္းဖက္မႈေတြ အလြန္ထိ
တရားသမားအေယာင္ေဆာင္ေတြ အလြန္ထိ
ငါ့ကို လိုက္သတ္ေနတဲ့ ငါ့အရိပ္ေတြ အလြန္ထိ
ငါဘယ္ေလာက္ လႊင့္ ရအုံးမွာလဲ ....... ႏိုရာ ။






nelay

ပါးစပ္ စစ္မ်ား

ဘယ္ေလာက္ထည့္ထည့္မေလာက္ငွဘူး
ဘယ္ေလာက္ေထြးေထြးမကုန္ေတာ့ဘူး
ရြံ႕စရာေတြ ပစ္ခၽြဲခၽြဲေတြ လာလာမထည့္နဲ႕
သြားၾကားထဲက အပုတ္ေတြေကာ္ထုတ္
မသတီစရာေတြ သကာ သုတ္ၿပီး ေထြးထုတ္လိုက္တယ္

ေက်းဇူးတရားမသိသူ သူ႕ကိုျဖဴေဖြးေအာင္ တိုက္ခၽြတ္
ေၾကြေရာင္ အရီ ျပဳိးျပိဳးပ်က္ပ်က္နဲ႕ လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္အုံးမယ္
မျဖစ္မေနသုံးရတဲ့ နာမ္စားကိုပဲ သူ၀ါးမိသလုိလုိ
သြားၾကား
သြားၾကား
သြားၾကားညွပ္လို႕

ႏႈတ္ခမ္းနီဆိုးမထားဘူး ရာစုႏွစ္ရဲ႕ ေသြးေတြေသာက္ထားတာ
ပါးစပ္ေတြက ႏႈတ္ခမ္းငတ္သလိုမ်ိဳး အလင္းတိုးအားနဲ႕
က်ယ္လာတဲ့ ေတာ္သလင္းလကို ထိုင္ၾကည့္

ဘဲကေလး ထုတ္ႏႈတ္ဖူးသလို either swim or sink method နဲ႕
အဲဒီ့အေပါက္ထဲမွာ ဠာန္ကရိုဏ္းက်က် လွ်ာေတြစိုက္ပ်ိဳးထားတယ္

ညည အိပ္ေနရင္ေတာင္ ပလုပ္ပေလာင္းနဲ႕ ဘာေတြေျပာေနလဲ
ဟိုတေလာက နာဆာ ဖမ္းမိတဲ့ အမ်ိဳးအမည္မသိ အသံလိႈင္းက
အဲဒီ့ အသံ
အစားအေသာက္စားၿပီးရင္ မီးခိုးငတ္ရတာ ေမာတယ္

၁ ၂ ၃ ဆုိၿပီး ဂီတသံစသလို
အူ၀ဲ ၀ါးးးးးး ျဗဲ ဆိုျပီး ပါးစပ္က စတယ္
ဟူးးးးး အင့္ အားးးးးးးး ဒါမွမဟုတ္ ဘာသံမွမထြက္ပဲ ေသတယ္

၆ နာရီသတင္းၾကည့္ၿပီး ၇ နာရီ ရုပ္ရွင္ၾကည့္တဲ့
ပါးစပ္ေတြက အေရွ႕တမ်ိဳး ကြယ္ရာတမ်ိဳး ေျပာတတ္တယ္

ေခါင္းေတြလွည့္တဲ့ ဖက္ ပါးစပ္ေတြလိုက္လွည့္
ေခါင္းေတြ ရမ္းတဲ့ဖက္ ပါးစပ္ေတြ လိုက္ရမ္း
ေခါင္းေတြ ခါသလို ပါးစပ္ေတြ လိုက္ခါ
အေမႊးအမွ်င္ေတြၾကားမွာလဲ ပုန္းေနတတ္တယ္

တျခားလူကို ၾကင္နာျပရင္ေတာင္ သူ႕ကိုၾကင္နာတယ္အထင္နဲ႕
ပါးစပ္ေတြက ဟစိ ဟစိ လြမ္းေနတတ္တယ္

ႏွလုံးသား အစမ္းအစားထိုးကုသရာမွာ အစမ္းသတ္ခံသက္သက္
မိသားစုနဲ႕မေတာ္တဲ့ အေၾကာင္း ဆရာ၀န္က
အဲဒီ အေပါက္နဲ႕ သတင္းေကာင္းပါးတယ္

ဒါက ပါတီ မညီမွ်မႈနဲ႕ ဆိုင္လား ဘာ၀ါဒေတြ ၀ါးမိသြားလို႕လဲ
ေျပာစမ္းပါ အႏုပညာ အလုပ္လုပ္တဲ့ ပါးစပ္ေတြ

အ ေနရင္ေတာင္ အေကာင္းစားမုသားေတြမထြက္ခ်င္ေနမယ္
အေကာင္းစား ေသခ်င္းဆိုးငွက္ေပ်ာသီးကို စားၾကအုံးမယ္

ေသြးျပန္ေၾကာေတြ အဆက္ျဖတ္လိုက္လို႕ စီးစရာမရွိတဲ့
ဒီအေပါက္ေတြ ေသြးငတ္ေနရတယ္
အဲဒီ့ လုံးရာ ကေန ျပားသြားတဲ့ စကားလုံးေတြပဲ မ၀ါးပဲမ်ိဳခ်
ခြင့္ျပဳပါ
၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာ
ဂုဏ္ျပဳလႊာနဲ႕
ေက်းဇူးတင္လႊာ
တရားနာရတာ တရားေတြ နာက်င္သလို
ငုံထားရတာ ကိုယ္၀န္ရသလိုပဲ

ပတ္၀န္းက်င္ကလဲ လက္ခုပ္တီးၾကေတာ့
ေမာင့္က်က္သေရထုတ္ၿပီး ပုဆုိးအစိမ္းေတြထုတ္၀တ္ၾကအုံးမယ္
အဲဒီ့အေပါက္ေတြက နငယ္ မလုပ္ပါဘူး
ငါ့ကဗ်ာ တပုဒ္ျပန္ထုတ္ႏႈတ္ရရင္
ဒီေနရာမွာ သြားၾကည့္ၾကပါ ဒီေနရာမွာ သြားမၾကည့္ခ်င္လဲေနပါ
မုတ္သုန္ကာလမို႕ မိုးရြာခ်င္လဲ ရြာမယ္ မရြာခ်င္လဲ မရြာဘူး

သူမလွ်ာကေလး ေကာင္းစားေနရင္ေတာ့ ငါတို႕ပါးစပ္ေတြက ေကာင္းခ်ီးေပးလိမ့္မယ္
အၾကိဳတူးထားတဲ့ ေျမၾကြင္းေတြ
အၾကိဳေမႊးထားတဲ့ မီးေတာက္ေတြထဲ
မျမွပ္ခင္ မသၿဂၤဳီဟ္ခင္ လူရာ၀င္ေအာင္ ၀င္၀င္ေထြးထားဖို႕နဲ႕
ပါးစပ္ အစစ္ေတြထဲ ၀င္လာမယ္ဆို ကြိဳင္ရွာမလာဖို႕ မွာခ်င္တယ္။



nelay

အစိမ္း/ စိမ္း

အစိမ္းေသ
အစိမ္းခ်ဳပ္
စိမ္းစိမ္းကားကား စိမ္းရက္ေလအား
ေျမြစိမ္း
ေလစိမ္း
နတ္စိမ္း
လူစိမ္း
စိမ္းလန္း
စိမ္းျပာ
ျမင္ျမင္သမွ်စိမ္း
စိမ္းတာေတြကစိမ္းခ်င္သလိုစိမ္းလိုက္နဲ႔
ကိုသိန္းတန္ရဲ႕ စိမ္းသရဖူစိမ္းလည္း စိမ္းကားေနျပီ ။

သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကေျပာလိုက္ေသးတယ္
အနာေဟာင္းကို အစိမ္းလိုက္ပ်ိဳးလိုက္တာလား တဲ့
ဘာေၾကာင့္မ်ားသခြားသီးကို အစိမ္းစားခ်င္ေနရတာပါလိမ့္
ေသြးေလေျခာက္ျခားျပီးေသြးစိမ္းရွင္ရွင္ထြက္ျပန္ေပါ့
ကိုယ့္၀တ္စံုကိုယ္သပ္သပ္ရပ္ရပ္၀တ္လို႔
အေနစိမ္းၾကည့္လိုက္ဦးမယ္ ။


စိမ္း..စိမ္း..စိမ္း
သစ္ပင္အိုကေတာင္ မီးစိမ္းထေတာက္လိမ့္မယ္
အစိမ္းေရာင္အသံုးအနႈန္းနဲ႔ ညအိုေပါင္းစြာကို
ေမ့ေမ်ာျခင္းတိုင္းျပည္မွာ ရွာေတြ႔လို႔မရဘူး
အလ်ားလုိက္စိမ္း ေဒါင္လိုက္စိမ္း
ေျပာင္းျပန္စိမ္း ေဇာက္ထိုးမိုးေမွ်ာ္စိမ္း
စိမ္း..စိမ္း..စိမ္း
ရင္ခြင္မူးသူအေျပာင္းအလဲနဲ႔
ဘ၀ကူးဖို႔ အစိမ္းက်ိန္စာမွာ ေန႔ေတြလဲထူးမလာခဲ့ဘူး
အစိမ္းေရာင္ရက္စြဲေတြကျဒပ္မဲ့ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္လို
စိမ္းစိမ္းစိုစို ။


ဘယ္ဘာသာနဲ႔ထုတ္ေ၀မလဲ
G R E E N D A Y လည္း 21 GUN နဲ႔ စိမ္း
မင္းနႈတ္ခမ္းေတြလည္း အေရာင္မပါပဲ စိမ္း
အိပ္မက္ေတြ လည္း နယ္ကၽြံလို ကၽြံ
နမိတ္ပံု သေကၤတေတြ အေျပးအလႊားအူၾက
ငါတို႕နွစ္ေယာက္လည္းအရင္းႏွီးဆံုးသူစိမ္း
ကဲ..ကြာ...ဒီေတာ့လည္း
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္တစိမ္းဆန္လိုက္ရေအာင္.။



အမည္မဲ့ ၊ nelay

ဘီလူးဆိုင္းႏွင့္တီးခတ္ေျဖေဖ်ာ္လိုက္ေသာ ၀ါက်အတိုအရွည္မ်ား

# $ က်ပ္ @ ! ) * ^ (

စစ္တိုက္တမ္းကစားေနၾကတဲ့ဗ်ာ

သိထားဖို႔ကဘယ္ကမၻာမွာမွ စစ္ကိုမလိုလားၾကဘူး

ထစ္ကနဲဆိုစိတ္ထကေကာက္

ဗ်စ္ကနဲဆိုတိုင္းတံေတြးမထြက္ဘူး

အျဖစ္သည္းေနရင္ အိပ္ျပန္အိပ္လိုက္

အေလအလႊင့္နဲ႔အမိႈိက္ကိုမီးရိႈ႕ရင္

ဒီေလာက္ျမန္ျမန္မေလာင္ဘူး

အလင္းဆိုတာမ်က္စိမႈန္တတ္တယ္လား။

အစြန္းထြက္ကမ္းပါးၾကီးေတြ

အေနအထိုင္လြဲေခ်ာ္သြားတဲ့ေန႔ေတြ

အူမ မေတာင့္ပဲ အယ္လ္ကိုေဟာ စစ္စစ္လိုက္ရွာမိတဲ့အျဖစ္

ေဟ့ေရာင္..နီေလး ဒီကမၻာမွာ စစ္ပြဲမလိုဘူး

စက္ဆုပ္ရြ႔ံရာမိေပမယ့္ ေခါက္ရိုးအက်ိဳးအေၾကမရွိပဲ

သန္႔သန္႔ျပန္႔ျပန္႔ေလး၀တ္လိုက္ရင္ေတာ့

အေမြျပတ္စြန္႔လႊတ္စရာမလိုဘူးေပါ့

ေျပာလိုက္တဲ့ဒိုင္ယာေလာ့ခ္ထဲမွာ ဒီအခန္းမပါဘူး

မနက္ေစာေစာထမယ္

သ႑ာန္မဲ့ စကားလံုးေတြ ပီပီသသရြတ္မယ္

ဆႏၵရွိတဲ့အတိုင္း တစ္ရြာ၀င္တစ္ရြာထြက္မယ္

နာက်င္မႈနဲ႔မ်က္ရည္ေတြ ေတြ႔ရင္ေတြ႔နိုင္တယ္

အိပ္ျပန္ေနာက္က်လို႔ အေမစိတ္ညစ္ရမယ့္ေန႔ေတြ ရွိမယ္

ေလးလံထံုမိႈင္းမႈေတြရွိမယ္..

ရုပ္၀တၳဳကိုအေၾကာင္းျပဳျပီးခဏခဏခလုတ္တိုက္ဖို႔ေတာ့လိုတယ္။

အဲဒီ့ ေစာက္ေရးမပါတဲ့ ေငြေၾကးေတြနဲ႕

ငါေသရင္ ေရေ၀းမွာ ငါ့ကိုမသၿဂိဳၤလ္ၾကနဲ႕

ငါ့က်င္းငါတူးၿပီး ငါခႏၶာကို ေျမၾသဇာလုပ္ပစ္မယ္

ေစာက္ေရးမပါတဲ့ ေငြေၾကးနဲ႕

အခြံလြတ္ မ်က္ႏွာဖုံးေတြထဲ ဟန္လုပ္ၿပီး

အသက္ရွင္က်န္မဲ့ ေစာက္ေရးမပါတဲ့ လူသားေတြကို

ေက်ာ္ဟိန္းလို ေစာက္ဂရုစိုက္ခံခ်င္လို႕ ပိုစတာထုတ္ၿပီး

ငါႏႈတ္ဆက္မေနဘူး

သိခ်င္သိမသိခ်င္ေန

ေစာက္ေရးမပါတဲ့ ေလာကၾကီးေရ

အိပ္မက္နဲ႔လက္ထပ္ခ်င္ေသးလို႔လား

စၾကဝဠာတစ္ဝွမ္းလံုးကို လႊမ္းမိုးထားခ်င္လို႔မွမရတာ

ေသခ်ာျပီဆိုမွ ေကာင္းကင္ေပၚတက္ မီးရိႈ႕ၾကတာေပါ

တိမ္ျပာမႈံေလာက္ေတာင္ အသုံးမ၀င္ေတာ့တဲ့ ငါတို႕က

ဘာကိုအသုံး၀င္ခ်င္ေနၾကတာလဲ

လင္ယူသားေမြးၿပီး ေအာင္ျမင္တယ္လို႔

ၾကြားလုံးထုတ္အုံးမလို႕လား

ျမဳံေနတဲ့ နမေတြေတာ့ ျပဳံးေနေတာ့မယ္

မီးလွ်ံအဖုံဖုံကို တုန္ရီနမ္းရႈိက္ၿပီးမွ

ငါ့ဗဟုိစေနမွာ ေလာကၾကီးအတြက္

ဘာတခုမွခ်န္ေနစရာမလိုေတာ့ဘူး

ေလာကၾကီးက

စိတ္ ပ်က္ လက္ ပ်က္ ေထြး ထုတ္ လိုက္ တဲ့ ၾကယ္ေၾကြ ေတြပါ

ေလထုနဲ႕မတဲ့ လို႕ မီးထေတာက္တာ ဆန္းသလား

ဘာကိုမွခံစားမေနနဲ႔

ယေန႔အထူးေလွ်ာ့ေစ်း ၁၀၀ % ဒစ္စေကာင့္ (discount)

ေလေကာင္းေလသန္႔တစ္ပိႆာ ၁၁၁၀က်ပ္။




အမည္မဲ့၊ nelay

ျဖစ္မွျဖစ္ရေလ

သူ႕၀ါးလုံးကပဲပိုရွည္သတဲ့

ငါတုိ႕ငယ္ငယ္တုန္းက ရန္ျဖစ္သလို

သူက အခုမွ သူငယ္ပ်ံေနတယ္

ၾကိတ္ရီေနရတာ Censor မတင္ရတဲ့

ကဗ်ာလို လြတ္လပ္တယ္

အႏုပညာ ဆိုတာ Censor တင္မွ အစစ္တဲ့လား

ဒါဆိုလဲ ငါတို႕ကဗ်ာ လုံျခည္မပါတာေတြကို လာမၾကည့္နဲ႕ေပါ့

ၿပီးမွ ရင္ခုန္တယ္ မ်က္စိက်ိမ္းတယ္ လုပ္မေနနဲ႕

ေလာကုတၱရာေလာကအတြက္ အပၸမာဒ သတိတရားက

အေရးၾကီးလြန္းလို႕ ဆုံးသြားတာၾကာၿပီ

ငါေျပာဖူးပါတယ္ အကန္းမ်ိဳးဆက္အလယ္

သူရဲေကာင္း၀င္လုပ္ခ်င္တယ္ဆို ဘာေတြေဆာင္ရမယ္ဆိုတာ

ကိုယ့္လက္ဖ်ံေသြးကိုယ္စမ္းၾကည့္ပါအုံး

ခ်စ္တတ္ၿပီ မုန္းတတ္ၿပီ ဆုိကထဲက တဏွာနဲ႕အတၱကို

ဂြင္းလုံးကၽြတ္လြတ္ဖူးလို႕လား ဒါနဲ႕မ်ား

ျဖစ္သမွ်အေၾကာင္းအေကာင္းေပါ့တဲ့

ျဖစ္ရမယ္

ကံေကာင္းျခင္းဆိုတာ အခုေခတ္ထီလို

ဒိုင္စားသြားတာမ်ားတယ္

ငါေတာ့ငယ္ငယ္က ၇၀၀ ဖိုးေပါက္ဖူးတယ္

ခင္ဗ်ားေပါက္ဖူးလို႕လား

Domesitc violence ဆိုတာ ဘာေပတံလဲ

အေပၚယံသိယုံေလာက္နဲ႕ အထင္ေတြလာေျပာမေနနဲ႕

ထင္တယ္ဆိုတာ ကိုယ့္ကိုယ္မေသခ်ာတာပဲ

ငါကေတာ့စိတ္ေတြကို ဟန္ေဆာင္မ်က္ႏွာဖုံးနဲ႕မထားတတ္ဘူး

အျဖစ္တရားအတိုင္း အပ်က္တရားကိုလက္ခံတယ္

ေမွာ္၀င္သြားတဲ့ ကံတရားက ငါ့လက္ထဲမွာ ရြံ႕လုံးသက္သက္ပဲ

မ်က္ရည္ေတြမလိုေတာ့ဘူး တရားေဟာသံနဲ႕

စကားေျပာသံ သဲသဲကြဲကြဲျဖစ္ဖို႕ မလိုေတာ့ဘူး

ဒါပဲေလ လူပီသျခင္းရဲ႕ ျမက္ေတြဆိုတာ

အုတ္ၾကားမွာ ထိုးထုိးေထာင္ေထာင္နဲ႕

အခုေခတ္မွာ သိပ္ၾကည့္ေကာင္းတာ

သုိ၀ွက္ထားတဲ့မ်က္လုံးေတြနဲ႕ ခင္ဗ်ားရင္ဘတ္ထဲကခင္ဗ်ား

မထြက္ရဲေလာက္ေအာင္ အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့

ခင္ဗ်ားတို႕ အေဖေျပာတဲ့ သတင္းစာထဲက စကားလုံးေတြနဲ႕

ခင္ဗ်ားဘ၀ကို Format ရိုက္ခံလိုက္ရၿပီလား

ယဥ္ယဥ္ေလးရူးေနသူက လူ႕ယဥ္ေက်းမႈကိုေမ့ခ်င္ေယာင္ေဆာင္တဲ့အခါ

ခင္ဗ်ားကို ေက်ာင္းထားေပးတဲ့အစိမ္းေရာင္ ရုပ္၀တၱဳေတြဟာ

က်ဳပ္တို႕ရဲ႕ ဂုတ္ေသြးေတြ

က်ဳပ္ညီေလး ညီမေလးေတြ

က်ဳပ္ မိဘေတြ

က်ဳပ္ ဘိုးဘြားေတြ ရဲ႕ ဂုတ္ေသြးေတြ ...

အဲဒါေတြနဲ႕ ခင္ဗ်ားပညာတတ္လာေတာ့

ခင္ဗ်ားမိသားစုကို ျပန္တိုက္ေနတယ္ေပါ့

တစ္ဘ၀တာ ဘုရားျဖစ္မဲ့ ခင္ဗ်ားကို

က်ဳပ္သန္႕ရွင္းတဲ့ ေခၽြးနဲ႕ရွာထားတဲ့

ေရႊေရာင္သဲၾကိဳးေလးစြတ္ေပးပါရေစ ... ။

ျဖစ္မွျဖစ္ရေလ

အဲဒီ့ ေစာက္ေရးမပါတဲ့ စကားလုံးေတြကို

မသုံးႏႈန္းလိုေတာ့ဘူး … ။







nelay

ၾကယ္ေၾကြအိပ္မက္ရဲ႕ အေရာင္ေျပာင္း သတို႕သမီး

အေနာက္ ေရေတြက အေ၀းကိုစီးၾက
အေရွ႕ ေလေတြက အနီးကိုတိုက္ၾက
အစီအစဥ္ မဆြဲခင္ လက္ဖ်ံေသြးေၾကာေပၚက ငွက္ဟာ
အညိဳေရာင္ ဆံႏြယ္ေတြေအာက္က
ေတာအုပ္ထဲမွာ ေသြးဆာေနရတယ္

ေၾကာက္လန္႕ျခင္းရဲ႕ မဟူရာ ဓါးသြားေပၚက
ငွက္မကေလးေရ ………
ခြဲခြာျခင္းရဲ႕ ၀တ္ရုံေတာ္မွာ အနီေရာင္က်ိန္စာ တစ္ပိုင္းက
လႊင့္က်လာတဲ့ မ်က္ရည္တိုင္းကို ဖန္ပုလင္းထဲ ျပဳစုပ်ိဳးထားတယ္

ယားယံျခင္းရဲ႕ အတတ္ပညာဟာ
အလြမ္းလို႕ေခၚတဲ့ အိမ္ေရွ႕ခန္းက
မေသဆုံးတဲ့ မင္းရဲ႕ အသံအပိုင္းအစေတြပါပဲ

ပန္း အက္ေၾကာင္းကို တူးေဖၚမိတဲ့
အဆိပ္သင့္ ၀ိဥာဥ္အတြက္ေတာ့
အဂၤါမစုံတဲ့ ဒုကၡိတသက္တန္႕ ရႈ႕ခင္းၾကီးပဲေပါ့ …

အိမ္ဆိုတဲ့ ရပ္၀န္းမွာ ျပိဳက်မိတဲ့
ငါ့လက္ေမာင္းထဲက ျမစ္တစ္စင္းဟာ
ငါးေတြကိုသယ္လာတဲ့ အသူရာ ေက်ာရိုးၾကီးျဖစ္တယ္

မ်က္ေတာင္ခတ္တိုင္း ကစားဖူးတဲ့
သူရူးအလကၤာ တဖ်ပ္ဖ်ပ္ကို
အေမွာင္စာၾကည့္စားပြဲေပၚမွာ ဖေယာင္းစက္ခ်ရက္တယ္ေနာ္

အေျဖက အေမးကို ျပန္သတ္လိုက္တဲ့ ဒါး
အတိတ္ကိုက်ဲပက္လိုက္တဲ့ မွ်ားေတြက
အေၾကာင္းမၾကားပဲ ငါ့ကိုလာစိုက္ဖူးတယ္

ကဲ
ပန္းကို ကိုးကြယ္သူ လူရႊင္ေတာ္က
သူ႕ျပက္လုံးအေၾကြေတြကို လိုက္ေကာက္ရင္း
သစ္ရြက္အေျခာက္ေတြနဲ႕ ေသဆုံးရေတာ့မယ္

ျမက္ပ်ိဳတို႕ေရ …
ငါ့ကိုမၾကည့္ၾကပါနဲ႕ တရားေလာင္ထားတဲ့အနာမွာ
ေျဖစရာ မရွိတဲ့ ကံတရားကိုၾကိဳးဆြဲခ်
ငါ ခု ရပ္ေနတဲ့ ကမာၻအုိၾကီး ျပိဳလဲက်သြားတယ္

သက္ရွိထင္ရွားရွိစဥ္က ရင္ခုန္သံအစစ္ေတြပါ
အခုအမွ အတုျဖစ္သြားတဲ့
မဟာျမိဳင္က ျမရာပင္အုိၾကီးေအာက္မွာ
ေဆးရုံမတင္လိုက္တဲ့ ၀ိဥာဥ္ေကာင္
မိုးမေသာက္ခင္ လွဲက်င္းခံလိုက္ရတယ္

သိပ္ေၾကာက္ေနလား ငွက္ကေလးေရ …….
ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းဆိုတာ နတ္ဘုရားလည္တိုင္က
ေသြးေရာင္သန္းေနတဲ့ ပိုးမႊားကေလးပါပဲ

အညတရ ပိုးေကာင္နီ ရဲ႕
လက္ေတြ႕မဆန္းလြန္းတဲ့ အိပ္မက္ကို
ပညာတတ္လူၾကီးလူေကာင္းေတြရဲ႕
ေရႊေရာင္ပကာသနလက္ေဆာင္ေတြၾကား
ငါလက္ဖြဲ႕ခဲ့ပါရေစ ……

ငါ့အမည္နာမကို မီးရႈိ႕လိုက္ေတာ့ ဘဲကေလးေရ
ဘ၀ဆက္တိုင္း မီးရႈိ႕လုိက္ေတာ့
သံသရာဆက္တိုင္း မီးရႈိ႕လိုက္ေတာ့

သစ္ရိပ္ပင္ကို ေနာက္ပစ္လွဲခ်လိုက္ယုံ
ငါတုိ႕ွေတြ ဒါးဆြဲႏႈတ္လို႕
ေသြးေတြ ခမ္းလုိက္ၾကမယ္

ဘာမဟုတ္တဲ့ အနီေရာင္လိပ္ျပာတစ္ေကာင္ရဲ႕
၀လုံး ဥေတြၾကား
ၾကယ္ေၾကြသတို႕သမီးရဲ႕ လက္ညိဳးကေလးနဲ႕
ကမာၻျခား … ျခား ….ျခား….ခဲ့ပါၿပီ …. ။







nelay

ငါ့အလြမ္းကတစ္ခါတစ္ေလ ရုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္

ငါ့အလြမ္းကတစ္ခါတစ္ေလ ရုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္



သၾကားလံုးတစ္ငံုစာေလာက္
နင့္ကိုလြမ္းတာမဟုတ္ဘူး
အိပ္မက္ေတြလည္း အခုဆို
ကာလာနဲ႔မမက္ျဖစ္တာၾကာျပီ
အေရာင္ကၽြတ္သြားတဲ့ ဥတုမွာ
နင္က..... တန္ဖိုးနည္း သိကၡာကိုမွ
တံေထြးဆြတ္ၿပီး ငါ့နဖူးေပၚက ခြာခ်ရက္တယ္
ထြီ..................................
ဒါက အခုေခတ္ရဲ႕
ယဥ္ေက်းေသာ ႏႈတ္ဆက္သံ
နင္လက္မခံတဲ့ ဂုဏ္သေရရွိ ပန္း၀ါေတြေတာ့မဟုတ္ဘူးေပါ့
အဲဒီပန္း၀ါ၀ါေတြေနာက္ ငါမလိုက္ဘူး
နင္ကိုးကြယ္တဲ့အလင္းကမ်က္စိမႈံတယ္
နင္ေျပာတဲ့စကားလံုးတိုင္းက သုညၾကြင္းေစတယ္ ....
ငါ့အိတ္ကပ္ထဲက လိပ္ျပာအေသကေလး ထုတ္ေပးလိုက္ရင္
နင္နားလည္ေအာင္မေျပာတတ္တဲ့
စကၠဴအစုတ္ေတြက
ဘယ္ေတာ့မွ
ဘယ္ေတာ့မွ
ဘယ္ေတာ့မွ
ဘယ္ေတာ့မွ
က်က္သေရရွိစြာနဲ႕ ပိုက္ဆံျဖစ္မလာဘူး
အီေဗာ္လူးရွင္းသီအိုရီအရ
ေျပာင္းျပန္လွန္တရားကနွလံုးသားယဥ္ေက်းမႈမွာ
ဒါရိုက္ထိမွန္ ဓမၼသတ္က်မ္းအေစာင္ေစာင္မွာ
ငါက်ဆံုးခဲ့ျပီ
မာနအတြက္ဒုကၡကို၀ယ္ခဲ့မိလို႔
နတ္ဘုရားမ်က္ႏွာေပၚက မ်က္ရည္ခံမွည့္ကေလးက ငါေပ့ါ
ငါ့ကုိ ေသာၾကာေန႕မွာ ေမြးခဲ့ရင္ေကာင္းမွာ
ဟာ...... အလကား ကိုယ့္ကုိယ္ကို ယဥ္ေက်းမႈထင္ၿပီး
ေခတ္တခုလုံးကို ျပာခ်ပစ္ရေအာင္ အဲဒီ တရားကိုးပါးထဲက
ဘယ္တရားကေရာ အမွန္ျဖစ္လာမွာတဲ့လဲ
အမွားေတြဆိတ္သေရကို ႏြားစားသြားတဲ့ လေပါင္းမ်ားစြာကို
ငါက ေန၀င္ခ်ိန္အျဖစ္ေျပာင္းေပးခဲ့တဲ့ ေကာင္ပါ
ငါေပ်ာ္တယ္ ငါရီတယ္ ငါငိုတယ္
ရီပါ.... ငိုပါ....ေပ်ာ္ပါ
အားပါးတရ ငို ရီ ေပ်ာ္ ပါ
ငါ့ လိပ္ျပာကိုလာလာျပီး
လက္ယပ္ေခၚမေနပါနဲ႔ေတာ့
ငါေျပာခ်င္တဲ့စကားငါ့နားကျပန္ျပန္ၾကားေနျပီ
ခဏခဏေသြးတိုးမစမ္းခ်င္စမ္းပါနဲ႔
အေပၚေသြးေအာက္ေသြးက ဘယ္တုန္းကမွမညီဘူး
ေဆးရုံေပၚက မနက္ခင္းဟာ ညီွဖန္႕ဖန္႕ေတြ ေတာက္ေလာင္လို႕
ငါ့အစြယ္ေတြ ငါ့အျမွီးေတြ နင္ေမြးေပးခဲ့တဲ့ ကေလးေတြ
နင့္ေသြးျပန္ေၾကာထဲက ငါ့ေသြးေတြ
ဒီေလာက္ထိ ျမစ္ေတြစီးဆင္းသံက
ညဘုရားကို ျမည္ဟီးလိုက္တဲ့ စစ္ဦးက်ိဳးသံလား
မ်ိဳးမမွန္ေတာ့ကိုင္းကူးကိုင္းဆက္လုပ္စရာမလို
ဒီပုတ္ ဒီပဲ နဲ႔ ဒီစကား ဒီနား ဘယ္သြားသြား
စိတ္နဲ႔ကိုယ္တစ္ခါမွမကပ္ဘူး
တစ္ခါတစ္ေလ အနာေပၚတုတ္က်တာ အရသာရွိပ
Globalization ဆိုတာ
ဘာကိုေျပာပါလိမ့္
ငါမသိေတာ့ဘူး
ငါသိတာေတြက
ငါ့ကိုျပန္မသိေတာ့ဘူး
အဆင့္အတန္းဆိုတဲ့ စကားလုံးရဲ႕ ေခတ္ေပၚအယူအဆဟာ
ငါ့သမၼက်မ္းစာမွာ ထည့္သြင္းေဖၚျပျခင္းမရွိတဲ့
နင္အၾကိဳက္ဆုံး ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္မႈၾကီးေပါ့
ထင္ေၾကးနဲ႔ေလွ်ာက္တဲ့ခရီး နီးသလားေ၀းသလား
ဟန္ခ်က္ဆိုတာ အရိပ္ေတြနဲ႔ ပူးကပ္မေနဘူး
ငါ ဘာမွမသိသလို နင္ကိုယ္နင္လည္းဘာမွမသိ
အာရံုေတြမစားနဲ႔ေလ
ေန႔မေစ့လည္း ကေလးေမြးၾကတာပဲ။
သစ္ရိပ္ခိုမွ လုံျခဳံတဲ့
နင့္အဖို႕ေတာ့ ငါစကားလုံး အရိပ္က
မလြတ္ေျမာက္ႏိုင္တာ ၀ဋ္တခုလို႕ ခၽြဲျပပါအုံးလား
ထိုင္ရာကေနမထလိုက္နဲ႕ကေ၀ပ်ိဳ
နင့္၀ွက္ဖဲေတြထြက္က်သြားရင္
နင္သိပ္အထင္ၾကီးတဲ့ လူေတြ နင့္ကိုအထင္ေသးၾကလိမ့္မယ္
ငါ့လက္ထဲက ဂ်ိဳကာက ကံတရားဖက္လွည့္ၿပီး ငုိေနတယ္ေလ
ဟင္း............
ဆြဲလိုက္တိုင္းအပြင့္ကမေပၚတေပၚ
ငါ့ပီတိနင္ျပန္စားဦးမယ္
ထြီ..........................
ႏြားအိုရင္ျမက္ႏုၾကိဳက္သတဲ့ လား
ေၾကာင္ခံတြင္း ပ်က္ေတာ့ သနပ္ခါးမလိမ္းဘူး
ေန႔တစ္ထပ္ညတစ္ထပ္နဲ႔တစ္ေန႔နွစ္နပ္ေပါင္းစားရင္း
ငါတို႔ဦးေနွာက္ေတြေခတ္မီဖြ႔ံျဖိဳးတိုးတက္လာျပီ
ငါတို႕ရဲ႕ နာက်ဥ္းစရာမ်ားနဲ႕ ျမင့္တက္လာတဲ့
တံတိုင္းေတြကို မ်ိဳးမေအာင္ေတာ့တဲ့ ဥတုအိုေပၚမွာ
အတိတ္အျဖစ္ အဆိပ္ေတြက်ဲပက္ၿပီး ခ်ိတ္ဆြဲထားလိုက္ၿပီ
ေရာင္းေစ်းက အပ်က္မရဲ႕ ရင္ေႏြးေငြ႕လို
ဖြယ္တယ္တယ္ အျပဳံးနဲ႕
တစ္ခါသုံးေတြနဲ႕ ေလလံပစ္ထားတယ္
တစ္ခါသံုး တစ္ခါသံုးဆိုျပီး
ငါ့အဘိဓာန္ လာလာမလွန္နဲ႔
အကၡရာ သရ လည္းတစ္ခါမွမကြဲျပား
ကံ၊ကတၱားအေနအထားမမွန္တာၾကာေပါ့
ကမ္းနဲ႔ေ၀းရင္လမ္းျဖတ္ကူးစရာမလိုေတာ့ဘူးဆိုမွေတာ့
အဆင္ေျပတဲ့တစ္ေန႔ ေနာက္တစ္ေခါက္ ျပန္လာမယ္
ေသြးနည္းတဲ့ ရပ္၀န္းမွာ ေခတၱခဏ ေက်ာက္ခ်ရပ္နားရင္း ။ ။






အမည္မဲ့ , nelay

လူေန ကြက္



၀င္ခ်င္တိုင္း၀င္
ၾက
ထြက္ခ်င္တိုင္းထြက္
ၾက
ယဥ္ခ်င္တိုင္းယဥ္
ၾက
ရိုင္းခ်င္တိုင္းရိုင္း
ၾက
စိတ္ခ်င္တိုင္းစိတ္
ၾက
ျပဳံးခ်င္တိုင္းျပဳံး
ၾက
မုန္းခ်င္တိုင္းမုန္း
ၾက
ျဖစ္ခ်င္တိုင္းျဖစ္
ၾက
ဆာခ်င္တိုင္းဆာ
ၾက
သာခ်င္တိုင္းသာ
ၾက
ေပါင္းခ်င္တိုင္းေပါင္း
ၾက
ညာခ်င္တိုင္းညာ
ၾက
စားခ်င္တိုင္းစား
ၾက
သတ္ခ်င္တိုင္းသတ္
ၾက
ေသခ်င္တိုင္းေသ
ၾက




nelay

ဟင္လင္းျပင္ အေရြ႕ေျပာင္းျခင္း မူလ -ေနႏွင္းစက္- nelay

ဟင္လင္းျပင္ အေရြ႕ေျပာင္းျခင္း မူလ





တိမ္ေပၚပစ္တင္လိုက္တဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ေပါ့


အခန္းဆက္ ရုန္းထြက္လာတဲ့ ပင္လယ္ကမ္းစပ္မွာ
ငါ့ကိုငါ ျမင္လိုက္ ၀ါးလိုက္ ဒီလိုနဲ႔
ေနာက္ေတာ့
အနီေရ ..
က်ေနာ့ လက္တစ္ဖက္ ေရစံုျမဳပ္ေနတုန္းပဲ


ေရစက္ေတြပဲျပန္က်လာတာ
ဗလာက်င္းတဲ့ မလုံျခဳံမႈနဲ႕
တိမ္နံရံေတြက ဟားတိုက္ရယ္တယ္


ဘုရားလည္း မဖူးဘူး လိပ္ဥလည္း မတူးဘူး
ဒါလည္းဘဲ ညည ဆို
ကၽြန္ေတာ္ ေလသိပ္ငတ္တယ္ ....


ဒီလထဲက တစ္ရက္ရက္
ငါ့ေန႕စြဲအေဟာင္းေရာ အသစ္ေရာ
ဖိနပ္ခၽြတ္ၿပီး သစ္ရြက္ေနာက္က အသံေတြကိုေစာင့္ေနတယ္


ေနာက္ထပ္ ... ေနာက္ တစ္ခါ ထပ္ ျပီး ...
အနီွေရ ... ဒီည ေနာက္ တစ္ည ...
ညေတြ ညေတြ ျပီးရင္ ..
စကားလံုး ေပ်ာက္လို႔ စကားလံုးနဲ႔ ေကာက္
ဒီခရီး ေရာက္ပါ့မလား ..


ျပီဆုံးျခင္းကို မျပီးဆုံးေသးတဲ့အေၾကာင္း
ဗလာအပြင့္ေတြထဲ လိပ္ျပာထြက္ခြင့္နဲ႕
အသက္အရွည္ၾကီး ... မက္ခြင့္ေပးထားတယ္


ေရေသာက္ျမစ္ေပၚ
ေနာက္တစ္ေခါက္ ေရာက္သည္အထိ ..
ကၽြန္ေတာ္တို႔ လမ္းထူထူေဖာက္ၾကမယ္ ...



-ေနႏွင္းစက္- nelay