Pages

Tuesday, July 23, 2013

အစာအိမ်တွေ ၂၄ ၂ပိုင်း၁ပိုင်း ဒီဂရီစောင်း



သူတို့ပြောပြောနေတဲ့ ၂ .. ၁ လက်မ ဆိုတာ နားမလည်ဘူး
ကျနော်နားလည်တဲ့ စာပိုဒ်တွေပဲ ထုတ်သုံးခဲ့တာပါ


အမျိုးသား က ဇာတ်ရုံနဲ့ အမျိုးသား ဇာတ်ရုံ ဘာကွာသလဲ ကျနော်မသိလိုက်ရဘူး
Official နေဝင်သွားတာကို Timelapse နဲ့ ယူချင်ယုံ သက်သက်ပါ


အလင်းတွေက ပရိတ်သတ် ပေါ် မကျ နေလို့ ကျနော်သွားပြောတော့
မင်းခိုင်းတာလုပ်ရမှာလား ငါ ဘယ်သူ့ ခိုင်းတာ လုပ်ရမလဲ လို့
သူ့ ပခုံးကို သူ့ တပည့်လေးတစ်ယောက်က နှိပ်ပေးနေတဲ့
လူကြီးက ကျနော့်ကို လည်လိမ်တောင် မကြည့်ဘဲမေးတယ်
ကျနော့် အတွက် ပရိတ်သတ် ပေါ် ကျမဲ့ အလင်း ကလေး နည်းနည်း ကလေးပဲ လိုချင်ခဲ့တာပါ


ခုန်တွေဟာ နီလွန်းလို့ မျက်လုံးတွေ သက်တောင့် သက်သာ မရှိဘူးဆိုရင်
မှိတ်ထားပေါ့


အန္တာရယ်ကင်း ဘေးရှင်းဖို့ ပွဲတင်မယ်ဆိုရင် ၁ သောင်း ကနေ ၃ ထောင် အစားအစား ပါပဲ
လက်ဖက်ပေါ်မှာ ဆားဖြူးပြီး ကြက်သွန်ကြော် ကလေးနဲ့ ဆီနည်းနည်း ဆမ်း ထားရင်တော့
စက်ပစ္စည်းတွေ လုံခြုံပြီးလို့ဆိုပါတယ် ဒါနဲ့ ကျနော် နည်းနည်း နှိက်စားလိုက်တယ် ဘယ်သူမှမသိဘူး


အအေးတွေ ကုန်သွားတော့ အပူတွေ သောက်ကြတာပေါ့
သူတော့ မမော နိုင်သေးဘူး ကျနော်မောနေပြီ


မပွင့်လင်းတဲ့ ရာသီဥတုကြီးတွေ ကြီးစိုး ခံခဲ့ရတဲ့ သူတို့ တွေရဲ့ မျက်နှာပေါ်မှာ
အလင်းရိပ်ဟာ အတင်းဖြဲကားပြီးထွက်လာရပုံ ပါပဲ ဝုန်းကနဲ ပေါ်လိုက် ဝုန်းကနဲ ပြောက်လိုက်


ကျနော် ဟာ တကယ်တော့ မော်နီတာတွေကို ကြောက်တဲ့ ကောင်ပါ
အခုတော့ မော်နီတာတွေက ကျနော့်ကို ပြန်ကြောက်နေရတယ်လေ ကျနော်က မုဆိုးမဟုတ်လား


မိုးကလဲ သည်းသည်းမဲမဲ ပါပဲ ညကလဲ နက်လာတာကိုး
ထိုင်ခုန် နီတွေကတော့ မသိကြပါဘူး


မိုးကာတွေ မလုံတလုံဝတ်ထားတဲ့ ညဂျူတီကြေး နပ်မှန်အောင်တောင် မရကြတဲ့
လူအိုကြီးတွေကတော့ ဓါတ်မီးတစ်လက်နဲ့ သူတို့ ရှုးဖိနပ်အစုတ်ထဲက ရေတွေကိုထုတ်လို့
ခြေစွတ်တွေ ညှစ်ချနေတဲ့ ရေစီးကြောင်းကြီးဟာ အဲဒီ့ လှေကားကြီးအတိုင်း


တစ်ခါတလေ အဲ့ဒီ့မြင်ကွင်း ဟာ
ဂီတသံထက် ပိုမို သစ်လွင်ပါတယ်


လူတွေဟာ တကယ်တော့ အထီးကျန်ခြင်းကို မသိစိတ်မှာ နှစ်သက်ကြတာပါ
ဒါမို့ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက်ထား သွားကြတာနဲ့ တူပါတယ်


နောက်ပြီး လူတွေဟာ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက်
အစာတွေ ကြေညက်အောင် မချက်နိုင်ကြပါဘူး



nelay





1 comment:

ateateogjelg said...

ေနာက္ျပီးလူေတြကတစ္ေယာက္ကုိတစ္ေယာက္ အစာေၾကညပ္ေအာင္ မခ်စ္ႏုိင္ၾကဘူး :)