ညအနီ
ကောင်းကင်ကိုမော့ကြည့်ပြီး
လက်ညှိုးလေးတစ်ချက် “ကွေး” ချလိုက်တယ်
ကြယ်တွေကြွေလာစမ်း
ရုပ်သေး
>>> ဆရာဟိန်းမြတ်ဇော်၏ ညအပြာ ကဗျာအား ပြန်လည်ခံစားသည်။ <<<
------------------------
ရွှေမင်းသမီး
မင်းအိမ်နံပါတ်လေးကို တံခါးခေါက်ဖို့
ငါ့အရပ်က ခြောက်ပေမကျော်ဘူး
ချစ်ရတာ အိပ်မက်ထဲမှာတောင် ချွေးတစိုစိုနဲ့
လမ်းမီးတိုင်တွေလည်း ငိုပြီ။
နေ့သစ်
------------------------
“ဝဋ်’’ အကြီးကြီး လည်တယ်။
ပင်လယ်ထဲရောက်ပြီး
မိုးရေ ငတ်နေသလိုမျိုး ၊
သေရမှာတောင် “မေ့” တယ် ။
ညီစိမ်း
------------------------
Language ဆိုသည်မှာ …
သူ ဘာသာစကား ပြောတယ် ။
သူ့ဘာသာသူ စကားပြောတယ် ။
သူ့ ဘာသာစကား သူ ပြောတယ် ။
ဆူးခက်မင်း
------------------------
အိုချင်း
အလျင်လို လမ်းအိုလိုက်တဲ့
ဟင့်အင်း . . . အလျင်မလိုပါဘူး
ဒါပေမယ့် လမ်းအိုပဲ လိုက်ခဲ့တယ်
မှတ်တိုင်အို တစ်ခု အရောက်မှာ
ကဝေအိုတွေ အတွက်
ဂစ်တာအိုကို ကြိုးပြန်ညှိပြီး
သံစဉ်အိုတွေ တီးခတ်ပြတော့
ကကြိုးအိုတွေပေါ်တက်ကကြတယ်
“ ဟော ဟိုမှာကြည့်စမ်း”
ကာရန်တွေ အိုကျလာပုံများ
ကျွန်တော့်ကဗျာတွေတောင် ရွတ်တွကုန်ပြီ ။
အမျိုးအစား ။ ။ အိုချင်း
ပီတိ ( စိတ်ပညာ )
------------------------
သံပတ်ပျက်နေတဲ့ ည ( ၂ )
ငါ
ပြာချထားတဲ့ စက္ကူရုပ်မ
ငါ
သံပတ်မပေးပဲ ထထ “ က ’’ လို့ ။
ရုပ်သေး
------------------------
HOE (သော့) (ဝထကလသ)
handsofenlightenment@googlemail.com
http://handsofenlightenment.blogspot
No comments:
Post a Comment