သေချင်းဆိုးငှက်ပျောပင်

အခွံကလွဲပြီး အနှစ်မရှိဘူး
လှုပ်ကြည့်ရင်တောင်ရေပဲရှိတယ်


တလွှာချင်းခွာ
အဲဒီ့ သေချင်းဆိုးအလွှာကို
ငါးဟင်းရည်ထဲပစ်ထည့်
သူမပါရင်မပြီးတဲ့
ဗမာကြိုက်တဲ့မုန့်ဟင်းခါးရတယ်


သေချင်းဆိုးအပင်ကတခိုင်လုံးရွှေတဲ့
ရနံ့မွှေးမွှေးသေချင်းဆိုးအသီးကိုသီးတယ်
မမှည့်ခင်ကသေချင်းဆိုးအစိမ်းရောင်
မှည့်လာတော့သေချင်းဆိုးအဝါရောင်
အနီရောင်တောင် တစက်ကလေးမှမပါဘူး


သေချင်းဆိုးစွိုင်းပေါ်ကပျော့တွဲတွဲအသီးတွေ
သေချင်းဆိုးရောဂါလည်းထည့်ပေးထားတယ်
သေချင်းဆိုးအဟာရလဲဖြည့်ပေးထားတယ်
အဲဒီလိုသေချင်းဆိုးကောင်းတဲ့အသီးတွေ
သေချင်းဆိုးနတ်တွေလဲကြိုက်တယ်
ဘုရားရှေ့မှာဆိုသေချင်းဆိုးကိုလက်အုပ်ချီရတယ်


ပြာယာခတ်တဲ့သေချင်းဆိုးမျောက်လွဲကျော်က
သေချင်းဆိုးအောင်ကြိုက်တဲ့အသီးတွေ


ခုတ်လှဲပြီးလို့သေချင်းဆိုးအခွံမို့အထင်မသေးနဲ့
သေချင်းဆိုး အတုံးက ဖက်အိပ်လို့ရတယ်
ကုန်ကုန်ပြောမယ်ဗျာ ...
လှံနဲ့စိုက်ရင်တောင်
သေချင်းဆိုးအောင်လျှောကနဲဝင်တယ်


ဘာအနှစ်မှမရှိဘူး သေချင်းဆိုးအခွံကြီးပဲ
ဒါမို့ ငါက ငှက်ပျောပင်လိုမျိုး
သေချင်းဆိုးလှောင်ရယ်ဖို့ကောင်းတဲ့
သေချင်းဆိုးနေတဲ့ကောင် ... ။

nelay

မေ ဒီဇင်ဘာ

ခဏခဏ ထုတ်ထုတ်ကြည့်နေရတဲ့
ညနေခင်းကလေးကို ပြောပေးပါ .....
ဘဝအပေါ်မှာတင်ထားတဲ့ ရုပ်ကိုခွာပြီး
နှလုံးသား ဒီဇင်ဘာနဲ့ နာမ်လက်ဆောင်ကို
ငါမသိခင်
ဉာဏ်အလင်းရဲ့ ခြေရင်းမှာ တင်ခဲ့ပါလို့ ..... ။

nelay

မင်းကိုငါမချစ်တော့ဘူး

ငါ့ကိုချစ်သေးရဲ့လား
နေဝင်သွားတဲ့ အဖူးတွေနောက် 

မခူးခင်ရောက်လာမယ့် ပြိုပျက်ခြင်းတွေ
ဒါတွေ ငါမသိခြင်း

စောင့်ရှောက်ခဲ့တဲ့ မြောက်လေမှာ 

စိတ်တည်ခြင်းကိုရှာ
အမှန်တိုင်းပဲ ငါ့ကိုချစ်သေးရဲ့လား

မမှန်ချင်လဲနေပါ 

လေနှင်ရာ အငွေ့အသက်နဲ့ 

အသက်ဆက်ခဲ့တဲ့ 

မင်းရဲ့ မင်းအပြုံးတွေ

အနက်ရောင် ပြောင်းခဲ့တဲ့ 

ပျော်ရွှင်ခြင်းကိုတွေ့ပြီလား 

အကျယ်ကြီး အော်လိုက်စမ်းပါ

ဒီနေရာမှာ ငါ့ကိုချစ်သေးရဲ့လား

ပိတ်ထားတဲ့ကြားက 

မလင်းလာမဲ့ အသံကို 

ဂီတ ပုံစံအောက်မှာ 

ကဗျာဆန်ဆန်ကျဆုံးပြဖို့
လက်ခုပ်သံတွေ 

ပြောင်းပြန် ပြန်ရောက်လာမယ့် 

အဲ့နေရာမှာ ငါ့ကိုစောင့်နေရဲသေးလား

စိတ်ချလက်ချ ငါ့ကိုချစ်သေးရဲ့လား

ရွေးခဲ့တဲ့ လမ်းမှာ 

တိမ်လွှာတွေ ကြေမွနေလို့ 

ဖုန်တကာ့ အလယ်မှာ 

ကြုံရာတွေနဲ့အကြောင်းကြားဖို့
ယုံတယ်မယုံဘူးတွေ 

မှန်ထဲမှာ မှန်ရှေ့မှာ မင်းနဲ့ မင်း 

အကြိမ်ကြိမ် ငြင်းထားပါသလား

ငါ့ကိုချစ်သေးရဲ့လား
ဝိုး …. အို … အိုးးးး …. ဝိုး …. အို …. အိုးးးးး
ထုတ်ဖော်မပြောခင် ကိုင်ထားတာတွေ 

လွှတ်ချလိုက်ဖို့ ရောက်ပြီ
ဒါတွေ ငါမသိခြင်း

စပါးကျီထဲမှာ 

ပိုင်ဆိုင်ခြင်း မရှိတဲ့ လုံခြုံမှုကိုရှာ
ငါ့ကိုချစ်သေးရဲ့လား

မေးစရာမလိုတဲ့ မေးခွန်းတွေ 

နံရံပေါ်မှာ သုတ်လိမ်းထားပြီး 

ငါတို့လှလှကြီး ထိုင်ကြည့်ကြမယ်
မင်းကိုငါမချစ်တော့ဘူး

nelay

သူစိမ်း

မင်း စာလုံးပေါင်းလဲ ငါမကြည့်
ငါ့ စာလုံးပေါင်းလဲ မင်း မသိ
မင်း နာမည်လဲ ငါ Click မနှိပ်
ငါ့ နာမည်လဲ မင်း Click မနှိပ်
မင်း ပြောသံဆိုသံတွေ ငါ ကျော်သွား
ငါ့ ပြောသံဆိုသံတွေ မင်း ကျော်သွား
မင်း ရုပ် ငါ မကြည့်
ငါ့ ရုပ် မင်း မကြည့်
မင်း အသံတွေ ငါ ကျယ်လို့
ငါ့ အသံတွေ မင်း ကျယ်
မင်း တက်တူးကို ငါ မကြိုက်
ငါ့ တက်တူးကို မင်း မကြိုက်
မင်း Code ကို ငါ မသုံး
ငါ့ Code ကို မင်း မသုံး
မင်း About မှာ ငါ မပါ
ငါ့ About မှာ မင်း မပါ
မင်း နွယ် ကို ငါ မ ငင်
ငါ့ နွယ် ကို မင်း မ ခင်
မင်း Post ကို ငါ မ Like
ငါ့ Post ကို မင်း မ Like
မင်း Digital ကို ငါ ထွေးထုတ်
ငါ့ Digital ကို မင်း ထွေးထုတ်
မင်း အလေအလွင့် ကို ငါ မမက်မော
ငါ့ အလေအလွင့် ကို မင်း မမက်မော
မင်း သူစိမ်း ကို ငါ ချစ်လို့
ငါ့ သူစိမ်း ကို မင်း ချစ်တယ်

nelay

တိုနန့်နန့်ကဗျာ လှသန်း

Credit to mgpo from mmcpcommunity.net

  တိုနန့်နန့်ကဗျာ လှသန်း

    ကြည်မောင်သန်း ရဲ့ ဒီပရင်္ဂ ဆိုရင် ကဗျာချစ်သူ တော်တော်များများ သိကြပါလိမ့်မယ်။ အဲဒီ ဆရာ ကြည်မောင်သန်းရဲ့ အမည်ရင်းက လှသန်းပါ။

    စာပေစီစစ်ရေးရဲ့ ပိတ်ပင်မှုကြမ်းတမ်းတဲ့ ခေတ်က ဆရာဟာ ကလောင်နာမည် အမျိုးမျိုးပြောင်းပြီး ကိုယ်ကိုဝှက်ပြီး ရေးခဲ့ရပါတယ်။

    ကြည်မောင်သန်း၊ လိပ်ပြာသန့်သန့်၊ မောင်သီးသန့် ၊ ရန်မခ စတာတွေဟာ ဆရာလှသန်းရဲ့ ကလောင်ခွဲ တချို့ ဖြစ်ပါတယ်။

    အခု ဆရာ့ရဲ့ ''တိုနန့်နန့်ကဗျာ'' စာအုပ်ကို တင်ဆက်ပေးချင်ပါတယ်။

 --------------------------------------------------------------------------------------------------------

    တိုနန့်နန့်ကဗျာ

    လှသန်း

    ကိုယ့်ကဗျာက တိုလည်းတိုတယ်

    ကိုယ့်ကဗျာက နန့်လည်းနန့်တယ်

    ဒါကြောင့်

    တိုနန့်နန့်ကဗျာကို ကိုယ်ရေးမိတယ်။

 --------------------------------------------------------------------------------------------------------

    ကမ္ဘာဦးဥယျာဉ်ထဲမှာ

    ကမ္ဘာဦးဥယျာဉ်ထဲမှာ

    ဆူနာမီ မရှိဘူး

    ကမ္ဘာဦးဥယျာဉ်ထဲမှာ

    နာဂစ်မရှိဘူး

    ကမ္ဘာဦးဥယျာဉ်ထဲမှာ

    မိဘမဲ့ကလေး မရှိဘူး

    အကြမ်းဖက်သမားမရှိဘူး

    ကမ္ဘာဦးဥယျာဉ်ထဲမှာ

    ကဗျာဆရာလည်းမရှိဘူး

    ဘယ်လောက်ပျော်စရာကောင်းလိုက်သလဲ။

  --------------------------------------------------------------------------------------------------------

     အရက်သမား

    ပြန်တမ်းဝင်အရာရှိလည်း

    အရက်သောက်ရင်

    အရက်သမား

    အောက်တန်းစာရေးလည်း

    အရက်သောက်ရင်

    အရက်သမား

    ဒါနဲ့များ

    ဘာလို့ စကားတွေ

    အများကြီး ပြောနေမလဲ။

  --------------------------------------------------------------------------------------------------------

    ပန်းပု

    အပေါ်ယံကို ခွာချလိုက်မှ

    အတွင်းသားကိုတွေ့ရမယ်

    အပိုတွေကို ဖဲ့ထုတ်လိုက်မှ

    အနှစ်သာရကို မြင်ရမယ်

    လူ့ဘဝဆိုတာ

    ပန်းပုရုပ်တစ်ရုပ်လိုပါပဲ

    အပိုဆာဒါးတွေနဲ့

    အစ်ကိုဗျာများနေတာ

    ဘယ်လောက်ကြာပြီလဲ။

  --------------------------------------------------------------------------------------------------------

ရိုသေကြမယ်

    ဘုရားစင်ပေါ်က

    ဘုရားကို ရိုသေကြမယ်

    စာအုပ်တွေထဲက

    တရားကို ရိုသေကြမယ်

    ငါတို့ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်

    ရိုသေကြမယ်

    ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်

    ရိုသေကြရင်

    လောကမှာ လူပိုတွေ မရှိတော့ဘူး။

   --------------------------------------------------------------------------------------------------------

    ဘယ်လောက်ထိမှားမလဲ

    ဘယ်လောက်ထိမှားမလဲ

    မတရားတာက

    အဓမ္မ

    ဘယ်လောက်ထိမှားမလဲ

    တရားတာက

    ဓမ္မ

    ''ကျွန်မနာမည် စိန်စိန်

    ပန်းဆိုးတန်းမှာ ဈေးရောင်းစားတာ

    ၆ နှစ်ရှိခဲ့ပြီ...''

   --------------------------------------------------------------------------------------------------------

 တံဆိပ်

    မောင်လေးအောင်ဘရန်ဒီ

    ဖော်ဝေးအာမီရမ်

    မြေချစ်သူဝီစကီ

    မောင်ချောနွယ်ဘီယာ

    ကျွန်တော် နှစ်သက်ခဲ့တဲ့ ယမကာတွေပါ

    ကျွန်တော့်နာမည်နဲ့ အရက်သန့်

    မကြာမီဖြန့်ချိတော့မည်ဖြစ်ပါကြောင်း။

    --------------------------------------------------------------------------------------------------------

တီထွင်မှု

    လူသားတွေက

    စစ်ပွဲတွေကို တီထွင်တယ်

    ငြိမ်းချမ်းရေး နိုဘယ်ဆုကို တီထွင်တယ်

    ကွန်မြူနစ်ဝါဒကို တီထွင်တယ်

    ကွန်ပြူတာကို တီထွင်တယ်

    ကွန်ဒုံးကို တီထွင်တယ်

    တီထွင်စရာမလိုတာက

    မေတ္တာတရား

    သူက မွေးရာပါ။

     --------------------------------------------------------------------------------------------------------

 လိပ်စာ

    ဓာတ်ကြီးလေးပါးက မသန့်တော့

    ဗြဟ္မာကြီးလေးဦးလည်း

    လန့်ပြေးပြီထင်တယ်

    အသက်ရှည်ကျန်းမာဆိုတာ

    ဒဏ္ဍာရီထဲက စကားပုံအဟောင်း

    လိပ်စာမေးရင်

    သံသရာလို့ ဖြေရမလား

    သုံးဆယ့်တစ်ဘုံလို့ ဖြေရမလား။

     --------------------------------------------------------------------------------------------------------

အပေါ် စက်၊အောက်စက်

လူ့ဘဝဆိုတာ

TV နဲ့ DVDလိုပါပဲ

အပေါ် စက်က

အောက်စက်မရှိလည်း

ပုံမှန်အစီအစဉ်တွေ ကြည့်လို့ရတယ်

အောက်စက်ကတော့

အကုသိုလ်အချပ်တွေကို ထည့်ကြည့်မှ

ငရဲကို ပြတ်ပြတ်သားသား မြင်ရတယ်။

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

ပြဿနာ

အဖေက ပင်လယ်ဓားပြ

သားက သင်္ဘောသား

ဘယ်လို ရှေ့ဆက်စခန်းသွားကြမလဲ။

     --------------------------------------------------------------------------------------------------------

    ပျင်းရိခြင်း

    ဘာလုပ်ရမှန်းမသိလို့

    ဘာမှမလုပ်ဘဲ နေမိတယ်

    အချိန်တွေကုန်သွားတယ်

    အကုန်ချိန်ကြည့်ရင်

    ဘယ်နှစ်ပိဿာ ရှိမလဲ။

     --------------------------------------------------------------------------------------------------------

    မသေခင်

    မသေခင်

    ရှင်ရမှာ သေချာတယ်

    မသေခင်

    သေရမှာ သေချာတယ်

    မသေခင်

    ဘာတွေလုပ်ခဲ့သလဲ

    မရှင်ခင်

    ဘာတွေဖြစ်ခဲ့သလဲ

    ခင်မောင်တိုး သီချင်းတစ်ပုဒ်ရဲ့ ခေါင်းစဉ်

    ''ပြင်ဆင်နိုင်ခွင့် မင်းအတွက် ခုချိန်ပဲ ...''

     --------------------------------------------------------------------------------------------------------

    သံသယ

    သံသယတွေနဲ့

    စာသင်ခန်းကို ကျောခိုင်းခဲ့

    သံသယတွေနဲ့

    ချစ်သူကို စွန့်လွှတ်ခဲ့

    သံသယတွေနဲ့

    မိတ်ဆွေကို လမ်းခွဲခဲ့

    လွမ်းလိုက်တာ

    သံသယတွေကြောင့်

    ပြန်မရတော့တာတွေ အများကြီး။

     --------------------------------------------------------------------------------------------------------

    အသည်းကွဲခဲ့ရတဲ့ကမ္ဘာ

    ကမ္ဘာကြီးဟာ

    မုန့်ပုံးတစ်ပုံးဆိုရင်

    အားလုံးပျော်ရွှင်ရမှာပေါ့

    ကမ္ဘာကြီးဟာ

    အချိုရည်တစ်ဘူးဆိုရင်

    အားလုံး ပျော်မြူးရမှာပေါ့

    ခုတော့ ကမ္ဘာကြီးဟာ

    အချိန်ကိုက်ဗုံးတစ်လုံး

    အားလုံးအသည်းကွဲရပြီပေါ့။

     --------------------------------------------------------------------------------------------------------

    သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်

    သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်

    အနှစ်နှစ်ဆယ်လောက်ကွဲပြီး ပြန်တွေ့တော့

    တစ်ယောက်က မိန်းမလျာ

    အောင်မြင်တဲ့ အလှဖန်တီးရှင်

    ဖက်ရှင်ဒီဇိုင်းနာ

    နောက် အေ့ဒ်စ်ရောဂါနဲ့သေသွားတယ်

    တစ်ယောက်က ကဗျာဆရာ

    မသေမရှင်

    လည်ချောင်းထဲ အမဲရိုးနင်လို့။

     --------------------------------------------------------------------------------------------------------

မမှားတာတွေဟာ အမှန်မဟုတ်ဘူး

မမှားတာဟာ အမှန်မဟုတ်ဘူး

သိပ်အူမြူးမနေနဲ့

မမှားတာဟာ အမှန်မဟုတ်ဘူး

သိပ်စိတ်ကူးမယဉ်နဲ့

မမှားတာဟာ အမှန်မဟုတ်ဘူး

ဇာတ်ပေါင်းသော်

အားလုံးဟာ ဇာတ်ရူးတွေ။

     --------------------------------------------------------------------------------------------------------

    လူပေါင်းမှားခြင်း

    ဒေးဗစ်ဘိုဝီက

    ကမ္ဘာကြီးကို ရောင်းစားမလို့တဲ့

    ကက်ကိုဘိန်းကလည်း

    ကမ္ဘာကြီးကို ရောင်းစားမလို့တဲ့

    အဲရစ်ကလပ်ပတန်က

    ကမ္ဘာကြီးကို ပြောင်းချင်တယ်တဲ့

    ဘော့ဒိုင်လန်ကလည်း

    ကမ္ဘာကြီးကို ပြောင်းလဲချင်တယ်တဲ့

    ဂျွန်လင်နွန်ကလည်း

    ကမ္ဘာကြီးကို ပြောင်းလဲချင်တယ်တဲ့

    အမေရေ

    ကျွန်တော် လူပေါင်းမှားခဲ့တယ်။

     --------------------------------------------------------------------------------------------------------

    အမေမရှိတော့မှ

    အမေမရှိတော့မှ

    ဆီမွန်ဒီဗူးဗွားရဲ့

    ''ရေပွက်ပမာ''ကို ပြန်ဖတ်မိတယ်

    အမေမရှိတော့မှ

    ဆမ်းမားဆက်မွန်ရဲ့

    ''အမေ''ကို ပြန်ဖတ်မိတယ်

    အမေ

    အနတ္တနဲ့တောင် အစားထိုးလို့မရ

    ငါ့အမေက

    ဂျွန်လင်နွန်ရဲ့ အမေမဟုတ်ဘူး

    ငါ့အမေက

    ရော်ဂျာဝါးတားရဲ့ အမေမဟုတ်ဘူး။

     --------------------------------------------------------------------------------------------------------

ရဲရဲနွယ်

သမီးနာမည်က ရဲရဲနွယ်ပါ

သမီးဆိုမယ့် သီချင်းနာမည်က

''လေလွင့်ငှက်ရဲ့ ခြေရာများ ...''

ညီမလေး ရဲရဲနွယ်

မင်း ''ညီမလေး''ကို မင်းမှ မစောင့်ရှောက်ရင်

ဘယ်သူက လာစောင့်ရှောက်မှာလဲ။

     --------------------------------------------------------------------------------------------------------

သမိုင်းသားကောင်

ဟစ်တလာသာ

ပန်းချီဆရာဖြစ်ခဲ့ရင်

ဒုတိယကမ္ဘာစစ် ဖြစ်ပါ့မလား

ကလက်ရှ်နီကော့သာ

ကဗျာဆရာဖြစ်ခဲ့ရင်

AK 47 သေနတ်တွေ ဖြစ်လာပါ့မလား

အင်္ဂုလိမာလ

နောင်တမရခင်အထိ

လူတွေမှာ ဒုက္ခအတိ။

     --------------------------------------------------------------------------------------------------------

    ရာပြည့်

    ၂ဝဝ၉ ခုနှစ်မှာ

    ဦးသန့် နှစ်တစ်ရာပြည့်တယ်

    မင်းသုဝဏ် နှစ်တစ်ရာပြည့်တယ်

    ရွှေပြည်အေး နှစ်တစ်ရာပြည့်တယ်

    ရွှေတိုင်ညွန့် နှစ်တစ်ရာပြည့်တယ်

    မြို့မငြိမ်း နှစ်တစ်ရာပြည့်တယ်

    ငါ့နှစ်တစ်ရာပြည့်ကို

    ဘယ်သူတွေ တွေ့ရှိမလဲ။

     --------------------------------------------------------------------------------------------------------

 အား

    တစ်ခါတစ်ခါ

    မိဘတွေမရှိလို့ အားငယ်တယ်

    ဒါပေမယ့်

    ညီအစ်ကို မောင်နှမတွေရှိ

    မိတ်ဆွေအပေါင်းအသင်း

    သူငယ်ချင်းတွေလည်းရှိ

    ချစ်သူခင်သူတွေလည်းရှိ

    ကြည့်မရတဲ့ကောင်တွေလည်းရှိ

    ငါ ပြန်လည်အားတက်မိ။

      --------------------------------------------------------------------------------------------------------

   ဖြစ်ပုံ

    ဇနီးမယား

    သမီးသားနဲ့

    ကြီးပွားချင်စိတ်လေး

    မျှော်လင့်မိတယ်

    ကိုယ့်ကံကြမ္မာက

    ကိုယ့်ဂိုးကိုယ်ပြန်သွင်းမိတဲ့

    ဘောလုံးသမားတစ်ယောက်လို။

      --------------------------------------------------------------------------------------------------------

 လူဆန်ခြင်း

    ဘဝမှာ

    မရခဲ့တာတွေအများကြီးအတွက်

    တစ်ဝက်နောင်တနဲ့ နေထိုင်တယ်

    စိတ်မကုန်နိုင်သေးသောကမ္ဘာကြီး

    မိုက်လုံးကြီးမှုတွေအတွက် ခွင့်လွှတ်ပါ။

      --------------------------------------------------------------------------------------------------------

   လူပျို

    ခြေထောက်အောက်က

    မြေကြီးကို မယုံဘူး

    ခေါင်းပေါ်က ကောင်းကင်ကို ယုံလိုက်မယ်

    ငလျင်လှုပ်တာ ကြုံဖူးလို့။

      --------------------------------------------------------------------------------------------------------

 Credit to mgpo from mmcpcommunity.net

ပြန်လည် ကူးယူ ဖေါ်ပြမယ်ဆို ကျနော် ရေးထားတဲ့ Credit လေးတွေပါ ဖေါ်ပြပေးစေချင်ပါတယ် ။

အပြုံး

မရှိ သုံး ကလေးတွေ မို့

အပြုံးတွေကို မုန်းနေအောင်

ပြုံး ထား တယ် ။

nelay

charlie scott pale1

ကြွက်

အနီးက ရှု့ခင်း
အဝေးက ရှု့ခင်း
တခင်းခင်းကို ရှင်းမှ ဖြစ်မယ်ဆိုပြီး
မြက်ခင်းထဲက ကြွက်ဟာ ထွက်လာ

အရင်တုန်းက ဗိုလ်အောင်ကျော် တိုက်ကြို့တိုက်ကြားတွေမှာ 

ကပ်ကပ်ပေါက်နေတဲ့ မြက်တွေကို စားစား နေတဲ့ ကြွက်ပေါ့

အခုတော့ လှည်းတန်း ဂုံးကျော် တံတားကြီးရဲ့ အောက်မှာ 

မျက်မမြင်တစ်ယောက်ရဲ့ ခြေသံကိုစောင့်ရင်း ပျဉ်းရိသန်းဝေနေတဲ့ ကြွက်ပေါ့

မျက်နှာတွေကို ကပ်ကပ်ပြီး နားထောင် လိုက်တိုင်း 

အဟာရချို့တဲ့ နေတဲ့ နှလုံးသားဟာ တစ်စက္ကန့်ကို 

အကြိမ် ကိုးဆယ်နှုန်းနဲ့ ခုန်နေတဲ့ ကြွက်

ထမင်းဆာ လို့ အစာအိမ်က ထုတ်ထုတ်နေတဲ့ အက်စစ်ရေတွေကြောင့် 

စိတ်ဓါတ်ခဏခဏ အကျခံပြီး အစာ အငတ်ခံနေတဲ့ ကြွက်

သွေးတွေ မြင်တိုင်း နောက်ဖေးလမ်းကြားထဲက အမှိုက်ပုံကို 

ငြိမ်းချမ်းရေး ကြိုးဝိုင်းအထင်နဲ့ ခဏခဏ လမ်းသလားနေတဲ့ ကြွက်

တခြားကြွက်တွေ တူးပြီးသား တွင်းတွေမှာ မာနကြီး တခွဲသားနဲ့ 

ခြေလှမ်းကို ဖွဖွလှမ်းရင်း အရေးပေါ်တွင်းတူးနည်း ကျမ်းကို 

ရှာရင်း လမ်းပျောက်နေတဲ့ ကြွက်

တာဝန်ယူချင်စိတ်ရှိတဲ့ ကြွက်
အရင်တုန်းက လူလစ်မှ မီးဖိုချောင်ထဲ ဝင်ဝင် ခိုးတတ်တဲ့ ကြွက်ဟာ 

လူသိရှင်ကြား နာမည်ကြီးချင်လွန်းလို့ နာမည်ကြီး တဲ့ လူတွေ ဝတ်တဲ့ 

အတွင်းခံကို ဝင်ဝင်ခိုးရင် မသိမသာ နာမည်ကြီးကြီး လာတဲ့ ကြွက်

ကြွက် တစ်ကောင် နာမည်ကြီးလာတော့ 

ကြွက် ဘာလုပ်လုပ် လူတွေက အပြစ်မမြင်ကြတော့ 

ကြွက်ကို ဒီအတိုင်းလွတ်ထားလိုက်ကြတယ် 

ကြွက်ကလဲ ကြွက်တွင်း ကြွက်တူးပြီး
အနီးက ရှု့ခင်း
အဝေးက ရှု့ခင်းနဲ့ စကားမပြောတဲ့ ရှု့ခင်းများကို 

တွင်း၀ ကနေမျှော်နေလိုက်တာ သီတင်းကိုကျွတ်ရော ။

nelay

မင်းမျက်ရည်တွေကို သူတို့က ထုတ်ပြီးရောင်းစား ပျော်ပါး

ကောင်းကင်ကိုမော့ကြည့်လိုက်တိုင်း
ကောင်လေးတစ်ယောက်
ပုဒ်ကလေးတွေ ဆူးဆူးသွားတဲ့ ဒဏ်ရာနဲ့
ထီးမေ့ကျန်ခဲ့တဲ့ ဉာဏ်ကို
လက်နောက်ပစ် အတွေးအခေါ်တွေ အဝင်မခံနိုင်ဘူး
အသိတရားကို ခွဲခြားဖို့
ခွဲခွာခြင်း မှတ်တိုင်မှာ
ငါတို့ကျောတွေရဲ့ လက်ခလယ်တို့ မအားမလပ်နိုင်
သစ်အိုပင်ကြီးတွေ ထမ်းထမ်းထားရတဲ့
အနက်ရောင်မြွေကြီးကို လျှောက်ဖို့
ငါတို့ခေါင်းမှာ စွတ်ထားတဲ့ ဘီးတွေခွာချ
စိတ္တဇပဲ
လန်းတယ်
မလန်းနိုင်တဲ့ သံတွေကို ပန်းပစ်
ဝါးစားပြီးခါစ သွားများမို့
ပလက်တီနမ်ရောင်နဲ့ ပါးပြောင်နေကြ
ကောင်လေးရဲ့ ရှေ့ဆုံးက စောက်တစ်လုံးကို
သူတို့အာခေါင်ထဲမှာ ဠာန်းကရိုဏ်ကျကျ
ကိုးကွယ်ထားရတဲ့ လက်မှတ်တစ်စောင်
သူတို့အတည်ပြုပြဠာန်းထားခြင်းများကို
နေမဝင်ခင် အဆိပ်ခပ်လို့ ရယ်မောပျိုမြစ်
အရှေ့မြစ်ကြီးထဲက ဆယ်ယူသမျှကို အသစ်ဖြစ်စေတယ်
အသိအမှတ်ပြုစရာမလိုတဲ့
ဆပ်ပြာပူဖေါင်းတွေ ဖောက်ကြရတဲ့
အိပ်စက်ခြင်းများနဲ့
စောက်ကောင်လေးများ လမ်းထထလျှောက်နေတယ်

nelay

အရွက်ခြံ

 

သပြေပန်းကို ညမှာ ပန်ပြီး
ခေါင်းမှာ ညံနေတဲ့ အသံနဲ့
နို့ဆီခွက်ကလေးတွေထဲ ထိုးသိပ်စုထည့်
မြင်ဖူးခဲ့တဲ့ အဖြူရောင်ကို .... အ .... မြင်ဖူးခဲ့
ဆူးနေတဲ့ အနာကို ခဏခဏပြန်ကြည်နူး
မကြံကောင်းမစီရာ လုံး၀ မမေ့ဘူး ဖူး
သူတို့တွေ ရယ်သွေး ရွှင်ပြ ညာလက်ဖဝါးအောက်က
ငါ့စစ်သူကြီးကိုဆွဲထူလို့ မြင်မြင်ရာကိုဂရုတစိုက်နဲ့
ဘယ်သူတွေကများ နံကြားထောက်ပြီး မိုက်ခဲ့ဖူးလို့လဲ
ပွဲတက်ဖို့ ဝန်လေးနေတဲ့ တခုတရ စုစုထားတဲ့ စိတ်ကိုဖြည်ချ
လာ ......
အေးအေးလူလူထိုင် အဲ့ ကွတ်ပြစ် ယိုင်တီယိုင်တိုင်မှာ
အကြမ်းအိုးလဲမှောက် စကားတွေလျှောက်သွားတဲ့ အရပ်ရောက်ရင်
သွေးဆာနေတဲ့ လေချဉ်ကို အခုလို ငြိမ်းငြိမ်းချမ်းချမ်း တက်
အေး ........ လာ ........ ပြန်ပြီးဆိုလဲ ပြန် ......


အေး ........ လာ ........ မသွားလိုတဲ့လမ်းပေမဲ့
အံ တွေကို ဆုံးအောင် ပေါက်ခဲ့ပြီးမှ အရေပြားထူနေလို့လဲမရ
ဒါက သဘာဝရဲ့ လွတ်လမ်း
ဖွဲ့ဖွဲ့နွဲ့နွဲ့ကြမ်းခဲ့ကြတဲ့ ပိတ်ကားအိုကို ကလေးလိုလို ခွေးလိုလို


ရှေ့ဆုံးတန်းမှာထိုင် မေးတင်ပြီးရေရွတ်လိုမဲ့စကား
ကျောက်သင်ပုန်းနောက်က ကျောင်းသားတွေရော ကြားနိုင်ပါရဲ့လား လို့
တိမ်ခေါ်တဲ့ အသံနဲ့ ခေါင်းလွဲတဲ့ ခြေသုတ်ခုန်ကိုပြန်ပြန်ကြည့်မေး
ဖတ်စာအုပ်ထဲမပါတော့တဲ့ သူတို့အကြောင်းကို စာအုပ်အဟောင်းမှာချချရေး
ဟိုးဝေးဝေးက အနီးဆုံးတွေလဲ ကြည်လင်လို့ ချမ်းမြေ့
အဲ့ဒီ့နေ့ဟာ မင်္ဂလာရှိတဲ့နေ့ ။

nelay

Software

ပန်းတွေ ငုံ့ ပြီးပွင့်ကြ
ပန်းတွေ မော့ ပြီးပွင့်ကြ
ပန်းတွေ ဘယ်ဖက် စောင်း ပြီးပွင့်ကြ
ပန်းတွေ ညာဖက် စောင်း ပြီးပွင့်ကြ
ပန်းတွေ မငုံ့ မစောင်း ပွင့်ကြ
ပန်းတွေ ပွင့်ချင် သလို ပွင့်ကြ
ပျားတွေ သေချင် သလို သေကြ ~

nelay

မျက်နှာပေါ်ကအရေပြားများကို အတတ်နိုင်ဆုံး ပေါ့စတစ် အနေအထားဖြစ်အောင် ပြုပြင်ခဲ့ပါ

ငါ့လက်ကို ငါဆေးကျောသန့်စင်လို့ ရယ်မော

ဆံနွယ်တွေ ပသတ်ဖြတ်တောက်
ပြောင်စင်အောင် အတ္တတွေရှည်ကျ
အပိုစကားအခြေနဲ့
ဘယ်တော့မှ ဖြစ်မလာတဲ့ ကတိစကားအသေတွေကို
ယုံကြည်နိုင်ဖို့ဝေးလွန်းလှလို့ ဂတုံးရိတ်ပြီး
ငါတို့စိတ်တွေ အတုံးအရုံးအဆုံးသတ်
အကြည့်ချင်းဆုံတဲ့ ရဂုဏ်ရမ္မက်တစ်ခုကို
အချိန်မသိ နရီ မသိ လက်ပတ်ထားတဲ့ ချုပ်ရိုးကြောင်းပေါ်က
ဘဝဟုခေါ်သော လက်တံ အတိုကလေးကို ဖြုတ်ပြီး
ငါကိုင်ထားသမျှကို လွတ်ချလိုက်ပြီ မိုးတိမ် …..


အပေါ်ကွဲ အောက်လွဲ နေတဲ့ လက်တံအရှည်များကို
ပျက်ရယ်ပြုပြီး မင်္ဂလာခန်းမကြီးက ထွက်လာတဲ့စုံတွဲကို
သမုဒယသစ္စာနဲ့ ပစ်ပေါက် ငါ့ဟင်းလင်းပြင်ပတ်လည်က
ခြောက်ယောက်ကို အိပ်မက်ဆိုးနဲ့ တံခါးခေါက်လို့ နိူးလိုက်ပါတယ်


ဉာဏ်မမှီလို့မထမ်းနိုင်တဲ့
ဘကုံး တစ်ခု နှစ်ခု သုံးခု လိုက်ကာ ကောက်စုလို့ သီတွဲ ဝလုံးတွေ
နာမည်ပျက်ကလေးရှိနေလို့ သူ့အမေပြောထားတဲ့ ငါ့ကိုလမ်းမှာတွေ့ရင်ရှောင်ဖို့
အရေပျော်စိတ်ကူးနဲ့ အချစ်ဆိုတာကို သက်သေပြုရအုံးမယ်
အဲ့ဒီရေတွင်းအိုကြီးနဘေးက နေကြာပန်းတွေနေဝင်သွားခဲ့ရင်
မင်္ဂလာပွဲတွေကို မလွတ်မြောက်နိုင်အောင် ငါပြေးလွှား
ပြီးဆုံးခြင်းဟာ အစရှာမရတဲ့ သံယောဇဉ် တေးသွားတစ်ခုပါပဲ။


ဂတုံးတုံးပြီးရင် ပြီးသွားပြီ လို့ထင်
မင်္ဂလာဆောင်ပြီးရင် ပြီးသွားပြီ လို့ထင်
ဘယ်အရာရာ ရပြီးရင် ပြီးသွားပြီ လို့ထင်
နားလည်မှုရှိ ပြီးရင် ပြီးသွားပြီ လို့ထင်
ဒီနေ့ထမင်းစား ပြီးရင် ပြီးသွားပြီ လို့ထင်
တောင်ထိပ်ရောက်သွား ပြီးရင် ပြီးသွားပြီ လို့ထင်
ထင်ပြီးသွားတဲ့ ဆံပင်တွေ ပြန်ပြန်ညှပ်နေ
ဆောင်ပြီးသွားတဲ့ မင်္ဂလာတွေ ပြန်ပြန်ဆောင်နေ
ရပြီးသွားတဲ့ အရာရာတွေ ပြန်ပြန်ရနေ
ရှိပြီးသွားတဲ့ နားလည်မှုတွေ ပြန်ပြန်ရှိနေ
စားပြီးသွားတဲ့ ထမင်းတွေ ဒီနေ့ နေ
ထိပ်တက်သွားတဲ့ တောင်တွေ ပြန်ဆင်းလာ
အညိုရောင်စက္ကူ အိတ်ကလေးနဲ့
လက်ထဲသေသေချာချာထည့်ပေးလိုက်တဲ့ မနက်ဖြန်များဟာ
တဖြေးဖြေး နီးကပ်မလာတဲ့ လျှော့နည်းမှု ကိန်းဂဏာန်းတွေပါပဲ ။


မျက်နှာပေါ်ကအရေပြားများကို အတတ်နိုင်ဆုံး ပေါ့စတစ် အနေအထားဖြစ်အောင် ပြုပြင်ခဲ့ပြီး
ဘယ်ဖက်ရင်အုံအောက်က ဆွဲထုတ်လိုက်တဲ့ နှလုံးသွေးကြောထဲမှာ ပြောင်းပြန်စီးနေတဲ့ ဆေးလိပ်ကို မီးညှိလိုက်တယ် ။
လေသံမာမာနဲ့( ငါ့ကို ဘယ်ကောင်မှ မတားကြနဲ့) လို့ လူလယ်ခေါင်အော်ပြောနေတဲ့သူက သူ့ကို ဘယ်သူမှမတားပါပဲ
သူကိုယ်တိုင်သူ့ကိုတားနေတဲ့ အားငယ်စိတ်နဲ့ အကုန်လွန်သွားတဲ့ အမွှေးတိုင်တွေ ပါပဲ ။
ရေစိုနေတဲ့ ကုတ်အင်္ကျီအမဲထဲက ထုတ်ပေးလိုက်တဲ့ (ဒီမှာထွက်လမ်းတွေအများကြီးရှိတယ်) ဆိုတဲ့ လက်မှတ်တစ်စောင်က
ဘယ်သူ့ကို ပိုင်ရှင်တော်ရမလဲ စိတ်ကူးနဲ့ ရေတွေ နူးသွားခဲ့ပါတယ်။ ခင်ဗျားသိမှာပါ။
တခါတရံ အဝေးပြေးလမ်းမကြီတွေဟာ ဘာသာပြန်မှားယွင်းတတ်ကြလေရဲ့။
လေးစားမှုမရှိခြင်းဟာ ကျန်တဲ့လမ်းတွေ ပိတ်ထားကြတဲ့ တစ်လမ်းသွား ဟွန်းသံကင်းမဲ့ဇုန်။
ငါတို့ဘဝမှာ အရေးလုပ်စရာတွေအများကြီးရှိတယ်။
ဒါပေမဲ့ အရေးလုပ်စရာတွေ အများကြီးက ငါတို့ဘ၀ မှမဟုတ်တာပဲ မိုးတိမ် …. ။


ပြန်ခါနီးနှုတ်ဆက်ကြရင် အချင်းချင်းပွေ့ဖက်လို့ ပွေ့ဖက်ကြပါ။
ဒါတွေက နောက်တွေ့ရမှာမဟုတ်တော့တဲ့ ကြက်လည်လှီး ဘူးသီး ကာလသားချက်တွေပါပဲ ။

nelay

ရေလောင်းပေးလိုက်တယ် သူငယ်ချင်း

ညတစ်ခုရဲ့ အလင်းစီးကြောင်းထဲမှာ

ငါတို့အတွက်ရေရာတဲ့အနာဂတ်တွေရှိတယ်
တစ်နေ့နေ့တော့ မင်းနေချင်တဲ့ ပဲရစ်မြို့ကြီးမှာနေကြမယ်
နေမကောင်းရင် အားငယ်တတ်တဲ့ စိတ်ကိုဖြောက်ပြီး
ငွေမရှိမှာ ပူစရာမလိုတဲ့ အဟာရနဲ့ မွေးဖွားကြမယ်
ငွေကြေး မပါတဲ့ သူငယ်ချင်းကိုတွေ့ရမယ်
မင်းတစ်ယောက် နေမကောင်းဘူးလား
ဟောဒီလက်နဲ့ အလည်ခေါင်တည့်တည့်မှာရပ်နေ
ဘယ်ကိုမှ မကြည့်နဲ့ ငါမျက်လုံးထဲက အနက်အဓိပါယ်တစ်ခုချင်းစီက
ငါတို့ဟာအမြဲသူငယ်ချင်းဘဲ ဆိုတာကို အသေးစိတ်ဖေါ်ပြနေတယ်
ရေတစ်ခွက်လောက်သောက်
ပြီးရင်
ရေမဟုတ်တာတွေလဲ အတူတူသောက်ကြမယ်
ဒါဟာ ညတစ်ခုရဲ့ အလင်းစီးကြောင်းထဲက ချစ်စရာ့ယဉ်ကျေးမှုပဲ
မင်းမယုံရင် ငါ့တို့ရှေ့က ခေါင်းငုတ်လျှောက်သွားတဲ့ မာကျုရီမီးတိုင်တွေကိုမေးကြည့်
ငါတို့ဟာ အမြဲသူငယ်ချင်းတွေပါဘဲ ပြီးတော့ ငါတို့ဟာအမြဲရှိနေဖို့လိုတဲ့ မြက်ပင်တွေ
တစ်ခုခုကို ပြက်လုံးထုတ်ပြီး ငါတို့တွေက ကြီးထွားလာကြတာ
မင်းမှတ်မိသေးရဲ့လား နှစ်ကာလတွေကို နင်းခြေပြီး
မစစ်မှန်တဲ့ ပေါင်းသင်းဆက်ဆံရေးကို ဟားတိုက်ခဲ့တာလေ
ဒါက မင်းသိပ်ကြိုက်တဲ့ ကဇွန်းပလိန်း တစ်ပွဲလို အဆိပ်အတောက်ကင်းတယ်
ငါ့ကဗျာတွေအပေါ် မနာလိုတဲ့ မင်းစိတ်ကို မှိုကလေးတွေသေးသေးစိတ်ပြီးမွှေကြော်လိုက်
ပြီးရင် ငါတို့ နှလုံးသားချင်းပိုနီးအောင် ဘယ်သူတွေဘာပြောပြော တင်းတင်းဖက်ထားလိုက်မယ်
ငါ့ကျောပြင်ပေါ်က မြစ်တစ်စင်းဟာ မင်းမျက်ဝန်းထဲက မြစ်ဦးတစ်ခုပါပဲ
ညတစ်ခုရဲ့အလင်းစီးကြောင်းထဲကနေ ငါတို့နှုတ်ဆက်
နံနက်ခင်းကို ရင်ဆိုင် ထိုးနှက်လိုက်ကြမယ်

nelay

ပူစီဖေါင်း

ခင်ဗျား မှုတ်ထားတဲ့ လေ တွေ နဲ့
ပူစီ ဖေါင်း ကြီး က ကြီးကြီး လာတယ်
ကြီးကြီး လာတဲ့ ပူစီ ဖေါင်းကြီး က လှတယ်မဟုတ်လား


''ဖေါင်းးးးးးးးးးးးးးး''
ခင်ဗျား ဘာလို့ ဒီလောက်တောင် လန့်နေတာလဲ
ခင်ဗျား မှုတ်ထားတဲ့ လေ တွေပဲ မဟုတ်ဘူးလား

nelay

sungmin jung

လေ ပုံပြင်

ဒါဟာ လေတွေ မြောက်နေတဲ့ တောင်ကုန်း
အပြုံးတွေ ပြောင်းပြောင်းသွားလို့
သူငယ်ချင်းတွေ ရှိတဲ့ နေရာမှာ
ငိုသံတွေ လှောင်လှောင်ထားတဲ့ ကျောင်းကို
အလံဖြူတွေ လွှင့်လွှင့်ပြီး
မနက်တိုင်း မတ်တပ်ရပ်နေရတဲ့ သစ်ပင်တွေပါ ။


ရှု့ခင်းကို မသိစိတ်ထဲမှာ မှတ်သားပြီး ...
လက်မှတ်ထိုးထိုးထားတဲ့ စာအုပ်များနဲ့ ….
ငါတို့ဟာ အဝေးကို သွားသွားနေကြတဲ့ ငှက်တွေပါ … ။


ကမ်းနဖူး က လေပြောင်းပြန်တွေ တိုက်လာရင် …
မင်း အမေချက်ကြွေးတဲ့ အားလူးထမင်းကို …
သဲမြေပေါ်မှာ ချခင်းလို့
ဝမ်းတွေပူအောင် လှောင်လိုက်ကြမယ် … ။


စိတ်ဟာ ပုံရိပ်တချို့ကို ချန်လှပ်ထားလို့
မျက်လုံးထဲမှာ သစ်ရွက်တွေပဲ ကြွေကြွေနေရတယ် …


အဝေး တစ်နေရာဆီက
မိုးတွေ များ ရွာ ရွာလာခဲ့ရင် ….
ငါတို့ လက်ထဲက ထီးတွေပိတ်လို့ ….
စွန်လွှတ်ခဲ့တဲ့ ကွင်းဆီ
ပြေးလိုက် ….
လေလိုက်
လိုက်လေ
ပြေးလေ …
လေပြေ တွေ မောတဲ့အထိ ပြေးကြမယ် … ။


ကဆင့်ကလျား ဟာ ကိုယ်ပေါ်က ပြုတ်ကျ
ခြေလှမ်းတွေ မြှုပ်သွားခဲ့ရင် ….
ပုံပြင်ကို ခေါ်လို့ …
ငါတို့ အိပ်ယာ ဝင်တိုင်း သီဆိုကြမယ် … ။


ဒါဟာ ရေတွေ ပေါက်နေတဲ့ ဖန်လုံး
မျက်လုံးထဲက အရောင်တွေ ပြောင်းပြောင်းသွားတိုင်း
ချစ်သူတွေ ရှိတဲ့ နေရာမှာ
အလွမ်းတွေ လှောင်လှောင်ထားတဲ့ ကျောင်းကို
အလံဖြူတွေ လွှင့်လွှင့်ပြီး
ညနေတိုင်း မတ်တပ်ရပ်နေရတဲ့ မြက်ပင်တွေပါ ။

nelay

နရီအိပ်မက်

အထီးကျန်ခြင်းရဲ့ အရသာဟာ
ဧပရယ်လရဲ့ ချိုမြိန်တဲ့ ညနေခင်းတခုပါပဲ နိုရာ ....


တန်ခူးလရဲ့ တိမ်တိုက်တွေထဲမှာ
ပုန်းခိုနေတဲ့ နှလုံးသားတစ်စုံက
မေပယ်လင်းရဲ့ အနားသပ် ညီမျှခြင်းပေါ့ နိုရာ ....


စမ်းကျသံကလေးပေါ်က ပန်းတွေကို ခွဲစိတ်ကြည့်ရင်
အမြဲတမ်းရပ်တန့်နေတဲ့ နှလုံးသားကို
စက္ကူပင်တွေ စိုက်ပျိုးနေတဲ့ ကျွန်းကလေးရှိတယ် နိုရာ ....


အဲဒီ့မှာ
မိုးနတ်လဲ မရှိတော့ဘူး
ပုံပြောကောင်းတဲ့ ပန်းချီကားတွေလဲ မရှိတော့ဘူး
အစိမ်းရောင် ဗိသုကာ အနုပညာတွေလဲ မရှိတော့ဘူး


လက်ချောင်းတွေကို အတင်းလိမ်ချိုးထားတဲ့
မျက်နှာ နုနုပေါ်က အနီရောင်အပြုံးတခုရဲ့
စာတိုက်ပုံးထဲကို
လက်သူကြွယ် ခါးပတ်ကလေးထည့်ပေးလိုက်တယ် နိုရာ ....


အရေပျော် ကျောက်ခဲကလေးတစ်လုံးနဲ့
အနက်ရောင် ဧပရယ်မိုးပျံပူဖေါင်းကလေးကို
အဲဒီနေ့က မိုးပေါ်မှာ ငါတွေ့လိုက်တယ် နိုရာ ....


ဒါ အချစ်ပေါ့ နိုရာ ...
ပေါ့နေတဲ့အချစ်ပေါ့ နိုရာ ....
ဒါ အချစ်ပေါ့ နိုရာ .....
ပေါ့နေတဲ့အချစ်ပေါ့ နိုရာ ....
ဒါ အချစ်ပေါ့ နိုရာ ....
ပေါ့နေတဲ့အချစ်ပေါ့ နိုရာ ...

nelay

Credit to original artist

ကြယ်ကြွေအိပ်မက်ရဲ့ အရောင်ပြောင်း သတို့သမီး

andrej troha

အနောက် ရေတွေက အဝေးကိုစီးကြ

အရှေ့ လေတွေက အနီးကိုတိုက်ကြ
အစီအစဉ် မဆွဲခင် လက်ဖျံသွေးကြောပေါ်က ငှက်ဟာ
အညိုရောင် ဆံနွယ်တွေအောက်က
တောအုပ်ထဲမှာ သွေးဆာနေရတယ်


ကြောက်လန့်ခြင်းရဲ့ မဟူရာ ဓါးသွားပေါ်က
ငှက်မကလေးရေ ………
ခွဲခွာခြင်းရဲ့ ဝတ်ရုံတော်မှာ အနီရောင်ကျိန်စာ တစ်ပိုင်းက
လွှင့်ကျလာတဲ့ မျက်ရည်တိုင်းကို ဖန်ပုလင်းထဲ ပြုစုပျိုးထားတယ်


ယားယံခြင်းရဲ့ အတတ်ပညာဟာ
အလွမ်းလို့ခေါ်တဲ့ အိမ်ရှေ့ခန်းက
မသေဆုံးတဲ့ မင်းရဲ့ အသံအပိုင်းအစတွေပါပဲ


ပန်း အက်ကြောင်းကို တူးဖေါ်မိတဲ့
အဆိပ်သင့် ဝိဉာဉ်အတွက်တော့
အင်္ဂါမစုံတဲ့ ဒုက္ခိတသက်တန့် ရှု့ခင်းကြီးပဲပေါ့ …


အိမ်ဆိုတဲ့ ရပ်ဝန်းမှာ ပြိုကျမိတဲ့
ငါ့လက်မောင်းထဲက မြစ်တစ်စင်းဟာ
ငါးတွေကိုသယ်လာတဲ့ အသူရာ ကျောရိုးကြီးဖြစ်တယ်


မျက်တောင်ခတ်တိုင်း ကစားဖူးတဲ့
သူရူးအလင်္ကာ တဖျပ်ဖျပ်ကို
အမှောင်စာကြည့်စားပွဲပေါ်မှာ ဖယောင်းစက်ချရက်တယ်နော်


အဖြေက အမေးကို ပြန်သတ်လိုက်တဲ့ ဒါး
အတိတ်ကိုကျဲပက်လိုက်တဲ့ မျှားတွေက
အကြောင်းမကြားပဲ ငါ့ကိုလာစိုက်ဖူးတယ်


ကဲ
ပန်းကို ကိုးကွယ်သူ လူရွှင်တော်က
သူ့ပြက်လုံးအကြွေတွေကို လိုက်ကောက်ရင်း
သစ်ရွက်အခြောက်တွေနဲ့ သေဆုံးရတော့မယ်


မြက်ပျိုတို့ရေ …
ငါ့ကိုမကြည့်ကြပါနဲ့ တရားလောင်ထားတဲ့အနာမှာ
ဖြေစရာ မရှိတဲ့ ကံတရားကိုကြိုးဆွဲချ
ငါ ခု ရပ်နေတဲ့ ကမ္ဘာအိုကြီး ပြိုလဲကျသွားတယ်


သက်ရှိထင်ရှားရှိစဉ်က ရင်ခုန်သံအစစ်တွေပါ
အခုအမှ အတုဖြစ်သွားတဲ့
မဟာမြိုင်က မြရာပင်အိုကြီးအောက်မှာ
ဆေးရုံမတင်လိုက်တဲ့ ဝိဉာဉ်ကောင်
မိုးမသောက်ခင် လှဲကျင်းခံလိုက်ရတယ်


သိပ်ကြောက်နေလား ငှက်ကလေးရေ …….
ပျော်ရွှင်ခြင်းဆိုတာ နတ်ဘုရားလည်တိုင်က
သွေးရောင်သန်းနေတဲ့ ပိုးမွှားကလေးပါပဲ


အညတရ ပိုးကောင်နီ ရဲ့
လက်တွေ့မဆန်းလွန်းတဲ့ အိပ်မက်ကို
ပညာတတ်လူကြီးလူကောင်းတွေရဲ့
ရွှေရောင်ပကာသနလက်ဆောင်တွေကြား
ငါလက်ဖွဲ့ခဲ့ပါရစေ ……


ငါ့အမည်နာမကို မီးရှို့လိုက်တော့ ဘဲကလေးရေ
ဘဝဆက်တိုင်း မီးရှို့လိုက်တော့
သံသရာဆက်တိုင်း မီးရှို့လိုက်တော့


သစ်ရိပ်ပင်ကို နောက်ပစ်လှဲချလိုက်ယုံ
ငါတို့တွေ ဒါးဆွဲနှုတ်လို့
သွေးတွေ ခမ်းလိုက်ကြမယ်


ဘာမဟုတ်တဲ့ အနီရောင်လိပ်ပြာတစ်ကောင်ရဲ့
ဝလုံး ဥတွေကြား
ကြယ်ကြွေသတို့သမီးရဲ့ လက်ညိုးကလေးနဲ့
ကမ္ဘာခြား … ခြား ….ခြား….ခဲ့ပါပြီ …. ။

nelay

ivan stan

မီတာမော်ဖိုးစ် (metamorphose)

အမဲ အဖြူ အများ အနဲ

ဖြူမဲ မဲဖြူ နဲများ များနဲ

ဈေးမများ ပုဒ်မပါးပါး

မြက်တောဝေယံ ရေဝပ်ကျင်း

အပြေးများ တုန်တုန်ခါ

ဖမ်းမရ ပိတုန်း စက္ကန့်များ

ခုန်ချ

ခုန်ချ

ခုန်ချ

ထိုင်မရ ညနေဆည်းဆာ

ကမ်းနဖူး မိုးလှ မာယာဖွဖွ

များများနဲနဲ ဖြူဖြူမဲမဲ

ဟင်းလင်းပြင် အရေခြုံလမ်း

ငါးပွင့်မြောက် ဂျိုကာကြမ်းကြမ်း

ပွင့်ဖူး

ပွင့်ဖူး

ပွင့်ဖူး

ပင့်ကူ အိမ် ပင့်ကူ

ပုရွတ်ဆိတ် ကောင်းကင်တမန်

စာမလာသတင်းမကြား

လက်သည်းခွံ အတွင်းသား ကျီးရိပ်ဝါဝါ

ဆုံးမစကား ဒိတ်လွန်သွား သွားလွန်း ဒိတ်

လက်အုပ်ချီ အဆိပ်ခပ်ကြွားကြွား

သုည

သုည

သုည

အနံ့များ များများနံ အနံ့များများ

အိပ်မက် ဖြူဖြူမဲမဲ အိပ်မက်

စနေနေ့ ပုရွတ်ဆိတ်တက် ကော်ဖီအေးစက်စက်

ပြက္ခဒိန် မီတာမော်ဖိုးစ် ရွက်ကြွေရွက်

မျက်ဝန်း အထက် မျက်ခွံလျှော့ကျ

မိနစ်များစွာ

နာရီများစွာ

နှစ်များစွာ

စက္ကန့်များစွာ

ချိုမြိန်သော

ပြောင်းလဲခြင်းများစွာ

သွေးရိပ်နီ

(nelay)

ivan stan

အပြောအဆိုများ ဆိုင်းဘုတ်

ငါပဲ ငရမကန်းဖြစ်လိုက် အံ့ကျော်ဖြစ်လိုက် ယုန်ဆိုးဖြစ်လိုက်နဲ့
ထမင်းဆီဆမ်းရွှေလင်ဗန်းလည်းဒေါသတကြီးထထရီတယ်
ဟားဟားဟား လို့တော့မမြည်ဘူး


သူ့ဟာသူနေတဲ့လောကကြီး
အထင်သေးမှာစိုးလို့တဲ့
အားလုံးရှင်းပစ်လိုက်မယ်ဆိုပြန်တော့လည်း


နေဖို့ထိုင်ဖို့ ဂွ ကျပြန်ရော
လူပီသလာလေ အသက်ရှုဖို့ဝန်လေးလာလေပဲ

လေသဘာဝကို ရင်ထဲရှိုက်တတ်လာတော့
ဝိဉာဉ်က အနားမကပ်တော့ဘူးပေါ့


ဟာသပဲနော်
တစ်ကိုယ်တော်မှောက်မှားကြတာတဲ့
မန်မိုရီတွေတစ်ဆောင်းပြီးတစ်ဆောင်းသစ်ကုန်ပြီ

မနေ့ကဖုံးဆက်တဲ့အချိန်မှာ
နင့်အသံက လေလှိုင်းထဲ ပါမလာဘူး


အရိုင်းဆန်လိုက်ပုံများ
လူကြီးမင်းဆိုတဲ့ ငနာကြီးက ထထအော်တယ်


ဟားဟားဟား


သစ်ပင်ကို ဓါတ်ကြိုးသွယ်ပြီ
ငါတို့သံယောဇဉ်တွေ လှိုင်းလတ်မီတာ
ဘယ်လောက် ဘယ်လောက်နဲ့ ဝေးးး ခဲ့ ....


ငါဖုန်းမဆက်ရဲဘူး ...
အသံလှိုင်းကလေးပျော်နေရင် ...
ဖုန်းကြိုးတွေတုန်ရီငိုရှမှာစိုးလို့


မတူညီတဲ့ညီမျှခြင်းက အဆင့်တွေ တစ်ဆင့်ပြီး တစ်ဆင့်တက်
ဒီလိုနဲ့လှလှပပကြီးလမ်းခွဲကြလေသတည်းပေါ့


တစ်ကယ်တော့ အသုံးမကျဘူးဆိုတာ
ကန့်လန့်ဖြတ်ဆွဲချလိုက်တဲ့ ဖြတ်မျဉ်းနှစ်ကြောင်းလား


ဖယောင်းစက်တောင် အချမခံဘူး
အရေပြားတွေကအစ အမြစ်တွယ်ထားလို့


လမ်းဆုံလမ်းဂွမှာ အလင်းပြောက်အောင်
မုန်တိုင်းတွေနဲ့ ဝင်ဝင်ဆောင့်တယ်


ရင်ဘတ်ကိုဖြေဖြေပျိုးဆက်ပါ
ခံစားချက်ဆိုတာ ရခဲတဲ့ အနာ စုဗူးလေး


ဒီဝါကျတစ်ကြောင်းကိုပဲဒုက္ခနဲ့လွယ်ပြီး
အဓိပ္ပာယ်ရှိရှိမွေးဖွားကြမယ်


ဘာမှလည်းမတွေးနဲ့ဘာမှလည်းမစဉ်းစားနဲ့
တစ်ခါတစ်ခါ
ပစ်မှတ်ဆိုတာလားရာနဲ့
ဆန့်ကျင်ဘက်သွားတတ်တယ်


ငါ့ကိုယ့်ငါထွေးပိုက် ငါငေးနေလိုက်တယ်
ငါထွက်သွားတဲ့ ရည်ရွယ်ရာ
ငါ့မျက်နှာမူရာမှာ ငါ့ကျောတွေ သေး သေး ... သေး .. သေ .. ။
တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ငါတို့နှစ်ယောက်လည်း ဝေး.....ဝေး ....ဝေး........ဝေ ။


အပျော်တစ်ခြမ်း စိတ်ညစ်မှုတစ်ဝက်က
ငါ့ကိုယ်ပေါ် တစ်က္ကန့်ခြားတစ်ကြိမ်ပြုတ်ကျ


လက်သီးကို ကျစ်နိုင်သထက်ကျစ်ကျစ်လေးစုပြီး
ရှေးဟောင်းနှောင်းဖြစ်အကြောင်း
သတိပေးဆိုင်ဘုတ် ထောင်မယ်**
လေသံမထွက်ပဲ မိုးဘယ်နှစ်ခါလင်းခဲ့ရ ... ။

အမည်မဲ့ , nelay

စိတ်ကူးတည့်ရာ အမှန်တရား

ခုံပေါ်မှာ မှောက်နေတဲ့နာရီတလုံးက

သူ့အသက်ကိုသူပင်ပင်ပန်းပန်းရှုထုတ်

အချိန်ကာလကိုထမ်းထားရတဲ့ ခုံက

ခြေလေးဖက်ကိုတုန်ရီအောင်တင်းတင်းရပ်

မျက်နှာကျက်ဆိုတာဘယ်တုန်းကမှအကာအရံမရှိ

မင်းတို့တိတ်တိတ်နေစမ်းပါကြယ်တို့ရယ်

ငါ့ဘဲလေး အိပ်မောကျနေတယ် ....

အိမ်ကြီးရဲ့ကြမ်းပြင်ဟာစိတ်ရှုပ်လာတယ်

လေးချောင်းထောက်ဖိစီးမှုတွေမွန်းကြပ်

လေဟာနယ်ထဲမှာမြေကမ္ဘာကျယ်သလောက်

အတ္တဟာဝင်ဆန့်နိုင်လွန်းတဲ့ပေါ့ပေါ့ပါးပါး

မြတ်နိုးမှုတို့ရယ် .. စမ်းရေကိုခပ်သောက်ပေမဲ့

ချစ်သူကို အရင်တိုက်မိတာ အမောပြေစေဖို့ပါ ..

အခုတော့လဲ ကိုယ်ခံအားမကောင်းတဲ့ငါတို့မြို့လေး

ပိုးဝင်မှာစိုးလို့ မျက်နှာဖုံးတွေစိတ်ပါလက်ပါစွတ်နေရတယ်

လက်ငါးချောင်းတော့ ခုံပေါ်မှာပြတ်လျှက်သေ

နာရီတလုံးပိသွားတဲ့ ခေတ်လွန်လက်ချောင်းတွေ ..

ငါတခါပြောဖူးပါတယ် ...

အရောင်စိုးဖို့ကြိုးစားနေတဲ့ နတ်ဆိုးတွေ

ဟောဟိုအနောက်တောင်မှာ ခြေသံလုံအောင်မလျှောက်တတ်ဘူးလို့

နံရံမှာကိုယ့်ဓါတ်ပုံကိုယ်ချိတ်ယုံနဲ့ကြည်ညိုမယ်ဆို

နံရံဟိုဖက်မှာတော့စံသတ်မှတ်ချက်မရှိလောက်ဘူး ...

မှောင်ရီပျိုးဖျဖျမှာ ...

မြွေမျိုခံလိုက်ရတဲ့ဖားတကောင်အဖို့

သူအသက်ရှင်ခဲ့တာ မိုးခေါ်ယုံသက်သက်လား ...

စမ်းရေထဲမှာ အဆိပ်ပါမှတော့

ငါပွေ့ဖက်ပြီးမငိုတော့ပါဘူး

ငါလက်ခုပ်ထဲရေကိုဆယ် ...

ငါသောက်လိုက်ပါတော့မယ် .... ။

nelay

တစ်ခုတည်းသော အကြောင်းပြချက်

ဟင်နရီ … နာရီတွေမြည်နေသေးတယ်
ငါ့ကိုတရားချနေတာလား
လက်ညှိုးကလေးကို နမ်းခွင့်ပြုပါ
သွေးကြောတွေ အစိမ်းရောင်သန်းနေတုန်းပါပဲ …


အဆိပ်ခွက်ထဲမှာ အနာဂတ်တွေရှိတယ်
ငါ့ကိုမော့သောက်လိုက်စမ်းပါ
ဟင်နရီ … နင်မမြင်ဖူးတဲ့လူတစ်ယောက်
သဲကြိုးအနီရောင်ကလေးစီးလို့ လျှောက်လာတယ် …


ဦးခေါင်းထဲက လှောင်အိမ်တွေလင်းနေသေးတယ်
ငါ့ကိုခြစ်လိုက်စမ်းပါ … ဟင်နရီ
အဲ့ဒီ့ အမှားနှစ်ကြောင်းအလည်မှာ
စိုက်ပျိုးခဲ့တဲ့ သစ်ပင် ... အဆိပ်ပင်တဲ့


ဟင်နရီ … သစ်အိုပင်အသက်ရှုသံကြားလား
အစီအစဉ်တခုခုကြောင့်လေ
ကိုယ့်လိပ်ပြာကိုယ်မပိုင်သော သံစဉ်တခုက
အနှေးပြကွက်နဲ့ကြွေကြဖူးတယ် …


နှလုံးသားကိုထိုးတဲ့ ဓါးတစ်လက်ပါပဲ
ဟင်နရီ … ဖုန်းခေါ်သံကြားမှာ
တခြားရွေးချယ်မှုတွေ အများကြီးရှိတယ်
ငါအချိန်မီ ရောက်နိုင်ပါ့မလား …


ဘာအစီအစဉ်လဲ …
ကြယ်တစ်ပွင့် တောက်ပခြင်းကို
လောကကြီးထဲ ထာဝရအိပ်စက်ဖို့
နောက်ဆုံး … ပွေ့ဖက်လိုက်ပါ
ဟင်နရီ … အနမ်းတွေ ပြတိုက်ထဲမှာ
အို … ကျ … ။


လူတွေကိုမလေးစားတော့ဘူး
ဟင်နရီ … အနုပညာနဲ့ဂီတကို
နာရီသံအစားထိုးထုတ်လဲ
ကိုယ်ပိုင် ဥပဒေသတခုနဲ့
ကြီးမြတ်ခြင်းတွေနီမြန်းနေပြီပေါ့


ဟင်နရီ … အချိန်မရှိတော့ဘူး
ငါ့ကိုအကြောက်တရားတွေဟောစမ်းပါ
ဖြတ်မျဉ်းဆုံမှတ်အလယ်က သစ်အိုပင် …
အဖူးတွေထက် … အသီးတွေက ပုတ်လွယ်တယ် ။

nelay

အမှားဖြစ်သွားတဲ့ အမှန်တရား

ဘုရားဒကာနားနေတော့ တရားသံပေါက် နေ
လူရမ်းကားနားနေတော့ လူကားသံပေါက် နေ
သစ်ပင်နားနေတော့ အောက်ဆီဂျင်သံပေါက် နေ
လူတွေနားနေတော့ ကာဗွန်သံပေါက် နေ


ခင်ဗျားကိုယ်နား ခင်ဗျားနေတော့ ဘာသံပေါက်နေခဲ့လဲ
ချွေးစော်နံတယ်။ လျှာစော်နံတယ်။ မှန်မကြည့်ဘူးလား
ခင်ဗျားစိတ်နဲ့ခင်ဗျား ရေဖြစ်လိုက် လေဖြစ်လိုက်


တိုက်စားလို့ဝသွားပြီလား ငါ့ကမ်းတွေပြိုပေးထားမယ်
အမှိုက်တွေလဲပစ်ပါ မျက်နှာတွေလဲသစ်ပါ


...............------- သေ -------..................
....-----------------.......-----------------.....
(ဘ)............................................(ဝ)
--------------------------------------------
လျှာတွေဘယ်ဖက်ပါနေလဲ။လျှာမထွက်ဘူး။
--------------------------------------------
(အေး) ………………………………… (ငြိမ်း)
....---------------…….---------------…….
…………..------- (စိတ်) -------……………


ဂိုဏ်းခွဲထားတဲ့ ခင်ဗျားတို့တရားထဲကထွက်
ငါ့တရားငါပိုက်ပြီ ဟင်လင်းပြင်မှာအောက်ခြေလွတ်


ဟိုးရှေးရှေးတုန်းက
ငါက သူတော်ကောင်းကြီး
ပုံပြင်ထဲကထွက်လာတော့
ခင်ဗျားက သူတော်ကောင်းကြီး
ငါ့ကို ရေစက်ချအမျှဝေ


နောက်ဝေလာမဲ့ အပွင့်တွေကို
လေဘာသာနဲ့ ခင်ဗျားကပြော


ငါပဲ ငရမကန်းဖြစ်လိုက်
အံ့ကျော်ဖြစ်လိုက်
ယုန်ဆိုးဖြစ်လိုက်


မုသားဝါဒလှလှကို အဖုံးချုပ်ပြီး
ပုံပြောကောင်းတဲ့ ခင်ဗျားကြီးက
ကိုယ်ချင်းစာဖို့လဲ နောက်ဖုံးမှာ
လက်ရေးတိုရေးတတ်သေးတယ်


ငါ့အတောင်တွေရုန်းထနေပြီ
မျက်နှာကျက်ကနှိမ့်လွန်းတယ်


ဖြူရာကနေ မဲ
မဲရာကနေ ဖြူ
ငါက တစ်ခါသုံးစက္ကူဆိုရင်
ခင်ဗျားက အိမ်သာသုံးစက္ကူ


ကံတရားဆိုတာ
ခင်ဗျားပြောသလိုမဟုတ်ဘူး
ဒီကောင်က လက်တွန်းလှဲပေါ်ထိုင်နေတာ
ငါတွန်းမှရွေ့မဲ့ကောင်


ခင်းဗျားနောင်တရလို့မော့ကြည့်တော့
အဆိပ်ပင်က ဒါးတွေပွင့်နေပြီ


အကောင်းဆုံးအကြံတခုပေးရရင်
ပုတီးကိုလည်မှာဆွဲ
နှင်းဆီကိုသရော်ကင်မွန်းနဲ့လျှော်ပြီး


။ စောင့်နေ ။
အမှားဖြစ်သွားတဲ့ အမှန်တရားတွေ
အမှန်ဖြစ်သွား အမှားတရားတွေ
ရေချိုးမလို့
။ စောင့်နေ ။

nelay