Thursday, August 18, 2011
နရီအိပ္မက္
နရီအိပ္မက္
အထီးက်န္ျခင္းရဲ႕ အရသာဟာ
ဧပရယ္လရဲ႕ ခ်ိဳျမိန္တဲ့ ညေနခင္းတခုပါပဲ ႏိုရာ ....
တန္ခူးလရဲ႕ တိမ္တိုက္ေတြထဲမွာ
ပုန္းခိုေနတဲ့ ႏွလုံးသားတစ္စုံက
ေမပယ္လင္းရဲ႕ အနားသပ္ ညီမွ်ျခင္းေပါ့ ႏိုရာ ....
စမ္းက်သံကေလးေပၚက ပန္းေတြကို ခြဲစိတ္ၾကည့္ရင္
အျမဲတမ္းရပ္တန္႕ေနတဲ့ ႏွလုံးသားကို
စကၠဴပင္ေတြ စိုက္ပ်ိဳးေနတဲ့ ကၽြန္းကေလးရွိတယ္ ႏိုရာ ....
အဲဒီ့မွာ
မိုးနတ္လဲ မရွိေတာ့ဘူး
ပုံေျပာေကာင္းတဲ့ ပန္းခ်ီကားေတြလဲ မရွိေတာ့ဘူး
အစိမ္းေရာင္ ဗိသုကာ အႏုပညာေတြလဲ မရွိေတာ့ဘူး
လက္ေခ်ာင္းေတြကို အတင္းလိမ္ခ်ိဳးထားတဲ့
မ်က္ႏွာ ႏုႏုေပၚက အနီေရာင္အျပဳံးတခုရဲ႕
စာတိုက္ပုံးထဲကို
လက္သူၾကြယ္ ခါးပတ္ကေလးထည့္ေပးလိုက္တယ္ ႏိုရာ ....
အေရေပ်ာ္ ေက်ာက္ခဲကေလးတစ္လုံးနဲ႕
အနက္ေရာင္ ဧပရယ္မိုးပ်ံပူေဖါင္းကေလးကို
အဲဒီေန႕က မိုးေပၚမွာ ငါေတြ႕လိုက္တယ္ ႏိုရာ ....
ဒါ အခ်စ္ေပါ့ ႏိုရာ ...
ေပါ့ေနတဲ့အခ်စ္ေပါ့ ႏိုရာ ....
ဒါ အခ်စ္ေပါ့ ႏိုရာ .....
ေပါ့ေနတဲ့အခ်စ္ေပါ့ ႏိုရာ ....
ဒါ အခ်စ္ေပါ့ ႏိုရာ ....
ေပါ့ေနတဲ့အခ်စ္ေပါ့ ႏိုရာ ...
nelay
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment