မင္းမ်က္ရည္ေတြကို သူတို႔က ထုတ္ၿပီးေရာင္းစား ေပ်ာ္ပါး
ေကာင္းကင္ကိုေမာ့ၾကည့္လိုက္တိုင္း
ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္
ပုဒ္ကေလးေတြ ဆူးဆူးသြားတဲ့ ဒဏ္ရာနဲ႔
ထီးေမ့က်န္ခဲ့တဲ့ ဥာဏ္ကို
လက္ေနာက္ပစ္ အေတြးအေခၚေတြ အ၀င္မခံႏိုင္ဘူး
အသိတရားကို ခြဲျခားဖို႔
ခြဲခြာျခင္း မွတ္တိုင္မွာ
ငါတို႔ေက်ာေတြရဲ႕ လက္ခလယ္တို႔ မအားမလပ္ႏိုင္
သစ္အိုပင္ၾကီးေတြ ထမ္းထမ္းထားရတဲ့
အနက္ေရာင္ေျမြၾကီးကို ေလွ်ာက္ဖို႔
ငါတို႔ေခါင္းမွာ စြတ္ထားတဲ့ ဘီးေတြခြာခ်
စိတၱဇပဲ
လန္းတယ္
မလန္းႏိုင္တဲ့ သံေတြကို ပန္းပစ္
၀ါးစားၿပီးခါစ သြားမ်ားမို႔
ပလက္တီနမ္ေရာင္နဲ႕ ပါးေျပာင္ေနၾက
ေကာင္ေလးရဲ႕ ေရွ႕ဆုံးက ေစာက္တစ္လုံးကို
သူတို႔အာေခါင္ထဲမွာ ဠာန္းကရိုဏ္က်က်
ကိုးကြယ္ထားရတဲ့ လက္မွတ္တစ္ေစာင္
သူတို႕အတည္ျပဳျပဠာန္းထားျခင္းမ်ားကို
ေနမ၀င္ခင္ အဆိပ္ခပ္လို႕ ရယ္ေမာပ်ိဳျမစ္
အေရွ႕ျမစ္ၾကီးထဲက ဆယ္ယူသမွ်ကို အသစ္ျဖစ္ေစတယ္
အသိအမွတ္ျပဳစရာမလိုတဲ့
ဆပ္ျပာပူေဖါင္းေတြ ေဖာက္ၾကရတဲ့
အိပ္စက္ျခင္းမ်ားန႔ဲ
ေစာက္ေကာင္ေလးမ်ား လမ္းထထေလွ်ာက္ေနတယ္
nelay
No comments:
Post a Comment