ဂဂျိုဂဂျောင်ရောက်တဲ့နေ့က
လောကကြီးကိုစိတ်ကုန်တဲ့
ဟင်းတွေသိုးကုန်တယ်
ပုရွတ်ဆိတ်တကောင်တောင်
မျက်နှာပေါ်ကဖြတ်ပြေးသွား ချိန်
ကျွန်တော်မျက်နှာသစ်ဖို့လဲ
မေ့လျှော့ခဲ့တယ်
မင်္ဂလာပါ သေမင်း
နောက်လဆို
သိကြားမင်း Death Note ကိုင်ပြီး
ဆင်းလာလိမ့်မယ်
အချင်း ဥတုမှာ
ဘယ် သန္ဓေယုတ်မှ
လူဖြစ်ခွင့်မပေးနိုင်ဘူး
ခပ်တည်တည်နဲ့
မချွတ်ခဲ့မိတဲ့
နှလုံးသားကို
ဒီလူဂုဏ်တန်တွေကြားမှာ
ဝှက်ပြီးမသောက်ရဲဘူး
ငါကိုက ကံဆိုးပါတယ်
ကံ ကိုယ်တိုင်က
ကျွန်တော့်ကို တိုးတိုးပြောသွားတယ်
ငါ ဂျမ်းတုံး မဟုတ်ဘူး
ရှေ့ဆက်ကြမဲ့ခရီးမှာ
လေတွေ အပြည့်တင်လာမယ်
နောက်ပြီ
လေတွေ အပြည့်တင်လာမယ်
မမေးခင်ထဲက အရင်ဖြေကြမဲ့
ပန်းတိုင်ကို
ကျွန်တော့်ကျောမှာအရေပြားနဲ
အပြီးတွဲခြည်ထားတယ်လေ့
နောက်ပြီး
ကျွန်တော့်အတွက် တော့
လောကကြီးက
ကရုဏာကြေးအဖြစ်
သူမလေးကို
ခဏနတဖြုတ်
ချုပ်ပေးခဲ့တယ်
ဒီ
နှလုံးသားရဲ့
ဗဟို
တည့်တည့်မှာ . . . ။
nelay
No comments:
Post a Comment