အလင္း၀ွက္စကား အေမွာင္တံခါး
ငါ့ညေတြကို ေနာက္ျပန္မ်က္ႏွာနဲ႕
ေလွ်ာက္လာခဲ့တဲ့ အခန္းတံခါးမွာ
မီးေတာက္ေတြ အဆင္သင့္ေစာင့္ၾကိဳ
ငါ့ကုိယ္ငါထြန္းၿပီး လင္း
ေနာက္ဆုံးစ်ာပနအုိမွာ လက္ပိုက္ၾကည့္ေနသူေတြ
ခ်င္းခ်င္းနီသြားတယ္။
ငါ့မ်က္လုံးက အေမွာင္ထုကိုစိန္ေခၚ
အေရျပားေတြ ေပ်ာ္က် တစ္ခန္းလုံးဆြံ႕အ
လွေနပါတယ္။
ၾကည့္စမ္းပါ ၾကည့္စမ္းပါ ၾကည့္ၾကစမ္းပါ
သံစဥ္မကုန္ေသးဘူး အရူးေတြကေနၿပီ
အရိပ္ေတြမလွဘူး
အနက္ေရာင္ကိုခၽြတ္ၿပီး
အရိပ္ေတြက အရူးကိုမ်ိဳခ် ...
လႈိင္းခတ္သံက
အပြင့္အိုကိုသတ္လိုက္ၾကတယ္
ငါေလ ….
ရႈိက္ၾကီးတငင္ ငိုခ်လိုက္တာ
ငါ့မ်က္ရည္ေတြ ငါ့ကိုယ္ေပၚမွာ ေအးခဲ
ငါ့မီးေတာက္က ငါ့ကိုအလင္းျမဆုံးျမင္ရ
တစ္ခန္းလုံး အိုက်သြားၿပီ
အလြမ္း ေက်ာရိုးေပၚက ေရစီးသံဟာ
ခေရအေၾကြေတြကို ငါ့အလင္းနဲ႕ ေ၀းရာ ပုိ႕ …..
အေမွာင္ထုထဲက
ရနံ႕တခ်ိဳ႕ ငါရလိုက္တယ္
ငါ့အခန္းထဲကို ေခ်ာင္းၾကည့္ေနတဲ့
ေသာ့ေပါက္ကေလး
မင္းသိလား ဂီတသံဟာ ၿပီးဆုံးသြားၿပီ
ငါ့အလင္းနဲ႕ငါ့နားထဲမွာ ဂီတသံဟာ
ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ စြဲက်န္ေနတယ္ ...
ရုပ္ေသးေရ …
ငါ လက္ညိွဳးကေလးမေကြးခဲ့ပါဘူး
င့ါႏွုလုံးသားထဲက
ၾကယ္စုဗူးကေလး က်ကြဲသြားတာ
အေမွာင္ေတြက ေလွာင္ရီတယ္ …
ဟား … ဟား … ဟား
ငါျပဳံးေနလိုက္တယ္
တစ္ေလာကလုံး ေမွာင္သြားရင္ေတာင္
ငါ့အလင္းကို သူတို႕ မျငိမ္းႏိုင္
ငါ့အလင္း၀ွက္ ဥယ်ာဥ္ထဲမွာ
အေမွာင္ေလွာင္ခန္းေတြရွိတယ္
ငါ့တံခါးေတြ ငါမဖြင့္ခဲ့
အနက္ေရာင္ နတ္ဘုရား
စိတၱဇ စိတ္ကူးေတြသို၀ွက္ထားတဲ့တံခါး
ငါ့အလင္းေတြ ၀င္ထြက္သြားလာလို႕မရဘူး
လူေတြရဲ႕ လွ်ိဳ႕၀ွက္ဥယ်ာဥ္ထဲ
အေမွာင္တံခါးျခပ္ေတြ
ေကာင္းကင္နဲ႕ ေရျပင္ၾကား
အိမ္မျပန္ခ်င္တဲ့ငွက္ကို ပိတ္မိသြားၾကတယ္။
nelay
No comments:
Post a Comment