မြက်ခင်းကျယ်ကြီးပေါ်လှဲ အိပ်ယုံနဲ့ ကောင်းကင်ကြီးကိုကြည့်လို့ရရင်
ငါတော့အပြီးအပိုင် မြက်ခင်းပဲဖြစ်ချင်တော့တယ် ......
လောကသစ္စာ ကျမ်းသစ္စာ အရာရာနဲ့ ငါ့ကိုချုပ်လုပ်ချင်တယ်ပေါ့
ဇကောရဲ့အစွန်းတဖက်မှာ ငါလိမ့်ပေမဲ့ အတ္တနဲ့အပြီးအပိုင်မံထားတယ်
ဟန်ဆောင်ခြင်းအတတ်ကို ငါတတ်ပေမဲ့ ငါ့မျက်နှာမှာအဖုံးမပါဘူး
ရိုးအီစရာ ဖြစ်စဉ်ကြီးကိုနေ့တိုင်ပြုလုပ်နေကြတာ ဘာလို့ရီပြနေရတာလဲ
တိုက်ပေါ်ကခုန်ချသွားတဲ့ ငါ့ချစ်သူအတွက် ငါဝမ်းနည်းရမှာလား
အလကားပါ သေနတ်နဲ့ နထင်ကိုတေ့ပြီးမှ သေနတ်မပစ်တတ်တဲ့ ကောင်လေ
စိတ်ရှုးပေါက်တဲ့ စကားတွေဆိုတာ အမှန်တရားကဆင်းသက်လာတာ သူတို့သိပုံမရဘူး
ရေတစ်ဘူးတော့ကုန်အောင်သောက်နိုင်မယ်ထင်ပါတယ်။
ငါ့ကိုယ်ငါမြက်ခင်းဖြစ်ဖို့ကြိုးစားတာ ဒါပါနဲ့ဆို ၉နှစ် ...
ဘဝဖြစ်တည်မှုရဲ့ အကြောင်းတွေငါ့ကိုကောင်းကောင်းထောင်းခြေပြီပြီ
မလွမ်းလောက်တော့တဲ့ သန္ဓေအကြောင်းကို ငါ့ပါးစပ်မှာပေါင်းပြီးမပြောပါရစေနဲ့တော့
တသက်လုံးလိုချင်လို့မဆုံးနိုင်တဲ့ အတ္တတွေဘယ်တော့မှကွာကျနိုင်မှာတဲ့လဲ
မြေမြုပ်ဖို့ ပေါက်တူးတလက်ကို အရင်တူးရှာရအုံးမယ် .....
ပိုးစုန်းကြူးလောက်မှ လင်းအားမရှိတော့တဲ့ ဘဝကို အပြီးသတ်လိုက်ဖို့
နံနက်ခင်းလှောင်ရီသံတွေကို ကြောက်နေရတုန်းပဲ ...။
နောက်ဆုံး ... ဖိနပ်ကိုဖွဖွချွတ် ဘောင်ဘီးကိုတိုတိုခေါက်ပြီး တလှမ်းချင်းငါဆင်းသွားလိုက်တယ်
အင်းယားရဲ့ခြေရင်းဆိုတာ ဒါပဲလား ဘာမှသိပ်ထူးထူးဆန်းဆန်းကြီးတော့မဟုတ်ပါဘူးလေ ....
သိပ်လှတယ်ဆိုတဲ့ အင်းယားအပေါ်ပိုင်းတွေလဲ ပါးစပ်ဆော့ပြီး လှနေကြတာနေမှာ ....
စပယ်ယာတယောက်ပြောသလိုပေါ့ ဘဝဆိုတာ ရှင်သန်ခြင်းလမ်းမများတဲ့
ငါကတော့ လမ်းမလျှောက်နိုင်တဲ့သူဆိုတော့ ဘဝကိုမရှင်သန်ချင်ဘူး
အဆုံးသတ်ကိုကြိုသိရက်နဲ့ ပြောနေကြတာ အကျိုးရှိဖို့အတွက်လား ဘယ်သူ့အတွက်လဲ
ကိုယ့်အတွက်ကိုယ်လုပ်နေကြတာပဲလေ .... ဒါဆိုဘာလို့ အဆုံးသတ်မှာကြောက်နေတာလဲ
အားလုံးနီးပါးက ကိုယ်ဖက်ကိုယ်ရပ်ပြီး စာအုပ်ဖတ်နေကြတာပဲ
လောကကြီးကိုတခုခုပေးဆပ်ဖို့တဲ့လား ... လောကကြီးက ဘာတခုမှမလိုချင်တာ မသိကြဘူး ...
လောကကြီးကဘာကိုမှမလိုတော့ဘူး ... ။
ဒါနဲ့များ နောက်ဘဝကူးကောင်းအောင် ဆုတွေတောင်းနေကြသေးတယ်
နောက်တကြိမ်လူပြန်ဖြစ်မှာမရှက်ဘူးလား ... မသေချာမှုတွေကို စွဲပြီးသေနေကြရတာပဲလေ . . .
ငါတို့မျှော်လင့်တာ ဒီလို ရှင်သန်ခြင်းတွေလား .....
ဟန်ဆောင်ကောင်းတဲ့လူ့လောကကြီးရေ ....
နင့်အိမ်ရှေ့ကမြက်ခင်းစိမ်းစိမ်းပေါ်မှာ ငါချီးစိမ်းစိမ်းတွေတအားပန်းနေပြီးလေ ....
ငါဟာအစွမ်းကုန်အော်ငိုနေတယ်ဆိုတာ နင်မသိဟန်ဆောင်နေနိုင်လိုက်တာ ......
ဘလိုင်းဂျန်နရေးရှင်း ရဲ့အမှုံအမွှားလေးထဲမှာလဲ ငါကိုယ်တိုင်ပါဝင်ခဲ့တယ်ဆိုတာ
ဂဏာန်းကြီးတွေရှေ့က သုညကြီးကြီးခေါင်းဆောင်မှုတွေ လစ်လျှူရှုထားရက်နိုင်လိုက်တာ ....
ငါဟာအစွမ်းကုန်ရွံ့စရာကောင်းနေပြီး မဟုတ်လား .....
လူတွေဟာသေဖို့ဘာလို့ဟန်ဆောင်နေကြရတာလဲ စောစောသေတာနဲ့ နောက်ကျသေတာပဲကွာတယ် ...
မြက်ခင်းဖြစ်ချင်တဲ့ ဆန္ဒတွေ ငါ့တကိုယ်လုံးကုတ်ဖဲ့တက်လာလိုက်တာ လုံးလုံးကိုနီရဲနေတာငါတွေ့တယ်
ငါဖြစ်ချင်တဲ့ မြက်ခင်းတွေငါ့အပေါ် ရဲတင်းစွာဖုန်းအုပ်လိုက်တာလေ ....
ရေခဲရိုက်ပြီးသာ ညီညူးမှုတွေနဲ့ ငါ့ကိုငါပြည့်ကြပ်အောင် အလုံပိတ်လိုက်ကြတာ
ဟန်ဆောင်ယုံကြည်မှုတွေက ငါ့နံရံနဲ့ကပ်လျှက်မှာ နေ သာနေလိုက်တာ ... ငါကိုမသိတဲ့အတိုင်းပဲ ...
တစ်ရွက်ကြွေပြီးရင်တော့ နောက်ရွက်သစ်တွေဆက်တိုက်ထွက်လာအုံးမှာပါပဲ
ခြေရာတခုရဲ့ အဆုံးဟာ ခြေရာတခုရဲ့အစပါပဲ .... နောက်နေ့တခုရဲ့ နံနက်ခင်းတွေဟာ မနေ့ကလိုပါပဲ .... ။
ဒါပေမဲ့ အတိတ်ရဲ့ကြွေအံကိုတော့ ဒီနေ့ပြန်ခေါက်ချင်လို့ဘယ်ရတော့မလဲ .... သေခြင်းတရားက Ctrl + Z ပြန်လုပ်လို့မရဘူးလေ .... ။
ဘုရားသခင်ကတရားမျှတလား
ကိုယ်ကျင့်အဘိဓမ္မာ ကရောလူတွေတကယ်လိုက်နာနိုင်လို့လား
ကံဆိုတာကရော အလေးချိန်ညီရဲ့လား
မေတ္တာတရားဆိုတာကရော ဘယ်လောက်ထိစိတ်ချမ်းမြေ့မှုပေးသလဲ
လူ့ဘဝဆိုတာ အဖြူအမဲတွေနဲ့ဖွဲ့စည်းထားတာလား
ဘာသာတရားရဲ့အဆုံးသတ်ကရော အေးငြိမ်းစွာ သေတတ်ဖို့လား
နင်ဒို့ကို ငါဟန်ဆောင်ခေါင်းငြိမ့်ပြမနေချင်တော့ဘူး လူတွေဘာကြောင့်အသက်ရှင်ချင်သလဲဆိုတဲ့အကြောင်းကို
နင်ဒို့မေ့ထားသလို ငါမမေ့ထားနိုင်ဘူး ....
''မနက်ဖြန်တော့ငါမသေလောက်သေးပါဘူး ဟာ''
မနက်ဖြန်တွေသေချာချာရှိနေလိမ့်မယ်လို့ နင်ဒို့ယုံကြည်သလို ငါမယုံကြည်နိုင်ဘူး ....
လောဘတွေဆက်တိုက် တိုက်ခိုက်နေသလိုမျိုး ငါဆက်မတိုက်ခိုက်ချင်တော့ဘူး
ငါအမှန်တကယ်ဖြစ်ချင်နေတာက
သံယောဇဉ်ရှိဖို့ မဟုတ်ဘူး
တရားတော်တွေမဟုတ်ဘူး
ကိုယ်ကျင့်အဘိဓမ္မာ မဟုတ်ဘူး
စည်းဇိမ် မဟုတ်ဘူး
စားသောက်စရာတွေမဟုတ်ဘူး
ဇိမ်ခံအရာအစုံအလင်နဲ့မဟုတ်ဘူး
အောင်မြင်ကျော်ကြားဖို့မဟုတ်ဘူး
ဖီးလိမ်ပြင်ဆင်ပြီး သေဖို့လဲမဟုတ်ဘူး
ဟန်ဆောင်အပြုံးတွေနဲ့ ငါ့ကိုသနားဖို့လဲမဟုတ်ဘူး
အခုချိန်မှာ .....
ငါ့ကိုယ်မှာရှိနေတဲ့ အသွေးအသားတွေ စိတ်ကူးတွေကို မြက်ခင်းထဲမြေမြုပ်လိုက်ဖို့ပဲ
ခြည်နှောင်တင်းကြပ်မှုတွေနဲ့ အသက်ဆက်မရှင်ချင်တော့လို့ပါ
ဟန်ဆောင်လိမ်ညာမနေချင်တော့လို့ပါ
ပူလောင်ခြင်းနေရောင်အောက်မှာမနေချင်တော့လို့ပါ
ငါ့မျက်ရည် ငါ့ဟန်ဆောင်မှုကိုမထိန်းချုပ်နိုင်သလို
ငါ့မြက်ခင်းဖြစ်ချင်စိတ်ကို မတားစီးနိုင်တော့လို့ပါ
ငါ့အတိတ်ကိုကြည့်ပြီး ငါကြေကွဲမနေချင်တော့လို့ပါ
ပေါက်ကွဲတော့မဲ့ အနူမြူပေါင်းအိုးကို ငါ့ကုတင်အောက်ထဲဆွဲသွင်းပြီး
နံရံမှာထွန်းထားတဲ့ ခပ်မှိုန်မှိုန် ဖယောင်းတိုင်မီးတွေအားလုံး မှိတ်ပြစ်လိုက်ဖို့ပဲ
အမှန်တကယ်လိုအပ်နေတာ .... ။
မြက်ခင်းကျယ်ကြီးပေါ်လှဲ အိပ်ယုံနဲ့ ကောင်းကင်ကြီးကိုကြည့်လို့ရရင်
ငါတော့အပြီးအပိုင် မြက်ခင်းပဲဖြစ်ချင်တော့တယ် ......
nelay
1 comment:
မက္ခင္းက်ယ္ႀကီးေပၚလွဲ အိပ္ယုံနဲ႕ ေကာင္းကင္ႀကီးကိုၾကည့္လို႕ရရင္
ငါေတာ့အၿပီးအပိုင္ ျမက္ခင္းပဲျဖစ္ခ်င္ေတာ့တယ္ ......
(I want to be the bright blue sky who looking down the green green grass) and made the grass alive by pouring down my tears (raindrops)
Post a Comment