နတ်ဆိုးတွေအရောင်ဆိုးဖို့ ကြိုးစားနေကြတယ်
မမြင်ချင်ယောင်ဆောင် ငါလိုကောင်တောင်
ပုဝါပျိုက မလှုပ်ရွဘူး . . .
ရင်ခွင်သေတွေ ပုတ်သိုးအောင် ချစ်လို့
နင်မမြင်ခင် ငါ့ကိုယ့်ငါ သင်္ဂျိုလိုက်ရတယ်
အဲ့ ကမ်းနဖူးက လရိပ်အောက်မှာ . . .
ခြေသံကိုဖွဖွ နင့်ခေါင်းတွေ တွင်တွင်ရမ်းခါ
ငါ့ကိုငါ ပြစ်မှားတော့ ငါ့စိတ်ကူးတွေ အလွန်းပျော်ကြတယ်
အကြိမ်ကြိမ် ပြောက်ဆုံးခဲ့ရတဲ့ ဟိုးအဝေး က ကြယ်ချိုချိုရယ် . . .
ရင်ခုန်သံတွေ နေဝင်သွားတော့
ပုဝါပျိုတွေ လှုပ်ရွကာ ရစ်သိုင်း
ငါ့ဘဝလှိုင်းတွေ တောင်မြောက် ပိုင်းလိုက်ကြတယ်
နွေရာသီရဲ့ မိုးရေစက်တွေအောက်မှာ . . .
စကားလုံးတွေရိုက်ခတ်ကာ ကွဲကွဲရှရှ
နင့်အော်သံကြားမှာ ညဆိုတာ လ မလိုတဲ့
စုန်းသက်သက် သတ်ကွင်း စစ်စစ်ပါပဲလေ . . .
မျက်ကွင်းတွေ အညိုစင်းအောင် အမုန်းမိသွားတဲ့ ကြယ်အို
ဇက်ကိုအပီချိုးလို့ ငါ့ပေါ် ချစ်သွားရက်တယ်
ဖိနပ်ကြိုးတွေ ခြည်ရအုံးမယ် ကမ်းပါးပျိုရယ် . . .
တိတ်ဆိတ်ခြင်းဟာ နင့်နောက်ကျောက ဒါးတလက်
ငါ့ကိုချစ်လျှက်နဲ့ နင့်ကိုယ်နင့်ထိုးစိုက်ခံခဲ့ရတယ်
အဲ့ တိတ်ဆိတ်ခြင်းဟာ ငါ့ရဲ့လူရုံစစ်စစ် . . .
နင့်ကို မမြင်ဖူးခင်ထဲက ချစ်နေခဲ့ရတော့ . . .
နတ် ဆိုတဲ့ ကောင် ကြိုးတန်လန်းနဲ့ သေနေပြီး . . .
အမုန်းမရှိတဲ့ အချစ်ရွာပျက်ကြီးထဲမှာ . . .။
nelay
No comments:
Post a Comment