မြေကြီးပေါ်ကို ကုန်းရုံးပြီးတက်လာတော့
သူတို့လက်တွေထဲမှာ အသီးတွေပါလာတယ်
သူတို့အသီးတွေဟာ သူတို့ကိုစိုက်ပျိုးတဲ့သူတွေအတွက်
ကျေးဇူးဆပ်ဖို့ လှပသပ်ရပ်ထိုက်တန်တဲ့ ဝဋ်ကြွေးတွေပါတဲ့
သူ့အဖေက နှမ်းခင်း ကိုစိုက်တယ်
သူ့အမေက နှမ်းခင်း ကိုရေလောင်းတယ်
သူ့အစ်ကိုကြီးက နှမ်းစေ့တွေအခြောက်လှမ်းတယ်
သူ့ညီမလေးကတော့ နှမ်းစေ့တွေ ပြာသတဲ့
သူ့မောင်လတ်ကတော့ နှမ်းဆီထုတ်တယ်လေ
သူ့မောင်ငယ်ကတော့ နှမ်းဖြူးပေးတယ်
သူမကတော့ နှမ်းဆီ ရောင်းတယ်လေ
ထုံးစံအတိုင်း ၄ ကြောင်းမြောက်ကို ပြန်ကောက်ရရင်
ကျေးဇူးဆပ်ဖို့ သူတို့ဝမ်းတွေ လှလှပပ ဝလင်ခဲ့တဲ့ နှမ်း
အဲ့ဒီ့ နှမ်းကို သူမက ဘယ်တော့မှ မမေ့ဘူးတဲ့
ဒါကြောင့် သူ့ကိုယ်သူတောင် တစ်ခါ တစ်ခါ နှမ်းဆီ လို့ပြောသတဲ့
သူမရောင်းခဲ့တဲ့ အရာကို သူမ ကျေးဇူးဆပ်တဲ့အနေနဲ့
သူ့ဘ၀ သူမမေ့အောင် ခေါ်ဝေါ်သတဲ့လေ
မြူတွေရှင်းလင်းတဲ့ ညနေခင်းမှာ
အဝေးက ငှက်ကလေးတွေ အိပ်တန်းတက်လို့အော်နေတဲ့အသံနဲ့အတူ
သူမရောင်းနေကြ နှမ်းဆီ ဆိုင်ကလေး သိမ်းလို့ အိမ်ပြန်လာချိန်
ကြည်နူးလှပနေတဲ့ ဖုန်တွေဝေ့နေတဲ့ လမ်းချိုးကလေးတစ်နေရာမှာ
ကျမ …….. မောင် နဲ့ ဝင်ဆောင့် (ဝါ) ဝင်တိုက်မိ ခဲ့လေရဲ့။
nelay
No comments:
Post a Comment