ေက်ာင္းမွာ မသင္ခဲ့ရတဲ့ ပုံျပင္
ျပဳတ္ေနတဲ့ ပါးစပ္ကို ျပန္တပ္ၿပီး လန္းေနတဲ့ အျမီးကို ျပန္ကုတ္ရတယ္
ဒါဟာ ေသာၾကာနံမကင္းတဲ့ လူသုံးဦးရဲ႕ ညေနခင္းပြဲေတာ္တစ္ခုပဲ
ရွင္းတာေတြကိုနားေထာင္ခ်င္လြန္းလို႔ ေဟာေျပာပြဲတကာလိုက္တက္ေနတဲ့သူက
ကဗ်ာဖတ္ဖို႔ စ လုံးေတြ ပါမလာခဲ့ဘူး ဒါဆို လက္ညွိဳးကို နားထင္ေပၚေတ့ၿပီးပစ္ထည့္
ဘာသာေရးအသုံးအႏႈန္းေတြနဲ႔ မလြတ္ကင္းေသးတဲ့ မိတ္ေဆြေတြကို မႏႈတ္ေလာက္တစ္ေပါင္း
အေခါင္းထဲေရာက္မွ ငါတို႔ေတြ႕ၾကမယ္ မ်က္ရည္နဲ႔ မ်က္ခြက္ကို ေကာ္နက္ရွင္ေကာင္းတိုင္းတင္
စာလုံးေပါင္းေတြ ျပင္ျပင္ၿပီးမွ ကေလးေတြကို သင္ရမယ္တဲ့ ေရာဂါၾကီးၾကီး ထမ္းထားၿပီးမွ
အိပ္မက္ၾကီးၾကီးေတြ ခ်ခ်ေရးေနရတယ္ လက္ေဖ်ာက္တီးလိုက္တုိင္း ေဂါင္းေထာင္လာတဲ့ နတ္မင္း
ေဟာဒီ့ တလင္းျပင္မွာ ဘယ္ လဒ မွေရမငတ္ဘူး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ဖန္ဆင္းရွင္အထင္နဲ႔
ေရမေသာက္ ရႈးမေပါက္ဘူးတဲ့ ကဲ ဘယ္ေလာက္မ်ား လဒ ေတြ အ ၾကသလဲ
ပုံရိပ္ေရာင္ေတြကိုမ်ား မႈံ၀ါး၀ါးျမင္ေနရရင္ျဖင့္ အျမင္ေတြမၾကည္လင္ပဲ ငါတို႔ေ၀းသြားၾကပါၿပီးသတဲ့
ခၽြတ္ထားတဲ့ မ်က္မွန္ကိုမွ အားမနာ ဇာတ္တူသားေတြပဲ စားေနတဲ့ စာသားေတြသူ႔ကိုယ္ေပၚမွာ ရႊဲလို႔နစ္လို႔
ငါ့ကိုယ္ငါ ကဗ်ာေရးလို႔ မရေတာ့ဘူးဆိုၿပီး ဆက္အိပ္ေနတာ ဘယ္ကလာတဲ့ ၀ိဥာဥ္မွန္းမသိတသိက
မနက္အာရုဏ္ၾကီး ရင္ဘတ္ကို ဖေနာင့္နဲ႔ ကန္ၿပီးႏႈိးတယ္ေလ ျမင္ဖူးေနတဲ့ ရာသီဥတုၾကီးကိုပဲ
ျမည္တြန္ေတာက္တီးၿပီး ျပန္ထရတယ္ ပညာရွင္ၾကီးေတြရဲ႕ နာမည္ကို ျမန္မာအသံထြက္နဲ႔
ကဗ်ာေတြထဲ ထည့္ထည့္ေရးႏိုင္မွ လူထင္ၾကီးမယ္ဆိုလဲ ငါက အိမ္သာ ဆက္တက္ေနအုံးမွာပါပဲ
လူၾကီးပီပီ ဖင္ေပါ့တယ္ မီဒီယာ အသုံးအႏႈန္းေတြထဲ အေပၚရည္စိမ္ထားတဲ့ အခ်ပ္ပိုတိုင္းပါ
ပါၿပီးရင္း ပါ ဗလာစာရြက္ေတြ အကုန္သုံးလိုက္တာေတာင္ ေရွ႕က စုိ႔ေနတဲ့ အတုံးက မဆင္းႏိုင္ဘူး
ငွက္ေပ်ာတုံးသာ ဆိုတယ္ ရင့္လို႔ေထာ္လို႔ ငါေတာ့ ဒီကမာၻၿပီးရင္ျဖင့္ လူျဖစ္ဖို႔ကို အေတာ္စဥ္းစားရအုံးမယ္
ေအာ္ ေက်းဇူးျပဳၿပီး ငါ့ေရွ႕မွာ လာလာ ဖန္ဆင္းျပမေနပါနဲ႔ေတာ့ မင့္ ႏွလုံးသားထဲက ၾကည္လင္ေအးျမျခင္းကို
ဘုရားမွာလွဴ ဆြမ္းေတာ္ကပ္ ပန္းေတြဆက္ၿပီး လူ႔ျဖစ္ျခင္းရဲ႕ အႏွစ္ကိုသာ အေမကိုဆပ္ အေဖကိုဆပ္
လူ႔မုန္းတီးေရး၀ါဒ အလြန္က ခဏခဏခတ္ေနတဲ့ အျမီးကို ဘယ္ဂီတအတြက္ စည္းခ်က္လိုက္ေနသလဲ
nelay
No comments:
Post a Comment