ဟိုး ... ေရွးေရွးတုန္းက .. ။
အနီေရာင္ နတ္သားတစ္ပါး
နတ္သက္ေၾကြတဲ့ ပံုျပင္ ၊ ေျပာျပခဲ့ဖူးတယ္ ။
သူက ကမာၻ ႔အျပင္ဘက္ဆီကေန
ေၾကြဆင္းလာတဲ့ နတ္သား ။
အနီေရာင္ နတ္သား ။
အကၤ် ီဖို႔ရို ႔ဖားရား ၊ ဂ်င္းေဘာင္းဘီ ခပ္စုတ္စုတ္ ။
ေက်ာပိုးအိတ္တစ္လံုး အျမဲလြယ္ လို႔ ။
ဒါေတြက သူ ႔ရဲ ႔ ခ်ပ္၀တ္တန္ဆာေတြ ျဖစ္တယ္ ။
ေသာက္ပြဲသဘင္ က်င္းပျပီးရင္
ကဗ်ာရြတ္တယ္ ။
မူးလာရင္ မိန္းမ မေကာင္းေၾကာင္း ေျပာတယ္ ။
အဲ့ဒီထက္ ပိုမူးသြားရင္
သူ ခ်စ္ရတဲ့ မိန္းမ ေကာင္းေၾကာင္း ေျပာတယ္ ။
သူ ႔မေကာင္းေၾကာင္း သူ ျပန္ေျပာတယ္ ။
ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေကာင္းေၾကာင္း သူ ျပန္ေျပာတယ္ ။
ေခါင္းအံုးထက္က ေသြးစက္ေတြအေၾကာင္းေျပာတယ္ ။
အ၀ါေရာင္ ပိေတာက္လမ္းေလးအေၾကာင္းေျပာ
လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထိုင္ရင္း စကားလံုးေတြ ငွဲ ႔ေသာက္တတ္တဲ့
နတ္သား က ၊ ေဆးလိပ္ေသာက္ရင္း ဒႆနေတြ
မႈတ္ထုတ္တတ္ျပန္ေရာ ။
ေက်းဇူးတရားကို ငရဲတစ္ပါးလို ေၾကာက္ရြံတတ္တဲ့
နတ္သားက ၊ ကဗ်ာေတြကို
လိုက္ျပံဳးျပတတ္ျပန္ေရာ ။
တစ္ခါတစ္ေလက် ၊ သူ ႔ ဗိမာန္ေတာ္မွာ
ရႈပ္ပြေနတတ္တဲ့ အမိႈက္ေတြအေၾကာင္း
စိတ္လိုလက္ရ ရွင္းျပတတ္တယ္ ။
ကြၽန္ေတာ္တို႔ကလည္း ခပ္ျပံဳးျပံဳးနဲ႔ပဲ
သူ ႔ အမိႈက္ေတြကို ကန္ထုတ္ပစ္တတ္တယ္ ။
ကဗ်ာဆရာ နတ္သားက ၊ ကဗ်ာဆရာ မပီသစြာပဲ
ဖက္ၾကမ္း မေသာက္တတ္ျပန္ဘူး ။
( နတ္ျပည္မွာ ဖက္ၾကမ္း မရွိလို႔ ေနမယ္ )
တစ္ဘူးသံုးရာတန္ စီးကရက္ကိုေတာ့
ခံုမင္စြာ ရိႈက္ဖြာေနတတ္တယ္ ။
တစ္ခါတစ္ခါ ကားလမ္းေဘးမွာ အရက္ထိုင္ေသာက္တယ္ ။
တစ္ခါတစ္ခါ ကတၱရာလမ္းေပၚ ပက္လက္လွန္အိပ္တယ္ ။
တစ္ခါတစ္ခါ သီခ်င္း ေအာ္ဆိုတတ္တယ္ ။
တစ္ခါတစ္ခါ အတင္း ေအာ္ငိုတတ္တယ္ ။
ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ ႔ နတ္သားက ၊ တစ္ခါတစ္ခါက်ရင္
ပန္း ပန္ ေပး တတ္ ေသး တယ္ ။
နတ္သား ေရ ။
ရင္ဘတ္ခ်င္း တူလို႔ လမ္းေတြ ေလွ်ာက္ခဲ့ၾကျပီးျပီပဲ ။
ဖိနပ္ေတြ ခြၽတ္ ။
ေခါင္းေပၚ လက္တင္ျပီး ဆက္ေလွ်ာက္ၾကမယ္ ။
( ကိုနီေလးအတြက္ အမွတ္တရ ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ )
ေလးစားစြာျဖင့္
ဆူးခက္မင္း
No comments:
Post a Comment