ငါကေတာ့
လူမသိတဲ့ႀကမ္းျပင္မွာ
ကုတ္ဖဲ့တက္လာတဲ့
နတ္သားတပါးလို႕
ခံယူထားတာပဲ
ငါကို ျမင္ၾကေတာ့
လူမရွိတဲ့ဥယ်ာဥ္မွာ
ကုတ္ဖဲ့စားေနတဲ့
လူမဝါးတဲ့ အသီးအျဖစ္
သူတို႕ခံယူၾကျပန္တယ္
ငါကိုက လွေနခဲ့တာ
စကားလုံးေတြနဲ႕တြဲၿပီး
ေလွ်ာက္ေနရင္း
သုံးရာသီဓါတ္တိုင္ေပၚက
က်ီးကိုမ်က္ေစာင္းထိုးမိရာက
ငါ့ကိုလိုက္ဆိတ္လိုက္တာလြန္
ငါကိုက မွန္ေတြေရာင္းေနမိတာ
ဒါမွမဟုတ္
လူတိုင္းကိုမွန္ၾကည့္ေစခ်င္
သူတို႕က ငါ့ကိုျပဒါးအထင္နဲ႕
လာလာညွိၾကေတာ့
ငါက မသိမသာၿပဳံးမိတာပါ
ႏွင္းေတြကိုရႊဲေရာ . . .
ငါကေတာ့
သမုဒယသစၥာကို
လည္မွာဆြဲၿပီး ေရထဲခုန္ခ်ခဲ့တာပဲ
မုသားစကားေတြ အၿမွဳပ္ထၿပီး
စီးပြားျဖစ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြ
မိုးေမွာင္ခဲ့တာလဲ ငါမျမင္
ငါ့သခင္က တက္တခ်က္ေခါက္တယ္
မင္းမွာေျခေတြလက္ေတြေျပာက္ေ
ငါကေတာ့
ေၾကာင္ေတြလိုလိပ္ေတြလို
ထီလက္မွတ္လိုႏွင္းဆီပန္းလို
ႀကယ္ကေလးေတြလိုသစ္ပင္လို
ထင္တာပဲ . . .
ငါ့ကိုလူေတြကမ်က္ႏွာဖုံးလွလ
ခ်ဳပ္မေပးျဖစ္ခဲ့ဘူး
ဒါေပမဲ့ ငါလူေတြကို
မ်က္ႏွာဖုံးလွလွေလး
ခ်ဳပ္ေပးခ်င္သားလား
ငါကိုက အလွႀကိဳက္ေနခဲ့တာ
ေအာ္ ... ႏွလုံးသားတခု
အေမကတိုက္ခဲ့တယ္
ရင္ထဲက ကလီစာေတြ
အေကာင္ မကိုက္ေအာင္တဲ့
လုံးပါးပါးလာတဲ့
ဒီႏွလုံးသားလဲ
အေငြ႕ပ်ံလြယ္တဲ့ရာသီထဲ . . .
အေမ ေနာက္တခုေလာက္
ထပ္တုိက္ပါအုံးလား . . .
(အေမကလက္ခါျပတယ္)
ငါ့မွာဘဲေလးတေကာင္ရွိတယ္
ငါ့ဘဲေလးကအေဟာင္းကေလး
သူ႕ဟာသူကူးေန၊ခတ္ေနတာနဲ႕
ငါ့ကိုမၾကည့္အားဘူး
ငါက အထီးမဟုတ္လား
ငါ့မိုးတိမ္မွာ အပ္ျခည္နဲ႕မိုးစက္ေတြ
သီတြဲထားတယ္ တိုလို႕တြဲေလာင္းနဲ႕
ဦးေခါင္းရွည္တဲ့လူေတာ့
ဝင္တုိက္မိမွာပဲ
ဒါမွမဟုတ္
လည္ပင္းနဲ႕ျငိလိမ့္မယ္
ငါ့ကို သံသယထီးနဲ႕ေဆာင္းၿပီ
ကာကြယ္ႏိုင္ပါတယ္
ငါကေတာ့ ပကတိ
တို႕လို႕တြဲေလာင္းပဲ
ငါကမေဟာင္းတဲ့ ညကို
လမင္းၾကယ္သီး ခ်ဳပ္ေနတာေလ
ငါလားအၿမဲၿပဳံးေနတတ္တယ္
စိတ္ပါပါမပါပါ
ငါၿပဳံးေနတတ္ပါတယ္
ငါကိုက စပ္ျဖီးျဖီးေကာင္ကို
ငါ့ကို ကတုံးလို႕ေခၚၾကတယ္
ငါ့ေခါင္းကဆံပင္ကို
သူတို႕ျမင္ပုံမေပၚဘူး
ငါကိုက ခပ္တုံးတုံးကိုး
ငါကေတာ့ ေလယာဥ္ပ်ံကိုမုန္းတယ္
ဘာလို႕ဆို ငါသိပ္ပ်ံခ်င္ခဲ့တာေလ
ဒီေကာင္ေတြကငါ့ထက္ဦးသြားလိ
ငါေလယာဥ္သံကိုမၾကားခ်င္ဘူး
ေနာက္ၿပီး
ေလေတြတင္လာတဲ့ယာဥ္ႀကီးမုိ႕ . . .ု႕
ငါ့မွာတိတ္ဆိတ္တဲ့ညေတြရွိခဲ
ဆူညံတဲ့အလွေတြလဲရွိခဲ့ဖူးတယ
လူမမွန္တဲ့ေန႕ေတြလဲရွိခဲ့ဖူ္
ဒါမို႕ငါဟာလူျဖစ္ဖို႕မ်ားတယ
ငါ့အနီေရာင္နဲ႕အစိမ္းေရာင္
ၾကားတေရာင္ေျပာက္ေနတဲ့အခါ
ၿမဳိ႕လယ္ေခါင္လမ္းမွာ
အတိုက္အခုိက္ေတြမ်ားခဲ့တယ္
ငါ့မွာ မိုးအၿမဲအုံ႕ေနတဲ့ ရာသီဥတုရယ္
ႏႈတ္ခမ္းဝါဝါနဲ႕ဘဲကေလးရယ္
ေရမခ်ိဳးရေသးတဲ့မုသားစကားေတ
စါလဳံးေပာင္းမမမ္တဲ့ႏွလုံးသ
ငါသယ္ၿပီးတက္လာခဲ့တယ္
ငါ့အတြက္ေပးတဲ့လက္ေဆာင္မွာ
ရုပ္ရွင္တကားပါတယ္
အသည္းကြဲဇာတ္လမ္းဆိုပါေတာ့
ဒါေပမဲ့ငါမၾကည့္ျဖစ္ခဲ့ဘူး
ငါတျမတ္တႏႈိးသိမ္းထားခဲ့လို
ငါကညတိုင္းႀကယ္ေလးေတြကိုဦး
ၿပီးေတာ့မနက္တိုင္းေမွ်ာ္လင
ညေရာက္ေတာ့ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းက
ငါ့ကိုစားသုံးတယ္
ငါ့ကိုျမက္ပင္ေတြကေျပာတယ္
ေရမွန္မွန္ေလာင္းပါတဲ့
မိုးေခါင္တဲ့ငါ့ေကာင္းကင္က
မိုးစက္ေတြကိုငါကတ္ေၾကးနဲ႕
ျဖတ္ခ်ေပးခဲ့တယ္
ျမက္ပင္ေတြေပၚကို
ငါဟာဘာလိုလိုနဲ႕
က်ဴပင္ေတြယိမ္းတဲ့ကမ္းေျခထဲ
တေရြ႕ေရြ႕တိုးဝင္လာရင္း
ေခ်ာင္းငယ္ထဲက
ဒိုက္လုံးလုံးျဖစ္ခဲ့ျပန္တယ
ငါ့မွာအိပ္စက္ျခင္းဂီတ
စီးဆင္းရာ တိမ္ရနံ႕ေတြေမႊးလို႕
လြမ္းစြတ္ျခင္းကို
ေလွာင္အိမ္ထဲထည့္
အိပ္ရာဝင္ေတးအျဖစ္နားေထာင္ခ
ငါက''သပ္ပုန္''မမွန္တဲ့လူ
အခ်ိဳးခ် အၾကည့္ထဲကလြတ္ေျမာက္
တကယ္ေတာ့
ငါက ကမ္းနဖူးေအာက္က မိုးတိမ္
ငါ့ကိုဘယ္သူမွမသိၾကဘူး
လူဆိုတာေမြးကတည္းက
အသိအကြၽမ္းေတြမွမဟုတ္ပဲ
ေသဆုံးေတာ့ေရာသိစရာမလိုဘူး
ငါေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းအေပၚ
သံသယရွိခဲ့တယ္
မ်က္လုံးေတြမျမင္ရဘူး
တကယ္ေတာ့
ငါ့မ်က္လုံးေတြကို
သူတို႕မျမင္ၾကဘူး
ငါ့ကုိယ္ေပၚမွာ ၂၅ထစ္ကလြဲလို႕
အခုေလာေလာဆယ္
မ်က္ႏွာက်က္ရွိေသးတယ္
အာေခါင္ထဲကေန ရင္ထဲ
လက္နဲ႕ႏႈိက္လိုက္ရင္
၂၅ ဂဏာန္းေနာက္ပိုင္းေတြေတာ့
အစီအရီထြက္လာမယ္မထင္ဘူး
ေထာင္းခနဲ႕ . . .
မေန႕တေန႕က
ေအာက္သိုးသုိး မုသားေတြ
ေရမခ်ိဳးပဲ ထြက္လာလိမ့္မယ္
ခင္ဗ်ားတို႕ေရာ ဘာနံ႕ရလဲ . . . ။
nelay
2 comments:
အစိမ္းေရာင္ မိုးန႔ံနဲ႔
အနီေရာင္ ႏွလံုးသားတစ္စံုရဲ႕ အန႔ံ
ေပါင္းလိုက္တဲ့အခါ..
အဝါရာင္ႏွဳတ္ခမ္းနဲ႔ ဘဲရုပ္ေလးဟာ
ရနံ႔ေတြ ကန္းသြားခဲ့တယ္.. တဲ့..
((((ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့ဖြယ္ ေမြးေန႔ေလး ျဖစ္ပါေစ...
ကိုယ္၊ စိတ္၊ ႏွလံုး.. သံုးပါးစလံုး က်န္းမာ.. ခ်မ္းသာလို႔...
ေကာင္းက်ိဳးလိုရာဆႏၵ အားလံုး တလံုးတဝထဲ ျပည့္ပါေစဗ်ားး.....))))
ဒီကဗ်ာ ရြတ္ေနတဲ့ ခင္ဗ်ား အသံကို ကြ်န္ေတာ္ မေမ့ဘူး ။
'နီေလး'
ဘာမွမဟုတ္ဘူး
အဲဒါ
ရူးေနတဲ့လူ။
-ေန ့သစ္
၂၈.၄.၂၀၁၀
Post a Comment