ရောက်ပြီ
စောင့်နေတဲ့ ရေ
ကမ်းနဖူးပေါ်က လေ
သစ်ရွက်တွေလဲ ကြွေမယ်ထင်ရဲ့
စောက်ရေးမပါတဲ့ သုညတစ်လုံး
နေဝင်ချိန်မှာ သရဖူဆောင်းပြီး
အတောင်စုတ်နေတဲ့ ပြဇာတ်
အောင်မြင်ခြင်းကို ခြေချိုးလိုက်တယ်
ဂါ နေတဲ့ရပ်ဝန်းမှာ
ကမ္ဘာကြီးလုံးနေခဲ့ဖို့
မဖြစ်စလောက် သီဝရီနဲ့ညကျိုးတယ်
မျက်နှာအတုတွေ လေသလပ်သွားမှ
မျက်နှာကြောတွေ တင်းလာကြ
အပုတ်မ သစ်ခြောက်ပင်
အလွတ်ဆွဲတဲ့ လေထဲမှာ
ကာဗွန်တွေများတယ်
လူရှုနေတာ ဘာတွေလဲ
အရူးတွေ ... အရူးတွေ ... အရေလူးပြီး
တမူးက အစ်ကိုကိုခေါ်
အကြောက်တရားနဲ့ ငှက်ဖျားမိနေတယ်
ကဗျာဆိုတာရည်းစားစာက စတာလို့
ဘယ်သူပြောလဲ
လွန်ပူနဲ့ မင်းနားကိုထွင်း
ဦးခေါင်းမပါပဲ ခင်းတဲ့ပွဲမှာ
လိပ်ပြာတစ်ကောင်ရဲ့ ဆဲဆိုသံများ ပဲ့တင်တယ်
nelay
1 comment:
ဖတ္သြားပါတယ္။။နီေလး
Post a Comment