သက္တမ္း တိုးတဲ့ ကိစၥ
တစ္နဲ႔တစ္ေပါင္းလို႔ ႏွစ္ရရင္ ငါနဲ႔ ငါေပါင္းတာ ဘာလို႔ ငါ မျဖစ္ရတာလဲ
ကိုယ့္ ေသး နံ႕ ကို ကိုယ္ ျပန္ မွတ္မိလိုက္ သလို
သစ္ပင္ အရင္းက အနံ႕က ငါ့ အနံ႕မဟုတ္မွန္း ငါ ျပန္ျပန္ သိလိုက္တယ္
စိတ္မခ်မ္းသာလို႔ ေမာ့ေမာ့ ေသာက္လိုက္ရတဲ့ ရထားေပၚက အသံကို
ငါ မျမင္ေအာင္မ်ား ဝွက္ထားၾကသလား
အေဝးၾကီးမွာ စီးမဲ့ ေလွက ေမ်ာ…. ေမ်ာ …. ေမ်ာ ….
တိတ္တိတ္ကေလးပဲ သူ႔မ်က္ႏွာေပၚက ဆင္းခဲ့ပါတယ္
ဘယ္လို ထုဆစ္လိုက္မွန္းမသိတဲ့ ရုပ္ထုကို ငါ့ကိုယ္စား ငါေပ်ာ္ဖူးရုံကေလး ဖက္ထားေပးပါ
ပိုးရယ္ ….. ငါ့ကိုယ္ေပၚတက္လာတဲ့ အေတြးကို
မ်ိဳးေစ့မမွန္တဲ့ ရထားသံခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ကေလးနဲ႔ ေသး နံ႕ကို မ်ားလြမ္းေနေသး သလား
လမ္းမွား မွာ ငါေစာင့္လို႔ ငါ မွန္မွန္ကန္ကန္ေလွ်ာက္ေနပါ့မယ္
ငါ မေရာက္ဖူးတဲ့ နာရီတစ္ျခမ္းအလြန္က ေန႔ထူးေန႔ျမတ္မ်ားမွာ
ရန္ကုန္တစ္ဝက္ကိုစားစားသြားတဲ့ နာမဝိေသသနမ်ား ရွင္သန္ေနေသးရဲ႕လား
အသက္တို သြားတဲ့ စြယ္ေတာ္ရြက္ေတြေရာ
ေနေရာင္ အထိမခံပဲ ဘယ္စာအုပ္ၾကားမွာ ေျခာက္ကုန္ၾကၿပီလဲ
မနက္ခင္းမွာ ေနလွန္ထားတဲ့ အဝတ္ေတြ
ေန႔လည္ခင္းမွာ အိပ္မရတဲ့ ငွက္ေတြ
ညေနေဆာင္းလို႔ အေဝးေျပးသြားတဲ့ လမ္းမေတြ
ဘယ္ကားနဲ႕မ်ား ငါ့ကို ခိုးေျပးသြားလို႔ ဒီေရာက္ေနတာလဲ
ဖုန္းနံပါတ္ကို ဘယ္မိတ္ေဆြကိုမွ မေပးထားလို႔ ငါ့နားထဲမွာ အသံမဲ့ ကပြဲေတြ အၾကိမ္ၾကိမ္က်င္းပေနတယ္
မလွဘူးလား ျပဇာတ္ဆိုတာ ျပထားရုံနဲ႔ ဇာတ္ဘယ္ျဖစ္လာမလဲ
ေနလုံးၾကီးရယ္
ရထားၾကီးရယ္
လမင္းကေလးရယ္
ဘယ္ေတာ့မွ အခ်ိန္မကုန္တဲ့ နာရီ စုဗူးၾကီးရယ္
စကားမပီတဲ့ ငါ့ကို ႏွင္းဆီေတြ ထပ္ၿပီး မတိုက္ပါနဲ႔ေတာ့လား
မင္းသိမ္းထားတဲ့ အသိုက္ပ်က္နိဒါန္းနဲ႔ ဘဝပ်က္နိဂုံးကို
လႊတ္ေတာ္ က ပယ္ခ်လိုက္လို႔ သဲၾကိဳးကို ျပန္ျပန္ဆက္ေနတာလား
ေရ မ်ား မ်ား ေသာက္ပါကြာ ဒါမွ ေသး မ်ား မ်ား ေပါက္မွာေပါ့ ။
nelay
တစ္နဲ႔တစ္ေပါင္းလို႔ ႏွစ္ရရင္ ငါနဲ႔ ငါေပါင္းတာ ဘာလို႔ ငါ မျဖစ္ရတာလဲ
ကိုယ့္ ေသး နံ႕ ကို ကိုယ္ ျပန္ မွတ္မိလိုက္ သလို
သစ္ပင္ အရင္းက အနံ႕က ငါ့ အနံ႕မဟုတ္မွန္း ငါ ျပန္ျပန္ သိလိုက္တယ္
စိတ္မခ်မ္းသာလို႔ ေမာ့ေမာ့ ေသာက္လိုက္ရတဲ့ ရထားေပၚက အသံကို
ငါ မျမင္ေအာင္မ်ား ဝွက္ထားၾကသလား
အေဝးၾကီးမွာ စီးမဲ့ ေလွက ေမ်ာ…. ေမ်ာ …. ေမ်ာ ….
တိတ္တိတ္ကေလးပဲ သူ႔မ်က္ႏွာေပၚက ဆင္းခဲ့ပါတယ္
ဘယ္လို ထုဆစ္လိုက္မွန္းမသိတဲ့ ရုပ္ထုကို ငါ့ကိုယ္စား ငါေပ်ာ္ဖူးရုံကေလး ဖက္ထားေပးပါ
ပိုးရယ္ ….. ငါ့ကိုယ္ေပၚတက္လာတဲ့ အေတြးကို
မ်ိဳးေစ့မမွန္တဲ့ ရထားသံခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ကေလးနဲ႔ ေသး နံ႕ကို မ်ားလြမ္းေနေသး သလား
လမ္းမွား မွာ ငါေစာင့္လို႔ ငါ မွန္မွန္ကန္ကန္ေလွ်ာက္ေနပါ့မယ္
ငါ မေရာက္ဖူးတဲ့ နာရီတစ္ျခမ္းအလြန္က ေန႔ထူးေန႔ျမတ္မ်ားမွာ
ရန္ကုန္တစ္ဝက္ကိုစားစားသြားတဲ့ နာမဝိေသသနမ်ား ရွင္သန္ေနေသးရဲ႕လား
အသက္တို သြားတဲ့ စြယ္ေတာ္ရြက္ေတြေရာ
ေနေရာင္ အထိမခံပဲ ဘယ္စာအုပ္ၾကားမွာ ေျခာက္ကုန္ၾကၿပီလဲ
မနက္ခင္းမွာ ေနလွန္ထားတဲ့ အဝတ္ေတြ
ေန႔လည္ခင္းမွာ အိပ္မရတဲ့ ငွက္ေတြ
ညေနေဆာင္းလို႔ အေဝးေျပးသြားတဲ့ လမ္းမေတြ
ဘယ္ကားနဲ႕မ်ား ငါ့ကို ခိုးေျပးသြားလို႔ ဒီေရာက္ေနတာလဲ
ဖုန္းနံပါတ္ကို ဘယ္မိတ္ေဆြကိုမွ မေပးထားလို႔ ငါ့နားထဲမွာ အသံမဲ့ ကပြဲေတြ အၾကိမ္ၾကိမ္က်င္းပေနတယ္
မလွဘူးလား ျပဇာတ္ဆိုတာ ျပထားရုံနဲ႔ ဇာတ္ဘယ္ျဖစ္လာမလဲ
ေနလုံးၾကီးရယ္
ရထားၾကီးရယ္
လမင္းကေလးရယ္
ဘယ္ေတာ့မွ အခ်ိန္မကုန္တဲ့ နာရီ စုဗူးၾကီးရယ္
စကားမပီတဲ့ ငါ့ကို ႏွင္းဆီေတြ ထပ္ၿပီး မတိုက္ပါနဲ႔ေတာ့လား
မင္းသိမ္းထားတဲ့ အသိုက္ပ်က္နိဒါန္းနဲ႔ ဘဝပ်က္နိဂုံးကို
လႊတ္ေတာ္ က ပယ္ခ်လိုက္လို႔ သဲၾကိဳးကို ျပန္ျပန္ဆက္ေနတာလား
ေရ မ်ား မ်ား ေသာက္ပါကြာ ဒါမွ ေသး မ်ား မ်ား ေပါက္မွာေပါ့ ။
nelay
No comments:
Post a Comment