မ်က္ႏွာဖုံးၾကားမွ ႀကိဳးတပ္ထားတဲ့ လက္ေခ်ာင္းမ်ား
ညတိုင္းလိုလုိ သူ႕လက္ကို သူေဆးေၾကာတယ္ အလုပ္ကျပန္လာတိုင္း မ်က္ႏွာသစ္တယ္ေနာက္ သူ႕လက္ကို သူေဆးတယ္ မွန္ေရွ႕ခဏသြားရပ္ၿပီး လက္ဆယ္ေခ်ာင္းလုံးကို မွန္ထဲမွာ ေသခ်ာေထာင္ၾကည့္တယ္ ပတ္ခ်ာလည္လွည့္ျပတယ္ မွန္ထဲမွာသိပ္လွတယ္ သိပ္ခန္႕တယ္ထင္ေလာက္မွ လက္ဆယ္ေခ်ာင္းလုံးကို ေခါင္းေပၚတင္ၿပီး တီဗီေရွ႕ေခၚလာတယ္ မ်က္လုံးမ်ားရဲ႕ေရွ႕တည့္တည္
့မွာ လက္ေတြကိုထားလိုက္ၿပီး အခန္းဆက္ ကိုရီးယားကားကို ညတိုင္းလက္ေတြကိုျပတယ္။ ႏူးညံ့တဲ့လက္ေခ်ာင္းေလးေတြက ရိုမန္႕တစ္အခန္းဆို ရုိမန္႕တစ္ကိုျဖစ္လို႕၊ အလုိမက်တဲ့အခန္းဆို လက္သီးတဖက္လက္ဝါးတဖက္ အခ်င္းခ်င္းကို အသံျမည္ေအာင္ထိခတ္လို႕၊ သူ႕လက္ေခ်ာင္းေတြအခ်င္းခ်င္းအလိုမက် ... ဒီလိုနဲ႕ဇာတ္လမ္းအဆုံးမွာ သူ႕လက္ေခ်ာင္းေတြ အိပ္ငိုက္လာတယ္။ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြအိပ္ဖို႕ျပင္ေနၾကတယ္။ ေအာ္ ... မအိပ္ခင္လုပ္တာတခုရွိတယ္ ဒါကေန႕သစ္ေတြတုိင္းအတြက္ ရင္ဆိုင္ႏိုင္ဖို႕ ေလ့က်င့္ခန္းေတြ၊ ခြန္အားေတြ၊ မ်က္ႏွာဖုန္းေတြကို အဲဒီ့အလုပ္ကျဖစ္ေစတယ္။
သူ ဒါးေသြးတဲ့ေက်ာက္ခုံကို ယူလာတယ္။ ေနာက္ တခ်ိန္က ေက်ာ္ၾကားခဲ့တဲ့ ယခုလက္ရွိေက်ာ္ၾကားေနဆဲ ႏုိင္ငံျခားစာေရးဆရာႀကီးမ်ာ း တက္က်မ္းမ်ား အခ်စ္ဇာတ္လမ္းမ်ား စတဲ့ တန္ဖိုးႀကီးစာအုပ္ေတြ၊ ဘာသာေပါင္းစုံရဲ႕စာအုပ္ေတြကို အေရေဖ်ာ္ထားတဲ့ အဆီကို ဒါးေသြးတဲ့ ေက်ာက္ေပၚ တစက္ျခင္းခ်တယ္...။ သူလုပ္ေနတဲ့ပုံက တိုက္ပြဲဝင္ခါနီး စစ္သူႀကီးရဲ႕ ဒါးေသြးခါနီးပုံလို မ်က္ႏွာကလဲခက္ထန္လွတယ္။ ဒီလိုအျပဳအမူေတြက ညတိုင္းလူမသိသူမသိ သူ႕လက္ေခ်ာင္းကေလးေတြသာသိတဲ့ အၿပဳအမူေတြျဖစ္တယ္။
သူက ဘယ္လက္ကို ညာလက္နဲ႕ကိုင္လိုက္တယ္ (သူကဘယ္သန္မဟုတ္ဘူး ဘယ္သန္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ထားတာ) ေနာက္ သူကအေပၚကို ေျမွာက္တင္လိုက္ၿပီး ညာလက္နဲ႕ ဘယ္လက္ကို ဒါးေသြးေက်ာက္ေပၚဖိခ်ရင္း စာအုပ္အဆီေတြနဲ႕ေရာၿပီး အားရပါးရ စိတ္ပါလက္ပါကို ေသြးေနပါေတာ့တယ္ ... ။ တကိုယ္လုံးေခြၽးေတြသန္ေတြထြက္တဲ့အထိ သူလိုခ်င္တဲ့ လက္ေခ်ာင္းကေလးေတြရတဲ့အထိ၊ သူ႕လက္ႏွစ္ဖက္ကို ဟိုဖက္လွည့္ဒီဖက္လွည့္ နာၾကင္မႈတစုံတရာမျပပဲ စာအုပ္အဆီေတြကို တစက္ျခင္းခ် စိတ္လိုလက္ရကို ေသြးေနပါေတာ့တယ္။ ျပတင္းအျပင္က လေရာင္က စူးဆန္းတဲ့ အသံတို႕နဲ႕ သူ႕ ဒါးေသြးေက်ာက္နားကို ခ်င္းကပ္လာတယ္ လေရာင္ေတြဘာနံ႕ရလိမ့္မလဲ ... ။
(*)
သူ႕ကိုေတြ႕တဲ့လူေတြတိုင္းက ေမးၾကတယ္ မင္းလက္ေခ်ာင္းကေလးေတြက သိပ္လွတာပဲ သိပ္တန္ဖိုးရွိတာပဲ သြယ္သြယ္ ရြရြေလး အႏုပညာဆန္လိုက္တဲ့လက္ကေလး ဘာလို႕အဲေလာက္ေတာင္လွေနတာလဲ လို႕လူေတြကေမးေတာ့ ... သူကရင္ကိုေကာ့ၿပီး ေခါင္းကိုလိုတာထက္ပိုေမာ့ၿပီး မာန္ပါပါေျပာခ်လိုက္တယ္ ...
''ကြၽန္ေတာ္ ညတိုင္းလက္ေသြးတယ္ဗ်''
(*)
မနက္ေရာက္ေတာ့ သူကမ်က္ႏွာမသစ္ဘူး အလုပ္သြားမဲ့အကၤ်ီကိုေကာက္ဝ တ္တယ္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲကမွန္ေရွ႕ကိုသြားၿပီး ေရွ႕ဖန္ခြက္ထဲမွာထည့္ထားတဲ့ ျဖဴေရာ္ေရာ္ႏႈတ္ခမ္းတစုံကိုတပ္လိုက္တယ္ ၿပီးေတာ့ အသာအယာဟၿပီးၿပဳံးဖို႕ႀကိဳးစားတယ္ မရဘူး ေနာက္တႀကိမ္ႀကိဳးစားတယ္ နဲနဲျပဳံးေရာင္သန္းလာတယ္ သူေနာက္ဆုံးအႀကိမ္
ညကေသြးထားတဲ့လက္ေတြရဲ႕အကူအညီနဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းအနားသား ႏွစ္ဖက္ကိုဆြဲတင္လိုက္တယ္ မွန္ထဲမွာသူၿပဳံးေနပါၿပီး ျပဳံးနည္းကိုသူသတိရသြားပါၿပီး ... ။ သူအလုပ္သြားဖို႕ ဖိနပ္စင္ေပၚက ေျခသလုံးေမႊးခပ္ရွည္ရွည္နဲ႕ ေျခေထာက္ကိုေကာက္ဝတ္ၿပီး အလုပ္သြားမဲ့ သခၤ်ိဳင္းကို အေျပးႏွင္ခဲ့ေတာ့တယ္ .... ။
သူလုပ္ေနတဲ့အလုပ္က လူေတြက ပါးစပ္မပါၾက သူအပါအဝင္တရုံးလုံး ပါးစပ္မပါၾကဘူး ဒါေပမဲ့ သူတို႕အလုပ္က လက္ပါမွျဖစ္တဲ့အလုပ္မ်ိဳး တခါတေလ ဦးေႏွာက္ကို ေကာ္ပီစက္ေပၚတင္ၿပီး ဆြဲယူအသုံးခ်ေသးတယ္။ ႏွလုံးသားလား ႏွလုံးသားကေတာ့ ဘာေတြ႕ေတြ႕ႀကိဳက္တတ္လြန္းလိ ု႕ အလုပ္အဝင္ဝမွာထုတ္ထားခဲ့ရတယ္။ ''တိုင္းကဒ္''လိုမ်ိဳး အလုပ္အဝင္ဝမွာ ျခင္းႀကီးတလုံးခ်ထားေပးတယ္ အလုပ္မဝင္ခင္ စားပြဲေပၚက နံပါတ္ျပားေတြနဲ႕ ႏွလုံးသားကိုထုတ္ၿပီး ကပ္ရတယ္ ၿပီးေတာ့ ျခင္းႀကီးထဲပစ္ထည့္ခဲ့ေပါ့ ကပ္ထားတဲ့နံပါတ္ေတြကေတာ့ သူ႕ပါးစပ္မွာအထင္းသားေပၚေနတယ္။ ဒီေန႕ သူက်တဲ့ နံပါတ္က ''၈'' အဂၤလိပ္လို ''အိတ္'' ျမန္မာလို ''ရွစ္'' သူေက်ေက်နပ္ သူ႕အလုပ္စားပြဲကိုေလွ်ာက္လာတယ္။
(*)
တခု ျခြင္းခ်က္ရွိတာက အထက္အရာရွိ အလုပ္ရွင္မပါ တျခားလက္ေအာက္ငယ္သားေတြကို အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ အရာရွိတခ်ိဳ႕သာ ႏွလုံးသားယူေဆာင္ခြင့္ရွိတယ ္တယ္ သူတို႕က အလုပ္ကိုဦးေဆာင္အုပ္ခ်ဳပ္ေနရတာဆိုေတာ့ (၁) ရင္ခုန္ႏိုင္ဖို႕အလွအပခံစားဖို႕(အနီးအနားမွ ဝန္ထမ္းသူေလးေတြကို ရင္ခုန္ႏိုင္ဖို႕) (၂) အႀကင္အနာတရားရွိဖို႕ ဒီေနရာမွာ ပထမတခ်က္ထက္ပိုအေရးႀကီးတာက ဒုတိယအခ်က္ရွိေစခ်င္လို႕သူတို႕ကိုအထူးအခြင့္အေရးေပးထားတာျဖစ္တယ္ ဒါေပမဲ့ ပထမအခ်က္ကသူ႕အလိုလိုမလုပ္ခ်င္ပဲပါသြားျခင္းသာျဖစ္ပါတယ္ ဒါကိုဘယ္သူမွလက္ခါၿပလို႕မရပါဘူး။ ဒါသူတို႕ရုံးရဲ႕ ထူးျခားခ်က္တခုေပါ့။
သူတို႕အလုပ္ကပါးစပ္မလိုဘူးဆ ိုေပမဲ့ ဘာသာစကား သုံးမ်ိဳးေလာက္ေတာ့တတ္ထားရတယ္ သူတို႕က ကြန္ျပဴတာဆိုတဲ့ ရုပ္ေသးရုပ္ေတြကို ခုိင္းစားဖို႕ ဒီဘာသာစကားေတြကို တတ္ထားရတာေပါ့။ အဲဒီ့ေနရာမွာ ပါးစပ္မလုိတဲ့အေၾကာင္းအရင္းကစတာပါပဲ ခင္ဗ်ားတို႕လဲၾကားဖူးမွာေပါ့ ဘာ ''ေတာ့'' ဆိုလဲ ပါးစပ္မပါပဲလဲ အေတာ္အလုပ္ျဖစ္တယ္ဆိုပဲ ေနာက္ တျခားအရာအေတြက ကြန္ျပဴတာဆိုတဲ့ သတဝါထဲမွာ ပိုက္ကြန္လိုမ်ိဳးရွိတယ္ဆိုပဲ အဲဒီ့အထဲမွာ သူ႕လက္ေခ်ာင္းကေလးေတြရွိေနရုံနဲ႕စကားေျပာလို႕ရတယ္၊ ပါးစပ္မပါပဲ ၿပဳံးျပလို႕ရတယ္ ငိုျပလို႕ရတယ္ စိတ္ဆိုးျပလို႕ရတယ္ ဘယ္ေလာက္အံ့ႀသဖို႕ေကာင္းလဲ ဒါပါးစပ္မပါပဲ လက္ေခ်ာင္းကေလးေတြနဲ႕ပဲအလုပ္ျဖစ္ေနတဲ့ အလုပ္စစ္ေတြပဲေပါ့။
(*)
သူတို႕ေတြတခ်ိန္းလုံး အဲဒီ့ေနရာကေနစကားေျပာၾကတယ္ ၾကာလာေတာ့ လက္ေတြကသူ႕ထက္ငါ ထက္ခ်င္လာတယ္ ေနာက္လက္ေတြက အက်င့္တခုပါလာတယ္။ ဒါကဘာလဲဆုိေတာ့ လက္ေတြက အလုိက္သိလြန္းေနတယ္ သူမျပဳံးခ်င္ေပမဲ့ လက္ေတြကၿပဳံးႏွင့္ၿပီးၿပီး သူမငိုခ်င္ေပမဲ့ လက္ေတြကငိုႏွင့္ၿပီးၿပီး သူစကားမေျပာခ်င္ေပမဲ့ လက္ေတြကေျပာႏွင့္ၿပီးၿပီး ေနာက္ဆုံး သူမလိမ္ခ်င္ေပမဲ့ လက္ေတြက လိမ္ေနႏွင့္ၿပီးၿပီး။ ဒါမို႕သူတို႕ အလုပ္မွာ လက္ေတြသိပ္တန္ဖိုးႀကီးတယ္ ပါးစပ္ေတြတန္ဖိုးမရွိဘူး ႏွလုံးသားေတြျခင္းထဲမွာ ဦးေႏွာက္ေတြ ေကာ္ပီစက္ေပၚမွာ သိပ္ကိုေနရာၾကေနၾကတယ္။ အဲဒီ့သူတို႕အလုပ္မွာ လက္လိမ္ေနတဲ့လူေတြ မ်ားမ်ားလာတယ္။ အဲ့တခ်ိဳ႕က လိမ္ယုံနဲ႕အားမရေတာ့ဘူး သူတို႕အလုပ္က မိန္းမေတြဆုိပိုဆိုး လက္ဝါးနဲ႕လက္ဖဝါးကို ရိုက္ရုိက္ၿပီး အတင္းအဖ်င္းေတြ အာေဘာင္အာရင္းသန္သန္နဲ႕ အျပဳံးအမဲ့ေတြ လက္နဲ႕ႏွိပ္ႏွိပ္ၿပီး ေျပာခ်င္တိုင္းေျပာေနေတာ့တာ ။ ေလကုန္ေတာင္သက္သာေသးတယ္ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလိုက္လဲ။ တခါတေလ ဖဲကစားတာလဲ ကြၽမ္းက်င္ၾကတယ္ အို ... စုံလို႕ပါပဲ အဲဒီ့လက္ေခ်ာင္းေလးေတြ လုပ္တတ္တာ စုံလို႕ပါပဲ။ တခ်ိဳ႕ဆို အဲ့ဒီ့ကြန္ျပဴတာဆိုတဲ့ သတဝါရဲ႕ေအာက္မွာ ဒါးေတြ ေထာင္ထားတယ္ တခ်ိဳ႕ကေသနတ္ေတြ အျပည့္ မေက်နပ္တဲ့လူ သိပ္ခ်စ္တဲ့သူကို ေနာက္ေက်ာကေန ဒါးနဲ႕ထိုးဖို႕ ေသနတ္နဲ႕ပစ္ဖို႕ အဲဒီ့လက္ေခ်ာင္းကေလးေတြကပဲ လူသတ္တတ္တယ္ စိတ္ေတြကို ခလုတ္ကေလးတခ်က္ ဖြဖြေလးႏွိပ္ၿပီးသတ္တယ္ ဘဝေတြကိုသတ္တယ္။ လက္ေခ်ာင္းလွလွေလးေတြက ဒါးထိုးတဲ့ လက္ေတြလဲျဖစ္တယ္။
(*)
ဒီလိုနဲ႕ အလုပ္ဆင္းခ်ိန္ဆို အဲ့ဒီလက္ေတြနဲ႕ ကြန္ျပဴတာဆိုတဲ့သတဝါထဲမွာ ႏႈတ္ဆက္ၾက အလြမ္းသယ္ၾက ေပြ႕ဖက္ၾက စကားေတြမကုန္ႏိႈင္ေအာင္ေဖာင ္ဖြဲ႕ၾက တခ်ိဳ႕က လက္မႈိင္ခ်ၿပီးအိမ္ျပန္ၾက အဲလိုတဝႀကီးလုပ္ၿပီးရင္ေတာ့ .... ျခင္းေရွ႕ကမွန္မွာ ပါးစပ္မွာေပၚေနတဲ့ နံပါတ္ကိုၾကည့္ၿပီး ျခင္းထဲက ကုိယ့္ႏွလုံးသားနံပါတ္ကို ေကာက္ယူ ရင္ဘတ္ထဲ ထိုးႀကိတ္ထည့္ ''၈'' ဂဏာန္းေတြ ရင္ထဲမွာ ခုိးလိုးခုလုျဖစ္ၿပီး အိမ္ျပန္လမ္းတေလွ်ာက္လုံး လက္ေခ်ာင္းေတြဘယ္ထားရမွန္မသိ လက္ေတြကအပိုႀကီးလုံးလုံးကိုျဖစ္ အိတ္ထဲျဖဳတ္ထည့္ရမလား လက္ေခ်ာင္းေတြကိုေခါက္သိမ္းရမလား အခုမွ မျပဳံးႏိုင္မရီႏိုင္နဲ႕ ရင္ခံခံၿပီးျပန္လာခဲ့တာလဲ ျပဒကဒိန္ေတြ အုပ္အထူးႀကီးက်န္ေနခဲ့ပါၿပီး .... ။
(*)
ဒါနဲ႕ပဲ အခ်ိန္တန္ လုပ္စာရ လက္လုပ္လက္စားဘဝေတြ ... ။
မျဖစ္ႏိုင္ဘူးဆိုတာနဲ႕ပဲ လက္ေလွ်ာ့လိုက္ရေတာ့မွာလား ... ။ လက္ေခ်ာင္းေတြမွာအသက္ရွိတယ္ လက္ေခ်ာင္းေတြမွာ ဒီေန႕ေတြရွိတယ္ သူကေတာ့ သူ႕လက္ေခ်ာင္းေလးေတြနဲ႕ လက္ေလွ်ာ့မွာမဟုတ္ဘူး လက္ေခ်ာင္းေလးေတြ က်ိဳးျပတ္လြဲခတ္တဲ့အထိ သူ လက္မေလွ်ာ့ႏိုင္ေသးတဲ့ မျဖစ္ႏိုင္တာေတြကို ဆက္ႀကိဳးစားေနအုံးမွာပါပဲ .... ။ သူ႕လက္ေခ်ာင္းေတြကို ဘယ္နတ္ဘုရားကမွတားရမယ္မထင္ဘူး ..။
လက္ေခ်ာင္းကေလးမ်ားကေတာ့ ေနဝင္တာကုိဘယ္ေတာ့မွ သိခ်င္လိမ့္မယ္မထင္ဘူး ။
nelay
2 comments:
မ်က္ႏွာဖံုးၾကားမွၾကိဳးတပ္ထားတဲ႔လက္ေခ်ာင္းေလးေတြ သိပ္တန္ဖိုးရွိတယ္...
Post a Comment