အစာအိမ္ေတြ ၂၄ ၂ပိုင္း၁ပိုင္း ဒီဂရီေစာင္း
သူတို႔ေျပာေျပာေနတဲ့ ၂ .. ၁ လက္မ ဆိုတာ နားမလည္ဘူး
က်ေနာ္နားလည္တဲ့ စာပိုဒ္ေတြပဲ ထုတ္သုံးခဲ့တာပါ
အမ်ိဳးသား က ဇာတ္ရုံနဲ႔ အမ်ိဳးသား ဇာတ္ရုံ ဘာကြာသလဲ က်ေနာ္မသိလိုက္ရဘူး
Official ေန၀င္သြားတာကို Timelapse နဲ႔ ယူခ်င္ယုံ သက္သက္ပါ
အလင္းေတြက ပရိတ္သတ္ ေပၚ မက် ေနလို႔ က်ေနာ္သြားေျပာေတာ့
မင္းခိုင္းတာလုပ္ရမွာလား ငါ ဘယ္သူ႔ ခိုင္းတာ လုပ္ရမလဲ လို႔
သူ႔ ပခုံးကို သူ႔ တပည့္ေလးတစ္ေယာက္က ႏွိပ္ေပးေနတဲ့
လူၾကီးက က်ေနာ့္ကို လည္လိမ္ေတာင္ မၾကည့္ဘဲေမးတယ္
က်ေနာ့္ အတြက္ ပရိတ္သတ္ ေပၚ က်မဲ့ အလင္း ကေလး နည္းနည္း ကေလးပဲ လိုခ်င္ခဲ့တာပါ
ခုန္ေတြဟာ နီလြန္းလို႔ မ်က္လုံးေတြ သက္ေတာင့္ သက္သာ မရွိဘူးဆုိရင္
မွိတ္ထားေပါ့
အႏၱာရယ္ကင္း ေဘးရွင္းဖို႔ ပြဲတင္မယ္ဆိုရင္ ၁ ေသာင္း ကေန ၃ ေထာင္ အစားအစား ပါပဲ
လက္ဖက္ေပၚမွာ ဆားျဖဴးၿပီး ၾကက္သြန္ေၾကာ္ ကေလးနဲ႔ ဆီနည္းနည္း ဆမ္း ထားရင္ေတာ့
စက္ပစၥည္းေတြ လုံျခဳံၿပီးလို႔ဆိုပါတယ္ ဒါနဲ႔ က်ေနာ္ နည္းနည္း ႏွိက္စားလိုက္တယ္ ဘယ္သူမွမသိဘူး
အေအးေတြ ကုန္သြားေတာ့ အပူေတြ ေသာက္ၾကတာေပါ့
သူေတာ့ မေမာ ႏိုင္ေသးဘူး က်ေနာ္ေမာေနၿပီ
မပြင့္လင္းတဲ့ ရာသီဥတုၾကီးေတြ ၾကီးစိုး ခံခဲ့ရတဲ့ သူတို႔ ေတြရဲ႕ မ်က္ႏွာေပၚမွာ
အလင္းရိပ္ဟာ အတင္းျဖဲကားၿပီးထြက္လာရပုံ ပါပဲ ၀ုန္းကနဲ ေပၚလိုက္ ၀ုန္းကနဲ ေျပာက္လိုက္
က်ေနာ္ ဟာ တကယ္ေတာ့ ေမာ္နီတာေတြကို ေၾကာက္တဲ့ ေကာင္ပါ
အခုေတာ့ ေမာ္နီတာေတြက က်ေနာ့္ကို ျပန္ေၾကာက္ေနရတယ္ေလ က်ေနာ္က မုဆိုးမဟုတ္လား
မိုးကလဲ သည္းသည္းမဲမဲ ပါပဲ ညကလဲ နက္လာတာကိုး
ထုိင္ခုန္ နီေတြကေတာ့ မသိၾကပါဘူး
မိုးကာေတြ မလုံတလုံ၀တ္ထားတဲ့ ညဂ်ဴတီေၾကး နပ္မွန္ေအာင္ေတာင္ မရၾကတဲ့
လူအိုၾကီးေတြကေတာ့ ဓါတ္မီးတစ္လက္နဲ႔ သူတို႔ ရႈးဖိနပ္အစုတ္ထဲက ေရေတြကိုထုတ္လို႔
ေျခစြတ္ေတြ ညွစ္ခ်ေနတဲ့ ေရစီးေၾကာင္းၾကီးဟာ အဲဒီ့ ေလွကားၾကီးအတိုင္း
တစ္ခါတေလ အဲ့ဒီ့ျမင္ကြင္း ဟာ
ဂီတသံထက္ ပိုမို သစ္လြင္ပါတယ္
လူေတြဟာ တကယ္ေတာ့ အထီးက်န္ျခင္းကို မသိစိတ္မွာ ႏွစ္သက္ၾကတာပါ
ဒါမို႔ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ထား သြားၾကတာနဲ႔ တူပါတယ္
ေနာက္ၿပီး လူေတြဟာ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္
အစာေတြ ေၾကညက္ေအာင္ မခ်က္ႏိုင္ၾကပါဘူး
nelay
